krukhi
Super Member

   
ჯგუფი: Registered
წერილები: 466
წევრი No.: 26502
რეგისტრ.: 4-December 06
|
#12029317 · 26 Dec 2008, 12:06 · · პროფილი · პირადი მიმოწერა · ჩატი
არშემდგარი დისკუსია ავტორი: შორენა შავერდაშვილი "ცხელი შოკოლადი"
ორიოდე კვირის წინ, `ევროკომისიის~ ეგიდით, ჩატარდა სამუშაო შეხვედრა საზოგადოებრივი მაუწყებლის წარმომადგენლებსა და BBჩ ჭორლდ თრუსტ-ის ექსპერტებს შორის. ამ შეხვედრაზე წარადგინეს BBჩ-ისა და საზოგადოებრივი მაუწყებლის 15-თვიანი თანამშრომლობის პროექტი, რომელიც გულისხმობს კონსულტაციებს საინფორმაციო გადაცემებისა და პოლიტიკური თოქ-შოუების ფარგლებში, ასევე, რეკომენდაციების შემუშავებას არხის მენეჯმენტისათვის. BBჩ ჭორლდ თრუსტ-ის ამოცანა სამეთვალყურეო საბჭოს საკანონმდებლო, ფინანსური და რეალური დამოუკიდებლობის გაზრდის ხელშეწყობაცაა. მოხსენებების პარალელურად, მოეწყო დისკუსია საზოგადოებრივი მაუწყებლის პირველი არხის ახალ სატელევიზიო სეზონზე, სადაც BBჩ-ის ექსპერტებისაგან მივიღეთ პასუხები რამდენიმე მნიშვნელოვან თემაზე. აქედან გამოვყოფ უმთავრეს პოსტულატებს. საზოგადოებრივმა მაუწყებელმა უნდა დაიცვას ბალანსი ინფორმირებას, შემეცნებასა და გართობას შორის და ეცადოს, შექმნას პროფესიონალიზმისა და მაუწყებლობის ხარისხის ყველაზე მაღალი სტანდარტი; საზოგადოებრივი მაუწყებელი ეკუთვნის საზოგადოებას და ვალდებულია პასუხობდეს არა მხოლოდ ერთი ქალაქის, უბნის, ერთი სოციალური თუ საზოგადოებრივი ფენის, ერთი ეთნოსისა თუ რელიგიური ჯგუფის წარმომადგენლის ინტერესებს, არამედ მთელი საზოგადოების ინტერესს _ საზოგადოებრივი მაუწყებელი ყველასათვისაა. და `ყველა~ გულისხმობს ყველას! საზოგადოებრივი მაუწყებლისათვის მნიშვნელოვანი ვალდებულებაა იყოს საგანმანათლებლო-შემეცნებითი და ხელი შეუწყოს ღირებულებებისა და სამოქალაქო პრინციპების ჩამოყალიბებას. საზოგადოებრივი მაუწყებლისათვის რეიტინგზე მნიშვნელოვანი პრიორიტეტი მთელი საზოგადოების `დაფარვაა~ და პროგრამული ბადეც _ საზოგადოების ყველა ფენის ინტერესებზე მორგებული. რამდენად პასუხობს განახლებული პირველი არხი ამ სტანდარტებს და რამდენად ცდილობს ის, იხელმძღვანელოს იმ პრინციპებით, რასაც BBჩ სთავაზობს? `ცხელი შოკოლადის~ დისკუსიის მონაწილეები იყვნენ: ნინელი იშხნელი, კვლევითი ცენტრის, IPM-ის მარკეტოლოგი, რომელმაც დისკუსიის მონაწილეებს საზოგადოებრივი მაუწყებლის დაკვეთით შესრულებული `ფსიქო-დემოგრაფიული~ კვლევის შედეგები გააცნო; გია ჭანტურია, `1 არხის~ დირექტორის მოადგილე; ლევან გახელაძე, არხის სამეთვალყურეო საბჭოს წევრი; იაგო კაჭკაჭიშვილი, სოციოლოგი; ლაშა ბაქრაძე, ისტორიკოსი; სოფო ჭაავა, გადაცემა `ცხოვრება მშვენიერიას~ პროდიუსერი; დავით მაკარიძე, გრაფიკული დიზაინერი; მოდერატორები: ნინო ბექიშვილი და შორენა შავერდაშვილი.
შორენა შავერდაშვილი _ `ცხელმა შოკოლადმა~ წლის განმავლობაში გამართა დისკუსიები ჯერ სამეურვეო საბჭოს, შემდეგ კი დირექტორის არჩევნებზე. დღეს მინდა, ყოფილი საზოგადოებრივი მაუწყებლის, I არხის ახალ სეზონზე ვისაუბროთ. მუდმივად მესმის არგუმენტი, რომ რა მოთხოვნაცაა, ისეთივეა მიწოდება, და ახალი არხი კარგად ასახავს ჩვენი საზოგადოების მოთხოვნებს.
