ძლივს ერთი დადებითად განწყობილი
ვივიანაblossomკიიი

შემოვლენ მიგვაქოქოლებენ და გავლენ

ჩვენ მაინც რომ გვკიდია მაგაზე ცალკე ეშლებათ ნერვები .
მოკლედ ჩემი ორი დღის წინანდელი თავგადასავალი : მთაში მივდიოდით ლაშქრობაში ერთი 25-30 კაცი , მთის გზის საკმაოდ დიდი ნაწილი მანქანამ აგვიყვანა . მე კიდე ჩანთის გარეშეც კი ვერ შევძელი მთაში სიარული , მარცხენა ფეხი იმენნა გამეთიშა , კასტილივით მივათრევდი . მთაში ვეღარ წამოვალ თქო და მანქანას უკან გამოვყევი . ეს მანქანა კიდე შუა გზაზე გაჩერდა რავი რა დაეტაკა არ დაველოდე და ფეხით გამოვგაზე

. ძალიან მალე ძალა საერთოდ დავკარგე ისეთ დონეზე რომ ფეხი მეკეცებოდა და ვვარდებოდი და ადგომის ძალაც აღარ მქონდა

ჩანთა მოვიხსენი და დავაგდე და უკან მივბრუნდი მანქანასთან , მაქანა კიდე აღარ დამხვდა , იქვე უკრაინელების ბანაკი იყო და იმათამ ტყეში შეივდნენ ერთ 400-500 მეტრში იქნებიანო . ხოდა მეთქი ვნახავ , უკვე ბნელოდა და ფანრით ვდვიჟენიობდი . დაღლილობის გამო ტალახში ჩავვარდი ძლივს ავდექი და ბანაკში მივბრუნდი ვერ ვიპოვე თქო . ბოდიშს გიხდით ტანსაცმელი თუ გაქვთ დილამდე იქნებ მათხოვოთ თქო , გამოუცდელი ვარ მსგავს სიტუაციაში თქო და ტიპის მპასუხობს : ვერ წარმოიდგენ რამდენად მალე შრება ტანსაცმელი ცეცხლთანო , აგერ ცეცხლი და შენი ტანსაცმელი ეგეც შენი გამცდილებაო

დახმარებით კი დამეხმარნენ რაღაც მათხოვეს საბნის პონტში წყალი დამალევინეს რაც მთავარია და იტოგში ცეცხლთან გავატარე მთელი ღამე ,
ხოდა ჩემ ჩანთაზე ჩამოვარდა საუბარი სად დატოვეო ერთი იმის დედაც თქო , რა იყო არაფერი დევს შიგნითო ? კი როგორ არა , მაგარი ვისკი დავტოვე ეხლა მაგრად გაასწორებდა თქო და ტიპები რამის გაიქცნენ , მე ხელების ფშვნეტა დავიწყე უკვე რა მაგარი იქნება თქო ჩასაცმელი კარავი , მაგრამ მერე ჯგუფის ხელმძღვანელმა არ გაუშვა

საცვალი და წინდები მეცვა მარტო და ის საბანი მოხურული შეშას რომ ვაგროვებდი და მთელი ღამე ცცეცხლთან გავატარე

მეორე დღეს ირიჟრაჟა თუ არა წამოვედი ისევ ქვევით და დაახლოებით 12 საათი ვიარე , 12 საათის შემდეგ დამეწია მანქანა