რაც დაწერე სამართლებრივად გეთანხმები, რომ არანაირი საფუძველი არ მაქვს მივედავო, მაგრამ მიუხედავად იმისა რომ მორალზე მაღლა კანონი დგას , ბანკის პრესტიჟის და პრის საქმეში მომხმარებელთან ურთიერთობის მორალურური ფაქტორის ხარისხი ძალიან დიდ როლს თამაშობს , ამიტომაც მე ამკუთხით დავიწყე დავა უშუალოდ იმ პირებთან ვინებთანაც პირდაპირი ურთიერთობა მქონდა ( კრედიტ ოფიცერი, ბანკის ფილიალის მმართველი )
მოკლედ საბოლოოდ ესეთი გადაწყვეტილება მიიღეს: თანხა ბევრად ნაკლები დამიმტკიცეს (იმდენი, რამდენიც მისოს გალარებაში მეყო) + მორალლური კომპენსაციის სახით საპროცენტო განაკვეთი შემიმცირეს დაახლოებით 1 % -მდე , სამაგიეროდ ხელშეკრულების პირობები იმდენად გამიმკაცრეს, რომ ერთი ფეხიც რომ გადამიცდეს მოცემულს ათმაგად მიმატანინებენ უკან
დასკვნის სახით ავღნიშნავ, რომ მორალი და კნონის მეტნაკლები თანაფარდობა ქმნის სწორ სამართლიანობას , გამორიცხულია მხოლოდ კანონმა უზრუვნელჰყოს სიმართლის რაობა, ამიტომ ნებისმიერი საფინანსო თუ არასაფინანსო ინსტიტუტი მომხმარებელთან ურთიერთობაში ვალდებული უნდა იყოს ყოველთვის მორალისა და კანონის ოქროს შუალედის წესით იმოქმედოს ( პ.ს ვიცი რომ დალაგებული ქვეყნიდან არ ვპოსტავ

)