ჯერ 28 წლის ვარ და ნელ-ნელა კარგად ვიაზრებ რატო მოხდა სამოქალაქო ომი
რატო გვყავდა ისტორიაში ერთმანეთისგან 180გრადუსით განსხვავებული მეფეები.
ამდენი გმირი და იმდენივე მოღალატე
მთავარი არხის და ტვპირველების პროპაგანდას ვაბრალებდი, ამ
მოღალატეობრივ პოზიციას რომელიც უჭირავს ხალხს
რომელიც ითხოვს ჩვენს ომში ჩართვას
მეორე ფრონტს რუსეთის წინააღმდეგ
უბრალოდ მერე მივხვდი რომ ქართველების ტვინი კუჭზე გადის
ამღვრეული წყალი უნდა ხალხს თევზის დასაჭერად
მაგრამ რო რამე თევზს გამოცდილი ნაცები დაიჭერენ
თქვენ მაქსიმუნ ღორჯოები შეგხვდეთ
უფროსწორად არავინ მიგიშვებთ წყალთან
აქ ერთი ცხოვრებისეული ლუზერი *ლის პოსტი წავიკითხე გამეცინა
გადავედი ფბზე და ეს ლექსი ამოაგდო ეგრევე და მეთქი ოპაა
» სპოილერის ნახვისთვის დააწკაპუნეთ აქ «
ჩვენისთანა ბედნიერი
განა არის სადმე ერი?
მძიმე ყალნით,
ლამაზ ფალნით
მორთული და მშვენიერი;
უწყინარი,
უჩინარი,
ქედდრეკილი, მადლიერი;
უშფოთველი,
ქვემძრომელი,
რიგიანი, წესიერი;
ყოვლად მთმენი,
ვით ჯორ-ცხენი,
ნახედნი და ღონიერი.
ჩვენისთანა ბედნიერი
განა არის სადმე ერი?!
ყველა უნჯი,
ყველა მუნჯი,
გულჩვილი და ლმობიერი;
თვალაბმული,
თავაკრული,
პირს ლაგამი ზომიერი;
ყველა ყრუი,
ყველა ცრუი,
ჭკვადამჯდარი, გულხმიერი;
მცირე, დიდი -
ყველა ფლიდი,
ცუღლუტი და მანკიერი.
ჩვენისთანა ბედნიერი
განა არის სადმე ერი?!
მტვერწაყრილი,
თავდახრილი,
ყოვლად უქმი, უდიერი;
უზღუდონი,
გზამრუდონი,
არგამტანი და ცბიერი;
მტრის არმცნობი,
მოყვრის მგმობი,
გარეთ მხდალი, შინ ძლიერი;
არრის მქონე,
არრის მცოდნე,
უზრუნველი და მშიერი.
ჩვენისთანა ბედნიერი
კიდევ არის სადმე ერი?
პ,ს
ვისაც გულით გაგიხარდათ უკრაინელების წარმატება გილოცავთ
ეს ერთ და ნელ-ნელა ყირიმიც დაბრუნდება
რუსეთს სიძლიერით მეორე არა მარა სადღაც სამოცდამეორე არმია ჰყოლია
გავამწარებ ჩემს რუსოფილ ნათესავ მეგრელებს
ხოოდა ვინც პოზერობს, სადაც სითბოა იქ დგება
ვისაც პირადი ინტერესები აქს და მაგიტო "გულშემატკივრობს" უკრაინის წარმატებებს
დაგაჯვით თავზე
when the chimes end pick up your gun.