მოკლედ, დღეს ჯერ არაფერი არ გამიკეთებია, მაგრამ დღეს მომაწვა კულინარობის ინსტინქტი და გადავწყვიტე გავაკეთო "ოსტრი" .
ეს "ოსტრი" რა ჯანდაბაა, არავინ იცის, მე მგონი რუსული "ოსტრაია სალიანკას" შემოკლებაა. მაგრამ საქართველოში სულ სხვა სახე მიიღო.
ერთი სიტყვით, მე ვაკეთებ ასე (არ ვიცი, ინებ სადღაც რეცეპტიც დავდე, მაგრამ დღეს ეს ჩემთვის აქტუალურია).
უნდა იყოს ახალი დეკეულის ხორცი (აი ცხიმი რომ თეთრი აქვს, ისეთი). ძვალი არ უნდა ჰქონდეს. ყველაზე კარგად კეთდება საფარავისგან.
ხოდა მაგას ვრეცხავთ საგულდაგულოდ და ვჭრით "სასოუსე" ნაჭრებად, მერე მაღალყელიან ტაფაში ვდგამთ ძააააააააააააალიან ნელ ცეცხლზე და ხუფს ვახურავთ. პერიოდულად, ვურევთ.
ჩანაფიქრი ისაა, რომ ხორცს რომ წყალი გამოუვა, სანამ ხორცი შერბილდება, ის წყალი არ უნდა დაშრეს. ხორცის დარბილების მომენტში იმ წყალს ცალკე თასში გადავიტანთ და ვივიწყებთ (დროებით

).
მერე ის ხორცი უნდა იხრაკოს კარაქში. 15-20 წუთი. მერე უნდა დაემატოს ხახვი, ალყად დაჭრილი და ისიც უნდა იხრაკოს, ხორცთან ერთად, მომზადებამდე.
სანამ ეგ ხდება, დიდ ჯამში: კანგაფრცქვნილი პომიდორი წვრილად დაჭრილი, ტომატის პასტა, ბლომად ქინძი, ბლომად რეჰანი (პეტრუშკა - არა, რეჰანი

, ცოტა - ნიახური(ნახევარი კონა ან სულაც ერთი ტოტი), ნიორის წვრილად დაჭრილი კბილები, ლავროვი ლისტი (დამერხა, არ ვიცი ამდენი ქარული

), ბულგარული პიკული, ოლივიესთვის რომ აკეთებთ, იმაზე მსხვილად დაჭრილი, წითელი წიწაკა უყავით გემოზე+
+ ის დიდი, მსხვილი, გრძელი, დალოცვილი, კახური, მამა-პაპური წიწაკა, ჯანებში რომ მიდის

(ვ სმისლე. კერძში უყავით-მეთქი, ქალბატონო დიასახლისებო, მაგას ვგულისხმობ

).
ხოდა ხორცი მზად რომ არის, მთელ ამ ჯოჯოხეთის ნაზავს შიგ გადაუძახეთ.... დააცადეთ, სანამ ადუღდება.... ბოლოს ის მოტოვებული ნახარშიც დაასხით და მიირთვით ცხლად, თუ ძალიან გშიათ, იმიტომ, რომ რაც აქ დავწერე, მაგარია

(მიშასავით

). მაგრამ...
ეგ არის რუსული "სალიანკა" და კაია, თავის ამბავში.
...მაგრამ

:
თუ თქვენ ნაღდი "ოსტრი" გინდათ, ეგ ყველაფერი უნდა დატოვოთ მბჯუტავ ცეცხლე ასე, 45 წუთით, ან ერთი საათით

გემო, დონე, სიამოვნება და მისტერია სულ სხვა იქნება, სხვა კერძი გამოვა.
დამერწმუნეთ = ვიცი
This post has been edited by Johnnie Walker on 28 Sep 2008, 14:59