ლევან გახელაძე _ დავიწყოთ იმით, პასუხობს თუ არა I არხი საზოგადოებრივ მოთხოვნილებებს. პროგრამული გადაწყვეტილებები ყოველთვის არ ემყარება გამოკითხვებს, უმეტეს შემთხვევაში ემყარება საღ აზრს, ლოგიკას, პროფესიონალიზმს. და ასეც უნდა იყოს. ერთ მაგალითს მოგიყვანთ _ საზოგადოებრივ მაუწყებელს ჰქონდა ყოველსაათიანი ახალი ამბები და, მიუხედავად იმისა, რომ მოსახლეობის დიდი ნაწილისთვის მნიშვნელოვანია ინფორმაციის მიღება, საინფორმაციო გადაცემების რაოდენობა შევამცირეთ. უფრო ეფექტურია, ოთხ საათში ერთხელ აჩვენო და დატვირთული იყოს. საზოგადოებრივი მაუწყებლის ეთერში რა უნდა გადიოდეს, ამის რეცეპტები არ არსებობს, მაგრამ არსებობს ემპირიული გამოცდილება _ თითქმის თანაბრად უნდა იყოს წარმოდგენილი ინფორმაცია, საინფორმაციო გამოშვებები, საზოგადოებრივ-პოლიტიკური თემები, ერთი მესამედი უნდა ეთმობოდეს შემეცნებით-საგანმანათლებლო პროგრამებს, და ერთი მესამედი _ გასართობ პროგრამებს. აქამდე არხი არ პასუხობდა ამ მოთხოვნებს, ადრე დარღვეული იყო კანონზომიერება პირველი ორის სასარგებლოდ, ახლა დარღვეულია გართობის სასარგებლოდ. როცა არხის რეიტინგი ნულს უდრიდა, მენეჯმენტით გადაწყდა, რომ ცოტა მეტი გასართობი გადაცემა ყოფილიყო. ამას ობიექტური მიზეზებიც ჰქონდა და სუბიექტურიც. ობიექტური ისაა, რომ არხის მაყურებელთა რაოდენობა უნდა გაიზარდოს.
იაგო კაჭკაჭიშვილი _ ხალხი ფულს ისეთ სანახაობაში იხდის, რასაც სხვა არხზე ვერ ნახავს. ამიტომ რეიტინგული გადაცემები უნდა იყოს კომერციულ არხებზე.
გია ჭანტურია _ ეგ, ბოდიში, მაგრამ აბსურდი და სისულელეა. ჩვენი მთავარი ამოცანა იყო, რომ ეს არხი ყურებადი გაგვეხადა. მოამბეში სენსაცია რომ გეთქვა, მეორე დღეს არავის ეცოდინებოდა, იმიტომ, რომ არავინ უყურებდა.
ლევან გახელაძე - მომავალში სამეურვეო საბჭოსთვის, რომელიც განსაზღვრავს პროგრამულ პრიორიტეტებს, მთავარი ამ ბალანსის დაცვა იქნება. პირველი _ ბალანსი უნდა იყოს დაცული პრიორიტეტების დაგეგმვის დროს, და მეორე _ მენეჯმენტს, როგორც წესი, ხელი გაურბის უფრო მეტი გასართობი პროგრამის მოსაზიდად, იმიტომ, რომ ასეთი გადაცემები რეიტინგიანია; და საბჭომ ეს გაწვდილი ხელი უნდა დაუჭიროს. საბჭო მომავალი წლიდან აპირებს, მენეჯმენტისგან დამოუკიდებელი საზოგადოებრივი აზრის კვლევები ჩაატაროს, რათა პროგრამული პრიორიტეტების შესახებ გათვითცნობიერებული გადაწყვეტილება მიიღოს. ეს საკანონმდებლო ვალდებულებაცაა. მაგალითად, მე არ ვიცი, რას ელიან ეთნიკური უმცირესობები ამ არხისგან. კანონში გვიწერია, რომ მათი მოთხოვნები უნდა გავითვალისწინოთ. მენეჯმენტს ექნება მარკეტინგული ხასიათის კვლევები, საბჭომ ეს უნდა დააბალანსოს. საზოგადოებრივი კვლევები წელიწადში ორჯერ უნდა ტარდებოდეს. ერთი კვლევა მომავალ დაგეგმარებას უნდა უწყობდეს ხელს, მეორე კი აფასებდეს ტელეპროდუქტის ხარისხს.
შორენა შავერდაშვილი _ რაც ეთერში გადის, იმ გადაცემების შინაარსში თუ ხედავთ რაიმე პრობლემას? ლევან გახელაძე _ ამ შემთხვევაში ვერ დაგელაპარაკებით საბჭოს სახელით, იმიტომ, რომ ორშაბათს საბჭოს წევრებმა უნდა მოიტანონ შეფასებები და ამის მიხედვით რაღაც შეთანხმებას მივაღწევთ. მე შემიძლია, რამდენიმე პროექტზე ვთქვა, რომ არ მომწონს და მათ მენეჯმენტმა უკვე უჩვენა ყვითელი ბარათები. მაგრამ ამ პროექტებს ახლა არ დავასახელებ.
შორენა შავერდაშვილი _ რატომ?
