ხალხნო, ჯამაათნო,თანაფორუმელ-თანასტუელნო.
მოემზადეთ.........
მოიმარაგეთ (ბატიბუტი არა), ცხვირსახოცები და ანტიდეპრესანტები....
მე ეხლა გულახდილათ ვისაუბრებ....(ძუძუებს კი არ გაჩვენებთ...მათემატიკის ლექციას მოგიყვებით)
მოკლედ... დავიწყებ ჩემს ისტორიას.
ცხოვრებაში პირველი ლექცია მქონდა მათემატიკის (ბედი არ გინდა?). თან სად? გპი-ში (2xბედი არ გინდა?). თან ვისი?? ბორის მასპინძელაშვილის (3xბედი არ გინდა?)
მოკლედ ავდივარ მე-6-ე კორპუსის მე-7-ე სართულზე, თუ არ ვცდები 709 აუდიტორიაში... ლექტორი უკვე იქაა... რატო დაიგვიანე შე ნაბოზაროო (მეუბნება)(მართლაკიარა
).
იქ ვხედავ პირველად ჩემს ჯგუფელებს...ძირითადად, აქანე რამეებს ვისწავლით სიმოონ? <-- ასეთებს... იქვე შეიმჩნევა ორი თეორიულად მდედრობითი სქესის წარმონაქმნი...(რათქმაუნდა ულვაშებითურთ).
ლექტორი გვეცნობა...(მყარად დაჯექით სავარძლებზე)
ვაკეთებ ციტირებას (ლამის ზუსტს): გამარჯობათ ბავშვებო, მე ვარ თქვენი მათემატიკის "მასწავლებელი"!!!... ირაკლი მასპინძელაშვილი... ჩემი მშობლები 37-წელს გააციმბირეს, მე რუსეთში დავიბადე, სადაც ბორისად მომნათლეს(რუსებმა) 7-ი წლის ასაკამდე მშობლები არ მინახავს... შემდეგ დავბრუნდით საქართველოში სადაც ირაკლი მიწოდეს... მთელი ცხოვრება მექმნებოდა პრობლემები, არ მაბარებინებდნენ გპი-ში (
), შემდეგ როგორც იქნა ჩავაბარე... ვცხოვრობდი გპი-ს "ობშეჟიტიეში" ერთ ოთახში ოთხი კაცი ვცხოვრობდით, და ჩემს გარდა ყველას აქოთებული "ნასკები" ეცვა... ხო ისე წარმოშობით ვარ თუში... ჩამოსული კაცი... ის კი არავარ სიფრაზე თბილისის სადღეგრძელოს რომ ამბობენ, პლეხანოველები და ვიღაცეები. მოკლედ ჩავაბარე მოვეწყვე, მერე დოქტორანტურა დავამთავრე და აგერ უკვე 30 წელია გპი-ში ვკითხულობ ლექციებს (1-საცოდავი, 2-იაქნას). ხო ეხლა რეპრესირებული ოჯახის შვილი რომ ვარ 80 ლარიანი პენსიაც მაქვს...
ეს მოყვა ძალიან გრძლად და თუ სწორედ მახსოვს სამჯერ... შემდეგ ვიღაც სირიკომ კითხა (უკვე მატრიცებს რომ ხსნიდა: უკაცრავად, თქვენ ბორისი გქვიათ?, ამის შემდეგ ბატონმა ბორისმა/ირაკლიმ ხელახლა მოყვა ზემოთ აღნიშნული ამბავი...
ასე ჩაიარა ჩემმა პირველმა ლექციამ...ჩემი დედაც...
.
· 
სტუ, საქართველოს ტექნიკური უნივერსიტეტი(Vol. VI)
