Andro_forza juveუბრალო დაჯერებიტ რო დავიწყოტ დიდი თემაა რა ანდრო ეგ და არაა ეგრე მარტივად. ბევრიც დაწერილა და თქმულა დარწმუნებული ვარ რაღაც დონეზე შენც განგიცდია. დაჯერაბას თავისი დონეები აქვს, ისვე როგორც ჩვეულებრივ ცოდნას. შენ თვითონ თუ არ შეხვედი სიღრმეებში ყოველთვის ლაითად მოგეჩვენება. ან იტყვი რო ღრმად გესმის მაგრამ ყალბი იქნები. მაგიტო არ მომწონს აქ მეცნიერებაზე რო მიდის ლაპრაკი და მის "დაცვაზე", ე უდრის ემცეკვადრატი ვიცით ყველამ მარა ჩვენი ცოდნაც ცოდნაა და აინშტაინისაც? ჩვენ შეიძლება ვილაპრაკოტ რო ეს მნიშვნელოვანი თეორემაა, აგე ძმაო პრაქტიკაში გამოიყენება, ლოგიკურად გამართულია და რამე, ჭკვიან ხალს მოსწონთ და ა.შ მარა რეალურად მთავარი მუღამები გვერდზე გვრჩება. სუ რო პრაქტიკაში გამოუყენებელი ყოფილიყო, არავის მოწონებოდა და ა.შ აიშტაინისთვის ის მაინც მნიშვნელოვანი იქნებოდა, იმიტო რო თავისი არსების ისეთ შინაგან ნაწილს შეეხო რო ის იმისთვის უკვე ისეთი სარწმუნოა აღარ ჭირდება გარეგნული დამოწმებები სხვებისგან რო ეს მართლაც მნიშVნელოვანია და კარგია. სხვების თუნდაც ჭკვიანი ადამიანების დადებითი შეფასების მოსაპოვებლად არ იქმენბა გენიალური სამეცნიერო ნაშრომები, ნუ მე რა სფეროშიც მეტნაკლებად ვიცი ეგრეა.
ზოგს საერთოდ ევრ უგებდნენ თავის სიცოხლეში და ზოგის ნშრომებიც მერე გახდა პოპულარული მაგრამ მიუხედავად ამისა მაინცა აკეთებდნენ თავისას. სულ არ იცოდა ზოგმა [რაქტიკაში გამოყენება ექნებოდა თუ არა, საერთოდ ფეხებზე ეკიდათ სხვისი შეფასებები მარა რაღაც აძლევდათ იმის ძალას და დასტურს რო ის უნდა ეკეთებინათ რასაც აკეთებდნენ.
მოკლედ იმის თქმა მინდა რო მეცნიერებაშიც არი ნადმვილად რაღაც ისეთი შინაგანი წერტილი რაც გიდასტურებს რო რასაც აკეთებ გასაკეთებლია, საინტერესოა, კარგია და ა.შ მიუხედავად იმისა გარშემო ხალხი რას ფიქრობს და რა გამოყენები აქვს ამ შენ ფიქრებს. გხდის უფრო ენერგიულს, შემოქმედებითს გაკმაყოფილებს და ისეთ მდგომარეობაში გამყოფებს სულ რო მართლა ღმერთი მოვიდეს და გითხრას რა სისულელებს აკეთებო შენ მაინც აკეთებ ამას და ვერანაირი გარედან მოსული ძალა, ვერც ღმერთი ვერ გერევა.
ეგ წერტილი აქ ხელოვნებასაც, რავი ფეხბურთსაც და ალბათ ადამიანის შემოქმედების ნებისმიერ სფეროსაც, უფრო ნსწორად ეს წერტილი კი არ არის ბევრი ეს წერტილია ერთია მარა ყველგან აქვს გამოვლინება.
და რწმენის საკიტხებიც თუ ამ წერტილს შეეხო მერე მაგას აღარ ქვია უბრალოდ დაჯერაბა. არ ვიცი რა რამდენად გასაგეეად ვიბოდიალე მარა ეგრა, დაჟე რაღაც დონეზე მეც განცეილი მაქ და დარწმუნებული ვარ შენც.
და ის რო ადმაიანს გააჩნია აზროვნების ისეთი სფერო სადაც ლოგიკა არ და ვერ იმუშავებს ეს მეცნიერებაშივე დადასტურებული ფაქტია. არათუ ზოგადად ადამიანიას აზროვნებაში კონკრეტულად მათემატიკაში არის და ყოველთვის იქნება ისეთი წინადადებები რომელსაც
ლოგიკურად ვერც დაამტკიცებ და ვერც უარყობ.
ანუ ის ამბავი რო რაღაცეები ემოციურად თუ რაიმე სხვა, ერთი შეხედვით ლოგიკისგან დამოუკიდებელისაშუალებებით მიიღოს ადამიანმა არ არის ზღაპარი და არც მეცნიერების საპირისპირო.
თვითონ ლოგიკა ამბობს რო ლოგიკურად ყველაფერი ვერ მტკიცდება და სადაც ლოგიკა ვერ შედის არ ნიშნავს რო იქ ყველაფერი ან პროსტო გეჯრა ან არ გჯერა და ვსიო. იქაც ლეველბია და იქაც გულწრფელობაა, უფრო სწორად შეიძლება ზუსტად იქაა გულწრფელობა თუა

აუ დანარჩენზეც მინდოდა მარა დავიღალე იმდენი დავწერე

იმედი ტყუილად არა

ერთს იმას ვიტყვი, რო ეგ ეხლაა ქრისტიანული ეკლესია(როგორც ამქვეყნიური ინსტიტუტი

) ძლიერი, თორე კაი რა რომელი ჭკვიანი კაცი ამოეფარებოდა ქრისტიანობას გავლენების მოსაპოვებნლად პირველსაუკუნეებში? ვის ქონდა ორი თავი

რა ტქმა უნადა მოძლიერებულს ინსტიტუს ათასი ოხერი იყენებს სათავისოდ მარა თავიდან რა სიძლიერეზეა ლარპაკი კაი ერთი-ორი შიზოფრენიკი შეიძლება მაგრამ ზოგადად ის რო ხალხი გავლენებისთვის მიდიოდა ძალიან აფსურდულია.
პირდაპირი გაგებით ხოცავდნენ, ჯვარზე აკრავდნენ, წვავდნენ, და ა.შ
This post has been edited by gaucho on 25 Feb 2020, 13:49