გია ჭანტურია _ არ მგონია, საბჭოს ხელმძღვანელის მიერ საჯაროდ ნათქვამმა კარგად იმოქმედოს ამ გადაცემის ავტორებზე.
ლევან გახელაძე _ მათ გაფრთხილება უკვე მიიღეს, იციან, რა ვადებში უნდა გამოსწორდნენ. სულ 4-5 გადაცემაა და, საბჭოს წევრებს მათ მიმართ უკვე პრეტენზია აქვთ. იმ ადამიანებს შანსი უნდა მივცეთ. არ მინდა, ეს პროექტები ვადაზე ადრე `მოვკლა~. თუმცა, რაც კარგი და წარმატებული არ იქნება, ეთერიდან მოიხსნება.
გია ჭანტურია _ რაც შეეხება ლევანის მიერ ნახსენებ 4-5 გადაცემას, მათ რიცხვს 8-მდე გავზრდიდი. მაგრამ ასეა თუ ისე, ჩვენ ყველაზე მეტი გადაცემა გვაქვს - 31 თოქშოუებიანად. საკმაოდ რთულია 3 თვეში ამდენი გადაცემის მომზადება. შეიძლება გვითხრათ, _ ნუ გახვიდოდით 1 დეკემბერს ეთერში, გადაგეწიათო, _ მაგრამ, ნოემბრის ბოლოს უკვე იყო სერიოზული პრეტენზია საზოგადოების მხრიდან, ოპოზიციის მხრიდანაც კი. ამბობდნენ, _ ამ არხზე არაფერი კეთდებაო. ჩვენ დავგეგმეთ და, მიუხედავად სიძნელეებისა, ომმაც ხელი შეგვიშალა, მაინც გავედით ეთერში. ომის დროს ისეთი მონდომება და ერთიანობა ვნახეთ, მივხვდით, რომ ამ არხს შეუძლია რაღაც გააკეთოს და მაშინ გადავწყვიტეთ, რომ დეკემბერში აუცილებლად გავსულიყავით ეთერში. შეიძლება ლირიული გადახვევაა, მაგრამ 5 წლია, `ფანტანს~, რომელიც ტელევიზიის წინაა, არ უმუშავია. ადრე კი აგვისტოში ყველა გამვლელი იქ სვამდა წყალს. 40_მეტრიანი მილი ჩავაგდეთ და გავაკეთეთ. შეიძლება ვინმემ თქვას, _ რა დროს ესააო, _ მაგრამ მერწმუნეთ, ტელევიზიის თანამშრომლებისთვის ეს ძალიან ბევრს ნიშნავდა. კიდევ ერთი რამ _ ძალიან მტკივნეული იყო, მაგრამ ტელევიზიაში კადრები შევამცირეთ, ხელფასი გავზარდეთ და I არხზე მუშაობა პრესტიჟული გახდა, სულ სხვა შემართება გაჩნდა. ადამიანებმა იგრძნეს, რომ ტელევიზიაში მუშაობენ. ასეთი სტრატეგია გვქონდა, რომ ეთერში ბევრი გადაცემით `შევვარდნილიყავით~. ლაპარაკობდნენ, _ ჯადო აქვს ამ ტელევიზიას, არასდროს არაფერი ეშველებაო. ეს აზრი უკვე შევცვალეთ. ჩვენ გვაქვს ბევრი ფორმატი, გვაქვს ნაყიდი პროექტები _ თუნდაც `დიდი ათეული~, ბევრი პროექტი ჩვენივე შექმნილია. შინაარსზეც ვიტყვი _ ამბობდნენ, _ ტელევიზია ეროვნული არაა, ეროვნული ფაქტორი აღარ არსებობსო და ა.შ. გასართობი გადაცემები, გარკვეულწილად, ამის ხარჯზეა გაზრდილი.
შორენა შავერდაშვილი _ რას ნიშნავს `ეროვნული გადაცემები~ და `ქართული ფაქტორი~?
ლაშა ბაქრაძე _ იმას, რომ არ იყო ეროვნული გადაცემები, ისეთი გადაცემით ებრძვით, როგორიცაა `ნაცნობი~?
გია ჭანტურია _ არა, `ნაცნობზე~ ამას ვერ ვიტყვი. მაგრამ `ნაცნობი~ ძალიან საჭირო გადაცემაა.
შორენა შავერდაშვილი _ ვისთვისაა საჭირო?
გია ჭანტურია _ მოსახლეობის ძალიან დიდი ნაწილისთვის. თქვენ პირად, სუბიექტურ შეხედულებებს ნუ დავეყრდნობით. ეს საქართველოა, აქ ეს რეალობა არსებობს, სიყვარულის რეკლამირება, სითბოსი, `გენაცვალე და შენი ჭირიმესი~. საზოგადოებაში ეს განწყობა რომ არის, ამაზე ნუ შემეკამათებით. მხატვრული ფორმები სხვა საქმეა. ამ გადაცემას ძალიან დიდი რეიტინგი აქვს. `ველურ კატას~ აქვს ყველაზე დიდი რეიტინგი და არ გვაქვს `ველური კატა~ ეთერში? ხომ შეიძლება ითქვას, რომ რაღაც კარგი გაკეთდა?
