ჯულსიმე როგორც გამოგია რეალურად ადამინი ცხოვრებას 40 წლის მერე იწყებსო ;დ
ანუ ცხოვრებისგან სიამოვნების მიღებას.. და ცხოვრებით სიამოვნებას ;დ
ანუ 40ს რომ გადააბიჯებო, შვილი როგორც წესი უკვე სადღაც 10 წლის არის.. რაც ნიშნავს, რომ გეხსნება მშობლის ეს პასუხისმგებლობა, ნერვიულობა.. და შესაბამისად გრჩება უფრო მეტი დრო საკუთარი თავისთვის..
კიდევ ძალიან დიდი ფაქტორიაო, რომ გეხსნება კომპლექსები და ძალიან თავდაჯერებული ხდები.. კლეზე იკიდებ უკვე ვინ რას იფიქრებს შენზე.. ვაბშე ინტერზე გეკიდება რა შთაბეჭდილებას მოახდენ სხვებზეო.. და ასევე ძალიან უპრობლემოდ შეძლებ საკუთარი შეცდომების აღიარებასო.. ანუ არ გაგიტყდება, რომ შეცდი, იმიტომ კლეზე გკიდია შენზე რას ფიქრობენ, ხო ხვდები ;დ
პახოდუ სიცოცხლის ეკვატორს რომ მიაღწევ, უკვე რეალურად ათვიცნობიერებ იმას, რომ დრო სულ ცოტა რჩება ამიტომ ცდილობ ყოველი წამი გამოიყენოო და იმენა დღეს და ახლა ცხოვრობო..
ცხოვრებში იმენა მილიონტრისტა რაღაცის გაკეთება მინდა ლიჩნად მე მარა კლეზე მკიდია

სულ მერე-მერე ვამბობ.. ვიცი რომ დრო დოხუია მაქვს, იმედია ჩემი ღვიძლი არ ფიქრობს სხვანაირად.. ხოდა 40ს რომ გადაცდებიო უკვე რეალურად მიხვდებიო, რომ დოხუია დრო არ გაქვს ამიტომ იმენა სულ ცდილობ სიამოვნება მიიღო ცხოვრებისგანო..
ლოგიკურად კი ჟღერს რავი ;დ ვნახოთ რა იქნება ;დ
Liberté, égalité, fraternité...