დედაჩემია ზოდიაქოთი თხის რქა და სულ ძაან სასტიკ არსებად ვთვლიდი
ბოლო დროა კი დამოკიდებულება შემეცვალა
ძაან საყვარელი და სასაცილო მეჩვენება

მართლა ძაან საყვარელი და სასაცილოა
ჩემ გარდა არავინ ფიქრობს ოღონდ ასე
ყველას შიშის ზარს ცემს, ჩემზე არ მოქმედებს მხოლოდ
აღარ უფრო სწორად :\
ხუმარა კი არ არის ,პირიქით...
უბრალოდ რაც სხვისთვის დამაფრთხობელია, მე სასაცილოდ აღვიქვამ
ძაან ფეხებზემკიდია ადამიანია ოღონდ
ფულზე არასდროსააქ პრობლემა, მაგრამ სითფოს ვერ გააგდებინებ იმენა
თექვსმეტი წლის რომ ვიყავი იმდენი ვეჩხუბე სითბოს რატომ არ გამოხატავ ჩემს მიმართ მეთქი, ლაპარაკი რატომ არ იცი მეთქი, ჩემ გარდა ყველას ელაპარაკები მთელ მსოფლიოში მეთქი - მერე ეს ყველაფერი როცა ვუთხარი, სამი საათი ვუხსიდი, დავფიქრდი ხმამაღლა ვუთხარი თუ უბრალოდ ვფიქრობდი, მის სახეზე ვერაფერი ვერ შევატყვე
მაგრამ ახლა ძაან შემეცვალა დამოკიდებულება მის მიმართ
მას დავემსგავსე მგონი და იმიტომ ალბათ
უფრო სწორად მე მასზე ბოროტი ვარ
იმიტომ მეცინება ეტყობა მასზე
ძაან საშიშ ადამიანად გამზარდა
უფრო სწორად ჩემთვის ვიზრდებოდი ის რაღაცაზე ფიქრობდა სულ, ძირითადად ციფრებზე და ფულზე, ან იმაზე რომ გამაჩინა და არაფერში ვვარგივარ