შორენა შავერდაშვილი _ რაღაცაზე და ცოტაზე არ არის საუბარი.
ლევან გახელაძე _ ზოგადად, ხარისხის კონტროლზე იყო საუბარი. რა თქმა უნდა, სოციოლოგიური კვლევა არ არის გადაწყვეტილება, ეს უბრალოდ გადაწყვეტილების ინსტრუმენტია. როცა ხარისხზეა მსჯელობა, პრეტენზიები ისმის. სამეურვეო საბჭოს ბევრ წევრს ახლაც ხელი ექავება, რომ სამხატვრო საბჭოს ფუნქციები შეითავსოს. მე ამას არ დავუშვებ. როცა ლაპარაკია `ნაცნობზე~ და ამ ტიპის გადაცემებზე, ესაა გასართობი გადაცემა რაღაც სეგმენტისთვის და ამაზე მეტ მნიშვნელობას ნუ მივანიჭებთ. რაც შეეხება საინფორმაციო და პროგრამული მიმართულების ხარისხს, მე დიდ იმედებს ვამყარებ BBჩ-ისთან თანამშრომლობაზე.
დავით მაკარიძე _ როგორ და ვინ შეაფასებს გადაცემების ხარისხს? არსებობს ექსპერტთა ჯგუფი?
ლევან გახელაძე _ არსებობს საზოგადოებრივი აზრი, მაგრამ კანონით ეს ევალება საზოგადოებრივ საბჭოს. იქნება საზოგადოებრივი აზრის კვლევის შედეგები, ჩვენს საიტზე ფორუმი ჩაირთვება, ამ ტიპის შეხვედრები გაიმართება და მე, როგორც ლევენ გახელაძე, რაღაცას დავუწერ პლუსს და რაღაცას - მინუსს.
შორენა შავერდაშვილი _ იმ კონფერენციაზე, სადაც BBჩ-ის და I არხის თანამშრომლობაზე იყო საუბარი, მივხვდი, რომ ჩემს სუბიექტივიზმთან ერთად არსებობს ობიექტური ამოცანები, რომლებიც, უფლება გვაქვს, I არხს წავუყენოთ. პირდაპირ ციტატები მომყავს: საზოგადოებრივი მაუწყებლის მთავარი ამოცანებია, რომ იყოს ჟურნალისტური და ხარისხის სტანდარტების შემქმნელი; ასევე, საზოგადოებრივი მაუწყებელი უნდა იყოს ყველასთვის; ასევე, ძალიან მნიშვნელოვანია საგანმანათლებლო კომპონენტი ისეთ ქვეყანაში, როგორიც საქართველოა, სადაც არ არის ჩამოყალიბებული სამოქალაქო საზოგადოება, სადაც ჯერ კიდევ ვერ ვთანხმდებით საერთო ღირებულებებზე, საზოგადოებრივი მაუწყებლის ფუნქცია სამოქალაქო საზოგადოების ჩამოყალიბების ხელშეწყობაცაა; ასევე, ამ არხს სოციალური ფუნქცია, სოციალური ვალდებულებები აქვს, მაგალითად ბავშვებისთვის, შეზღუდული შესაძლებლობების ადამიანებისთვის, ეთნიკურ და რელიგიურ უმცირესობებზე რომ აღარაფერი ვთქვათ. იაგო, რამდენად პასუხობს ამ ამოცანებს I არხი?
იაგო კაჭკაჭიშვილი _ დავიწყებ იმით, რომ მედიის ნებისმიერმა საშუალებამ ბალანსი უნდა დაიცვას საზოგადოებისგან წამოსულ მოთხოვნასა და მიწოდებას შორის. რასაკვირველია, ეს მიღებული სტანდარტია, რომელსაც ვერც ერთი მედია საშუალება ვერ გაექცევა. მაგრამ გვავიწყდება ერთი რამ, რომ შეიძლება ტელევიზიამ იმოქმედოს საზოგადოების მოთხოვნილებების გათვალისწინებით, მაგრამ ეს არავითარ შემთხვევაში არ ნიშნავს იმას, რომ მან უნდა იმოქმედოს საზოგადოების მოთხოვნილებების მიხედვით. თუ მოთხოვნა არ არის ადეკვატური, სულაც არ არის მედია საშუალება ვალდებული, რომ ამ არაადეკვატურობას შეესაბამებოდეს. მოთხოვნილებაც ისეთი რამაა, რაც შეიძლება შეიცვალოს, ტრანსფორმირდეს, აღიზარდოს.
ლაშა ბაქარაძე _ მაგალითად, თუ ადამიანს უნდა ჩაი ან ყავა, შეიძლება მას შევთავაზოთ ლუდი, მიუხედავად იმისა, რომ იმ ადამიანს წარმოდგენაც არ აქვს იმის თაობაზე, რომ ლუდიც არსებობს.
