
1990 წლის 10 ივნისს, British Airways-ის რეისი 5390, რომელსაც BAC One-Eleven ოპერირებდა, ბირმინგემიდან (ინგლისი) ესპანეთის ქალაქ მალაგაში გაფრინდა. ბორტზე 81 მგზავრი და ეკიპაჟის 6 წევრი იმყოფებოდა. ფრენის 27 წუთის შემდეგ, 17,300 ფუტის სიმაღლეზე, სალონის მარცხენა საქარე მინა მოძვრა ტექნიკური მომსახურების დროს არასწორი ზომის ჭანჭიკების დამონტაჟების გამო.
შედეგად წარმოქმნილმა ასაფეთქებელმა დეკომპრესიამ კაპიტანი ტიმ ლანკასტერი თვითმფრინავიდან ნაწილობრივ გამოათრია, რომელიც მხოლოდ მუხლებით ეჭირა საფრენოსნო სამართავ სისტემას. ბორტგამცილებელმა ნაიჯელ ოგდენმა, რომელიც იმ დროს კაბინაში შედიოდა, სწრაფად ჩაავლო ხელი ლანკასტერს ფეხებში, რამაც მისი სრული გავარდნა თავიდან აიცილა. 600 მილი/სთ სიჩქარის ქარისა და -50°C ტემპერატურის მიუხედავად, ოგდენი მტკიცედ იდგა, როდესაც მეორე პილოტმა ალასტერ ატჩისონმა თვითმფრინავის საგანგებო დაშვება დაიწყო.
21 წუთის განმავლობაში ბორტგამცილებლების, ნაიჯელ ოგდენის,ჯონ ჰიუარდისა და საიმონ როჯერსის დახმარებით კაპიტანი ეჭირათ, სანამ თვითმფრინავი უსაფრთხოდ არ დაეშვა საუთჰემპტონის აეროპორტში. გასაკვირია, რომ ლანკასტერი გადარჩა, ძლიერი ზემოქმედების გამო მხოლოდ ხელების მოტეხილობა და სახის დამწვრობა მიიღო. ოგდენმა ასევე მიიღო დაზიანებები, მათ შორის მხრის ამოვარდნილობა და დამწვრობა.
კვლევამ აჩვენა, რომ საქარე მინის დასამონტაჟებლად გამოყენებული 84 ხრახნი მითითებულზე 0.026 ინჩით პატარა იყო, ხოლო დანარჩენი ექვსი - 0.1 ინჩით უფრო მოკლე. ტექნიკური მომსახურების ეს ხარვეზი ტექნიკური მომსახურების მენეჯერის მიერ არასწორი ხრახნების გამოყენებას მიეწერება, ტექნიკური დოკუმენტაციის სათანადო კონსულტაციის გარეშე
მიწისქვეშეთში მძინარე მეფეთა ასულები მომიტაცებია. ტრებონის კარიბჭეები გადამიწვავს. ფელურიანთან ღამე გამიტარებია, თუმცა არც სიცოცხლე დამიკარგავს და არც ჭკუიდან შევშლილვარ. . მისაუბრია ღმერთებთან, მყვარებია ქალები და ისეთი სიმღერები შემითხზავს, მენესტრელებსაც უღვრიათ ცრემლი