ჯერ კიდევ მაშინ შემიყვარდა,რეალი როცა პატარა ვიყავი
და ვუყურებდი ნორჩ რამოს და ძველ დიდ ფეხბურთელებს
იმ დროს ბარსა მაგრა გვჯაბნიდა სულ ვაგებდით დიდი ანგარიშით თითქმის
აი რონალდინიოს პერიოდი,რომ იყო და ვერ ვიტანდი თვითონ ბარსას.(რონალდინიო ჩემი ერთ-ერთი საყვარელი ფეხბურთელია)რონალდინიოს მსგავსი,რომელიც მოედანზე სამბას ცეკვავდა და ამით სიამოვნებას იღებდა თვითონაც და ჩვენც ათასში ერთხელ იბადება.<3
ამ გუნდის ფანობაზე დიდი ბედნიერება არ ვიცი არსებობს თუ არა რამე,ჟოზეს ძალიან დიდი დამსახურება
მიუძღვის,რომ რეალი ამ სიმაღლეებზე ავიდა მან გუნდს თვითრწმენა დაუბრუნა,რაც ძალიან ბევრ რამეს ნიშავს
მაშინდელი ელ კლასიკოები რად ღირს კიდევ ყოველი თამაში სასიამოვნო და დაძაბული სანახავი იყო ამას კიდე ემატებოდა ჩხუბი,არა რა მაგარი ექშენი იყო(რამოსი,პეპე ჩეხვები და დედისტყვნები მამიმშიმშილები:დდდ)
მაგრად გაგვიმართლა რომ ამ პერიოდს მოვესწარით და ვუყურეთ.
ამიტომაც ჟოზეს ამ გუნდის შენებაში თავისი წვლილი ერთი აგური აქვს შენატანი,რომელსაც მერე ანჩელოტიმ და ზიდანმა დაამატეს და ვიქეცით მონსტრ,
უდიდესი მენტალიტეტის და ფსიქოლოგიურად გაუტეხელ გუნდად.
ჩემი ოცნებაა ,რომ მინიმუმ 20 ლიგა გვქონდეს მოგებული,მერე თუ გინდა გაუქმდეს ლიგა ვაფშე და დედა მოეტყნას ყველაფერს.
ძაან გიჟი სეზონი გვქონდა და ასეც უნდა დასრულებულიყო
მე-15 უნდა დავადებიოთ კარლოს მომდევნო სეზონში