იაგო კაჭკაჭიშვილი _ ძალიან კარგი მაგალითია. საზოგადოებრივ მაუწყებელს აქვს ეს ფუნქცია, რომ შეცვალოს, აღზარდოს საზოგადოება. მოთხოვნილებების და გემოვნების დახვეწის ფუნქცია აქვს. მე ამ გადასახედიდან რომ ვუყურებ, ეს განცდა არ მიჩნდება. სულ მგონია, რომ საზოგადოებრივი მაუწყებელი უფრო მეტად უხდის ხარკს საზოგადოებას, და ნაკლებადაა მისი გემოვნების დახვეწასა და განვითარებაზე ორიენტირებული. კი, საზოგადოებაში დომინირებს რაღაც მოთხოვნები, მაგრამ ისეთი მოთხოვნილებებიც ხომ არსებობს, რომლებიც ინტელექტუალებისგან მოდის. საზოგადოება სეგმენტირებულია, ჭრელია, ბევრი ჯგუფი არსებობს, არსებობს დომინანტური ჯგუფი, კულტურა არსებობს, მარგინალები არსებობენ და საზოგადოებრივი მაუწყებელი იმით განსხვავდება კერძო ტელევიზიისგან, რომ ყველა ამ ჯგუფს რაღაც საზრდო უნდა მიაწოდოს. საზოგადოებრივ მაუწყებელში ასეთი საზრდო ჩემი კატეგორიის ადამიანისთვის ვერ ვნახე. არ შემიძლია ვუყურო `კორკოტას~ გადაცემას, `ცხოვრება მშვენიერია~_ს, საშინელია `კაბარე და ხუთი ვარსკვლავი~. მე ამ ტელევიზიის გულშემატკივარი ვარ და ჩასაფრებულის გადასახედიდან ნუ მიიღებთ ჩემ ნათქვამს. მრჩება შთაბეჭდილება, რომ პირველ არხს გარკვეული იდეოლოგიური ფუნქცია აქვს. ეს შეიძლება ძალიან კარგი ტერმინებით შევფუთოთ, პოზიტიურად წარმოვადგინოთ, და ვთქვათ, რომ ის ასრულებს სოციალური თერაპიის ფუნქციას, იმიტომ, რომ ქვეყანაში უამრავი პრობლემაა, არის პოლიტიკური და ეკონომიკური კრიზისი, ადამიანები არიან რაღაც დეპრესიის და გაუცხოების უფსკრულთან და ამ ტელევიზიას სურს, გამოყვანოს ისინი დეპრესიული მდგომარეობიდან. თუ ცოტა კრიტიკულად შევხედავთ, შეგვიძლია ვთქვათ, რომ ეს ტელევიზია ჩქმალავს, ფარავს იმ პრობლემებს, რაც საზოგადოებაშია, და ის გახვეულია ვარდისფერ ვირტუალურ საბურველში. ამ შთაბეჭდილებას მიქმნის სწორედ ის დარღვეული ბალანსი, რაზედაც ბატონმა ლევანმა ილაპარაკა. რასაკვირველია, წმინდა შემეცნებითი და წმინდა საგანმანათლებლო გადაცემები არ არსებობს, მაგრამ შეგვიძლია დავსვათ აქცენტები. ცალკე თემაა, რით ვართობთ ამ საზოგადოებას. დახუნძლულია ეთერი გასართობი გადაცემებით. მე საზოგადოებრივ მაუწყებელს რომ ვუყურებ, რეალობა მეკარგება, და კვაზი, ფსევდო რეალობაში ვარ. მიჩნდება შეგრძნება, რომ ჩვენ გამოვედით კრიზისიდან.
ლაშა ბაქრაძე _ ჩემი ძირითადი კრიტიკის საგანია ის, რომ ეს ტელევიზია არარსებულ რეალობას ქმნის. განსაკუთრებით კარგი მაგალითია `დიალოგი როლში~. რასაკვირველია, კარგია, რომ ტელევიზიას რეიტინგი ჰქონდეს. ამ რეიტინგის შექმნის ძირითადი მიმართულება არის კომერციულ ტელევიზიებთან კონკურენცია, რისთვისაც კეთდება კომერციული გადაცემები, სადაც მუდმივად უჩვენებენ იმათ, ვისაც საქართველოში ეძახიან `სახეებს~, გინდა `ფეისებს~. ხელისუფლებაში ადამიანების ძალიან ვიწრო წრეა, რომელიც გადაწყვეტილებებს იღებს, ასევეა ტელევიზიაშიც. საქართველოში იმაზე გაცილებით მეტი ადამიანია საინტერესო, ვიდრე ისინი, ვინც ოდესღაც ტელემედიამ აღიარა ეგრეთ წოდებულ სახეებად. კიდევ ერთი კონკრეტული მაგალითი _ იყო გადაცემა `კედელი~, რომლის მაგივრადაც არის `მოკლე ჩართვა~, სადაც გვაჩვენეს წამყვანი თათა როგორი კეთილმოწყობილია და როგორი ბედნიერი, და ახლა ჩვენ თვალებში უნდა შევცქეროდეთ თათასა და ბუბუს. ბუბუ მის ძაღლს ჰქვია.
