ლუდის წარმოება ხორციელდება რამდენიმე ეტაპად:
ალაოს მომზადება -ლუდის ხარშვისას ალაო თამაშობს არა მხოლოდ აქტიური ფერმენტების წყაროს როლს, არამედ იმ ორგანული (უპირველეს ყოვლისა წყალში ხსნადი შაქრების) და მინერალური კომპლექსების როლსაც, რომლებიც ამ ფერმენტების მონაწილეობით საშუალებას იძლევა მიღებულ იქნეს დადუღებისთვის ვარგისი ლუდის ტკბილი. მარცვლოვან კულტურების მარცვლების გაღივება - ( უმეტეს შემთხვევაში ეს არის ქერის მარცვლები) ეს არი პროცესი რომელიც მოიცავს მარცვლების გაწმენდას, დახარისხებას და სპეციალურ წყლიან ჭურჭელში მათი ჩალბობას 12-17 °C ტემპერატურაზე, რის შედეგად ხდება მისი გაღივება, შემდგომ მას აშრობენ და ასუფთავებენ ღივისგან (აღმონაცენისგან)
შემდეგ ეტაპზე ხდება ალაოს გაპრიალება, დაქუცმაცება და წყალთან შერევა, მიღებული ნარევი ამ დროს ღებულობს მოტკბო გემოს. (მიღებულ მასალას ასევე უწოდებენ ლუდის ტკბილს). ამის შემდეგ ხდება ამ მასალის მორევა და შეთბობა 50-52 °C 10-30 წთ-ის განმავლობაში.
ლუდის ტკბილის ფილტრაცია - ლუდის ტკბილი გადაიქაჩება ფილტრში სადაც ხდება გაფილტვრა გაუხსნელ ქერის მარცვლების ნარჩენებისაგან.
ლუდის ტკბილის ხარშვა - გაფილტრულ მასალას უმატებენ სვიას, ასევე სხვა ინგრედიენტებს და იხარშება 1-2 საათი. ხარშვისას სვია იხსნება, გარდა ამისა, ხდება ლუდისთვის არასასიამოვნო გემოს მიმცემი სხვადასხვა არომატული კომპონენტების აორთქლება.
შემდგომი ეტაპია ლუდის გაღაიავება - დადუღებული მასალა გადაიქაჩება ჰიდროციკლონში (ე.წ ვირპულში) ქერისა და სვიი გაუხსნელი ნარჩენების გამოსაყოფად. ეს გაუხსნელი ნაწილაკები ცენტრისკენული ძალის მოქმედებით გროვდებიან ჰიდროციკლონის რადიუსის გასწვრივ. 20-30 წუთის შემდეგ დადუღებულ ლუდის ტკბილს გამოაცალკევებენ გაუხსნელი ნარჩენებისაგან.
შემდგომ ხდება მასალის გაციება - ლუდის ტკბილი გადაიქაჩება სპეციალურ რეზერვუარში ამ დროს ის ცივდება და ხდება მისი ჟანგბადით გაჯერება, რაც აუცილებელია საფუარის კვებისთვის.
ფერმენტაცია (დადუღება) - მიღებულ ხსნარს უმატებენ ლუდის საფუარს და ხდება მისი დადუღება , ის გრძელდება რამდენიმე კვირა. ფერმენტაციის (დადუღების) შედეგად მიიღება მღვრიე სასმელი, რომელიც გემოთი ნაკლებად მოგვაგონებს ლუდს. ლუდის საბოლოო დადგომისთვის (დასამწიფებლად) ხდება მისი გადასხმა დახურულ კასრებში ნახშიროჟანგის აირის მცირე წნევის ქვეშ და მისი იქ დაყოვნება. დაყოვნების დრო დამოკიდებული მომავალი ლუდის ხარისხზე.
ფილტრაცია - ამ ეტაპზე ხდება ლუდის გაფილტვრა საფუარის ნარჩენებისაგან. ფილტრაციას იყენებენ ჩვეულებრივ საწარმოო ლუდსახარშებში. ფილტრაციის ზოგიერთი მეთოდები მთლიანად ასუფთავებენ ლუდს მასში არსებულ მიკროფლორისგან და ამით ზრდიან მისი შენახვის ვადებს.
პასტერიზაცია - ზოგიერთი ხარისხის ლუდი გადის პასტერიზაციის ეტაპს - ანუ ლუდის ადუღების სტადიას 60-80 0 C ტემპერატურაზე, რის შედეგადაც იზრდება ლუდის შენახვის ვადების ხანგრძლივობა. ითვლება, რომ პასტერიზაცია აუარესებს ლუდის გემოს.
* * *
გაუფილტრავი ლუდი, რომელსაც გერმანულ ენაში სპეციალური ტერმინით - Kellerbiers - აღნიშნავენ, რაც პირდაპირ თარგმანში „სარდაფის ლუდს“ ნიშნავს, ჩვეულებრივი ლაგერის ტიპის ლუდია, რომელსაც არომატი სპეციალური სვიისგან აქვს მინიჭებული. ასეთი ლუდი სხვადასხვა სიძლიერისაა და როგორც წესი, მას ალკოჰოლის საშუალო გრადუსი აქვს 5.5-დან 6.5-მდე. უფრო ხშირად, გაუფილტრავ ლუდები მუქი ქარვისფერია, ამ ფერს მათ შედარებით მუქი ფერის ალაო (ე.წ. მიუნხენური ალაო) ანიჭებს, რომელსაც მოწითალო შეფერილობა გააჩნია.
ძველად, ორიგინალურ, ანუ ნამდვილ გაუფილტრავი ლუდს გაზიანობა დიდხანს არ მიჰყვებოდა, რადგან, ის სუფრაზე, როგორც წესი, თავღია მდგომარეობაში მოჰქონდათ, ძირითადად ხის კათხებში, როდესაც გაფუების პროცესი ჯერ კიდევ მიმდინარეობდა. ტრადიციული გაუფილტრავი ლუდი მუქი და მღვრიე შეფერილობით გამოირჩევა, რადგან დაუდუღებელი ექსტრაქტი ვერ იჭერს გაზს და ლუდში შემავალი ნივთიერებები ადვილად შედის რეაქციაში ჟანგბადთან და იჟანგება.

თვალითაც შეამჩნევ .
ლუდის წარმოება 3 ძირითადი ეტაპისაგან - ხარშვა, ფერმენტაცია, ფილტრაცია და ჩამოსხმა - შედგება. სწორედ აქ არის განსხვავება. გაუფილტრავი ლუდი არ გადის ფილტრაციის ეტაპს და მისი ჩამოსხმა ფერმენტაციის შემდეგ ხდება
This post has been edited by Maybach on 6 Dec 2013, 18:28