გია ჭანტურია _ გადაცემის ავტორები იდეოლოგიური წნეხის ქვეშ არ ყოფილან, თავისუფლად გადაწყვიტეს ყველაფერი. დახეულჯინსებიანი, საყურიანი ბიჭი რომ ყოფილიყო წამყვანი, არ გაგიჩნდებოდათ პროტესტი, იმიტომ, რომ ეს სტერეოტიპია. ყველაზე კარგი ინსტიტუტების ყველაზე კარგი სტუდენტები მოგვყავს.
ლაშა ბაქრაძე _ არ არის საჭირო, მაინცდამაინც ყველაზე კარგი ოჯახიშვილები მოიყვანოთ.
შორენა შავერდაშვილი _ გია, 16 წლის როგორი იყავით _ გქონდათ 2000-3000 ლარი შემოსავალი?
გია ჭანტურია _ მე 16 წლისას ძალიან ბევრი ფული მქონდა, ყველაზე მეტი _ ჩემ მეგობრებში, მაგრამ როცა დაინგრა ეს ყველაფერი, წავედი და ქარხანაში ვმუშაობდი. რახან საქართველოში სოციალური პრობლემებია, წამყვანიც სოციალურად გაჭირვებული უნდა იყოს? BBჩ-ის ახალგაზრდული გადაცემის წამყვანს უჭირს? მაინცდამაინც გაჭირვებული უნდა იყოს?
შორენა შავერდაშვილი _ 16 წლისა მეამბოხე ხარ, ეძებ საკუთარ თავს, არამატერიალურ რაღაცებზე ხარ ორიენტირებული... ამ `გაპრიალებულ~ გადაცემაში, როცა ეს 24 წლის გოგო სოციალურად სრულიად უზრუნველყოფილია… არ შეიძლება ასეთი წამყვანი ჰყავდეს ახალგაზრდულ გადაცემას… ან სტუდიაში უნდა ისხდნენ სრულიად განსხვავებული ტიპები… ზუსტადაც რომ დახეული ჯინსებით, თმაგაწეწილები, გიჟები, `ბომჟები~, იდეალისტები, ანარქისტები…
ლევან გახელაძე _ ასე `გრუზინულად~ ნუ მიუდგებით _ შეიძლება არ შეიძლება. ხომ შეიძლება ვთქვათ, _ სხვანაირად წაეყვანაო; ხომ შეიძლება ასე ვთქვათ?
გია ჭანტურია _ სიუჟეტში რეალობა ვაჩვენეთ, მეგობრის სახლი ხომ არ გვიქირავებია? მაინცდამაინც ღარიბი უნდა იყოს?
შორენა შავერდაშვილი _ თუ რეიტინგზე ხართ ორიენტირებული, საზოგადოებრივი მაუწყებელი, რომელიც, წესით, ყველასათვის უნდა იყოს, ამით რეიტინგული ვერ უნდა გახდეს. ამით აუცხოვებ შენი მაყურებლის უმრავლესობას, იმიტომ, რომ უმრავლესობა არ არის პრივილეგირებული, უზრუნველყოფილი…
გია ჭანტურია _ ტოლერანტობა არის ჩვენი პრიორიტეტი? ტოლერანტობაზე ცალკე გადაცემა უნდა გავაკეთოთ? `კორკოტა~ რომ იტყვის, _ ჩემი მეზობელი ვანია პეტროვი რა ჯიგარი ბიჭი იყოო, _ არ არის ეს ტოლერანტობის მაგალითი? ერთ რამეს გეტყვით, ჩვენ სამ თვეში გავედით ეთერში და ჯერ უნდა მოვიზიდოთ მაყურებელი.
ლევან გახელაძე _ ვაპირებ, როგორც ბეჯითი მოსწავლე, მივყვე BBჩ-ის რჩევებს და რეკომენდაციებს. იანვარ-თებერვალში მე ამ საკითხს დავაყენებ საბჭოზე და არ დაველოდები გაზაფხულს. სადღაც თებერვალში სამეურვეო საბჭო 2009-2010 წლების სეზონის პროგრამულ პრიორიტეტებს განსაზღვრავს. ამას პრაგმატული მნიშვნელობაც აქვს, რომ მენეჯმენტმა მოამზადოს ტენდერები. ამ პრიორიტეტებში, გაძლევთ პირობას, _ ამ ახალ ჯგუფს არ გვქონდა არც გამოცდილება და არც ტრადიცია არსებობდა, ვთქვათ, გადაცემა ხელოვნებაზე, სპორტზე ყოფილიყო, _ რომ დროის რაღაც მონაკვეთი დაეთმობა კონკრეტულად ამ სეგმენტებს. ამ დროის ჯამი არ მოგვცემს 100 პროცენტს. რაღაც გასაქანი მენეჯმენტსაც უნდა დავუტოვოთ, განსაკუთრებით _ გასართობ გადაცემებში, საჭიროა.
შორენა შავერდაშვილი _ ამ კონფერენციაზე საუბარი იყო რეიტინგებზეც. BBჩ_ის წარმომადგენლებმა ილაპარაკეს, რა ხდება მაშინ, როცა არხს არ აქვს რეიტინგი, და არ უყურებენ. შეიძლება იქ მარგალიტები გააკეთო და არავინ უყუროს. შესაძლოა, ამის მაგალითი იყოს `კედელი~. ამაზე BBჩ-ის პასუხი იყო შემდეგი: მნიშვნელოვანია სანდოობა და კომერციული არხებისგან განსხვავებით ამის მიღწევა არა რეიტინგით, არამედ `დაფარვით~. ანუ მნიშვნელოვანია, რომ საზოგადოებრივი მაუწყებელი მიწვდეს ყველას და არა მარტო პრივილეგირებულ სეგმენტს, ვიღაცის შვილებს, `ვერელებს~ და ასე შემდეგ.
გია ჭანტურია _ ვინ იყო იქ ვინმეს შვილი? ვეძებ ბავშვებს და ვიხვეწები, რომ მოვიდნენ. დაგირეკავთ და გეტყვით, რომ მომიყვანოთ ბავშვები…
შორენა შავერდაშვილი _ `ცხოვრება მშვენიერიას~ პროდიუსერთან მაქვს ერთი კითხვა. სოფო, გასაგებია, რომ გადაცემის ფორმატი განსაზღვრულია. რაში ხართ შეზღუდულები და რაში _ არა? შეგიძლიათ თუ არა, მოიწვიოთ ჩვეულებრივი ადამიანები და არა მხოლოდ `ცნობადი სახეები?~
სოფო ჭაავა _ ამ გადაცემაში არსებობს მოცემულობები _ სათაური, წამყვანი, ჟანრი, ამ მოცემულობაში ვცდილობთ, რომ ყველამ ვიპოვოთ საკუთარი თავი. ეს ძალიან სუბიექტური მიზეზია. ალბათ მაყურებელს არც აინტერესებს, მაგრამ ამ ჟანრში ყველანი ახალბედები ვართ. ჩემი შეცდომა იყო ის, რომ დავიჯერე სტერეოტიპი _ ადამიანები ტელევიზორს უყურებენ მხოლოდ იმ შემთხვევაში, თუ შენ აჩვენებ ცნობილ ადამიანებს, რომლებიც რაიმე ახალს მოჰყვებიან საკუთარ თავზე. ესეც იყო სტრატეგიის რაღაც ნაწილი. მაგრამ ამ გადაცემებში მესამე ბლოკში შეიძლება შემოიყვანო ჯერჯერობით უცნობი ადამიანები, რომლებსაც მომავალი აქვთ; მაგალითად ათწლედის ნიჭიერი ბავშვები, მაგრამ ცალკე გადაცემას ბავშვებზე ვერ გააკეთებ…
გია ჭანტურია _ თავიდანვე ასეთი იყო არხის პოლიტიკა. ნინო ქაჯაიასთან მიწვეული იყო ეკა ხოფერია, რომელიც თავის გადაცემაზე ჰყვებოდა. ნურავინ იტყვის, რომ ვინმეს დიდი გამოცდილება აქვს. ნოლიდან დავიწყეთ ეს ყველაფერი. რამდენად გაამართლა ან არ გაამართლა, ეს სხვა საკითხია. ჩვენც ვსწავლობთ. სადღაც მივდივართ. თავდაპირველად ჩვენი რჩევა იყო _ მაქსიმალურად ცნობილი სახეები გამოეყვანათ. ეს ნელ_ნელა შეიცვლება.
შორენა შავერდაშვილი _ სოფო, პირადად შენ რა დილემები გაქვს?
სოფო ჭაავა _ ახლა თავდაცვითი პოზიციიდან მიწევს ლაპარაკი. ჯერ გავიდა სამი გადაცემა, ჩაწერილია მეტი და მართლა არის იმის მცდელობა, რომ არარეიტინგული თემები შევურიოთ სხვა თემებს. არის საშიშროება, რომ ვიწრო სეგმენტისთვის იქნები. ჩემთვის ყველაზე დიდი დილემა ისაა, რომ განვსაზღრო, სად გადის ზღვარი სატელევიზიო მარაზმსა და გართობას შორის. და ეს რთული აღმოჩნდა.
გია ჭანტურია _ მოდით, ვთქვათ, რომელი გადაცემისგან რას ველოდებით. `ცხოვრება მშვენიერია~ მე ასე მესმის _ მიუხედავად ყველაფრისა, ცხოვრება მშვენიერია. ვთქვათ, ადამიანს დაეკარგა ფული, დაენგრა ოჯახი, სახლი დაეწვა, ცხოვრება, მიუხედავად ამისა, მაინც მშვენიერია. ის, რომ იმედი იყოს ჩასახული, და ვიღაცას რომ უჭირს და სამსახურიდან გააგდეს, დავეხმაროთ.
იაგო კაჭკაჭიშვილი _ როცა ამ პოზიტივის სიჭარბეა, ეს ხელოვნური ხდება.
გია ჭანტურია _ ახალი წლიდან გვაქვს ახალი პროექტი `პროფესიები~, სადაც ერთი სიუჟეტი, მაგალითად, 17 წლის ბიჭზეა, რომელიც ჯამბაზის ფორმას იცვამს და ბავშვების დაბადების დღეებზე დადის. არ არის სოციალური გადაცემა? აბა, რა გინდათ? 5 წლის მანძილზე გავყოთ ეთერი, საქართველოს თითო მოსახლეს 16, 5 წამი მოუწევს, გამოვიდეს და თქვას, რაც უნდა? სამთვიანი ვადა გვაქვს. თებერვლამდე ვაკვირდებით ამ გადაცემებს _ როგორ გაამართლებს…
დავით მაკარიძე _ გამართლება ნიშნავს რეიტინგს? მაგალითად, რომელი გადაცემა ასრულებს ალტერნატიული კულტურის პრომოუშენის ამოცანას?
გია ჭანტურია _ ეგეთ თემებს ჩამოგიწერ და იქნება 98. თითოეულ თემაზე ვერ გავაკეთებთ გადაცემას.
დავით მაკარიძე _ ჩვენი მთავარი მოლოდინი არხის მიმართ იყო ასეთი: ის ემსახურება ყველას _ მთელ საზოგადოებას, ემსახურება საზოგადოების ინტერესებს, რაც არ ნიშნავს მათი მოთხოვნილებების დაკმაყოფილებას. ეს არხი განსხვავებული უნდა იყოს კომერციული არხებისგან და, გარდა ამისა, უნდა შეიტანოს მრავალფეროვნება ზოგადად მედიაში.
გია ჭანტურია _ 5 წლით დაგეკეტათ არხი, საზოგადოება ყაბულს ყოფილიყო, რომ ეხადა 25 მილიონი ჩვენთვის და არხი საერთოდ არ იარსებებდა; ხუთი წლის მერე კი გაიხსნებოდა და ისეთი იქნებოდა, რომ ყველას მოგეწონებოდათ.
დავით მაკარიძე _ თუ შეიძლება, დამამთავრებინეთ. რეალურად გვექმნება შთაბეჭდილება, რომ ის საზოგადოება, რომელსაც ვუყურებთ, ბრჭყვიალაა, მაგრამ ერთფეროვანია. იმიტომ, რომ ყველა არხზე გვიჩვენებენ ერთსა და იმავე საზოგადოებას, ზოგან შეიძლება უფრო კაშკაშა ფერებში, მაგრამ ყველგან ერთი და იგივეა. იმისთვის, რომ საზოგადოების ინტერესი იყოს დაკმაყოფილებული, საჭიროა, ყველა ფენა იყოს ნაჩვენები. ყველაზე მთავარი კი ისაა, რომ ის, რაც სხვაგან არ ჩანს, უნდა ჩანდეს საზოგადოებრივ არხზე. უმცირესობა, მე არ ვამბობ მარტო ეროვნულ უმცირესობაზე, ვთქვათ, სუბკულტურუბი, ვთქვათ, ალტერნატიული ხელოვნება, უნდა იყოს წარმოდგენილი გაცილებით მეტად, ვიდრე სხვა ტელევიზიებში.
გია ჭანტურია _ არსებობს თემები, რომელიც არავის არ აინტერესებს. მითხარით რაიმე თემა, რომელიც არ გაშუქდა, და ძალიან საინტერესოა.
დავით მაკარიძე _ დამისახელეთ ერთი გადაცემა, რომელიც უმცირესობისთვის არის შექმნილი.
გია ჭანტურია _ პიდარასტებისთვის?
დავით მაკარიძე _ თუ არის რომელიმე წამყვანი რომელიმე უმცირესობის ან რომელიმე სუბკულტურის წარმომადგენელი?
გია ჭანტურია _ ხეიბარი უნდა იყოს წამყვანი? მეუბნებით, რომ ჰომოსექსუალმა უნდა უნდა წაიყვანოს გადაცემა ჰომოსექსუალებზე?
დავით მაკარიძე _ ნინო ქაჯაია ვერ წაიყვანს გადაცემას ალტერნატიულ ხელოვნებაზე. მეინსტრიმის წარმომადგენელი ვერ შეძლებს გააკეთოს გადაცემა მეინსტრიმს გარეთ. თვითონ ტელევიზია უნდა იყოს დაინტერესებული ასეთი გადაცემების შექმნით. ბევრნი არიან ანდერგრაუნდში, ვინმე დაინტერესებულა?
გია ჭანტურია _ ეს ტელევიზია ცოცხალია, ამას შანსი აქვს. ჩვენი პირველი ამოცანა იყო, ის ბებერი ქალი მოგვეკლა, რომელთანაც ასოცირდებოდა ეს ტელევიზია. სამ თვეში ვინმეს რამე გაგიკეთებიათ? ავეჯს ვერ გააკეთებ სამ თვეში. ეს ტელევიზიაა, 850 კაცი მუშაობს და 31 გადაცემა გაკეთდა. ანდერგრაუნდზე 200 ეგეთი თემაა. ჩვენი ამოცანაა, მაყურებელი წავართვათ სხვა არხებს, გავუშინაურდეთ, მერე ნელ-ნელა წამოვა სხვა თემები.
შორენა შავერდაშვილი _ ის, რაც ვნახეთ, თქვენი პრიორიტეტების, გემოვნების და სტანდარტების ინდიკატორია და ვშიშობ, თუ ასევე გააგრძელებთ, მთელ საზოგადოებას ვერ მოიცავთ.
|