ინვენტარი გჭირდება დიდი 10-15 ლიტრიანი ქვაბი, 22-იანი ბოცა, წყლის თერმომეტრი, ჰიდრომეტრი (სიმკვრივის საზომი), გადასაღები შლანგები, ბოთლის სახუფი, ბოთლის სახურავები და დანარჩენი წვრილმანი რაღაცეებია.
ქვაბში წყალს გააცხელებ 60-70 გრადუსამდე და გამზადებულ მსხვილად დანაყულ ალაოს ჩაყრი. გააჩერებ სადღაც ერთი საათი, ამ ხნის განმავლობაში მუდმივად უნდა მოურიო კარგად, შემდეგ უკვე წვენს გადაიღებ მეორე ქვაბში და პირველ ქვაბში ისევ წყალს დაუმატებ (ჩაის პრინციპია, თავიდან მუქი გამოვა და შემდეგ უკვე ღიავდება). რომ მოაგროვებ ამ გზით სითხეს, შემდეგ უკვე მეორე ქვაბში ამ სითხეს კარგად წამოადუღებ, ქაფს მოიკიდებს და ის ქაფი უნდა მოხადო და დაუმატებ სვიას (ბევრნაირი სვია არსებობს, ინტერნეტში ნახავ ბევრ რეცეპტს და კონკრეტული რეცეპტის მიხედვით კონკრეტული სვია უნდა გამოიწერო) და გააჩერებ დაახლოებით ერთი საათი. ბოლო 5-10 წუთში შეგიძლია მეორე სხვა ტიპის სვიაც დაუმატო სხვადასხვა გემოს და სიმწარის მიცემისთვის. ეს ადუღებული სითხე რაც შეიძლება მალე უნდა გააციო დაახლოებით 35-40 გრადუსამდე. მე წყლიან და ყინულიან აბაზანაში ვდებ ხოლმე და 5-10 წუთში ცივდება. შემდეგ უკვე ამ სითხეს გადაიტან ბოცაში (ოღონდ აქ შლანგებით არ გადაიტანო, ძაბრი ჯობია, ჟანგბადი სჭირდება სითხემ რომ მიიღოს), შეავსებ ბოცას 20 ლიტრამდე (თუ მანამდე ბევრი აორთქლდება), მოაყრი ზემოდან საფუარის ფხვნილს (აუცილებლად ელის საფუარი უნდა იყოს. განსხვავება არის ის რომ ელის საფუარი ნორმალურ ოთახის ტემპერატურაზე დუღდება, ხოლო ლაგერის საფუარს ცივი ტემპერატურა უნდა დაახლოებით 5-10 გრადუსი და სახლში ძნელია ამის გაკეთება, თან უფრო დიდი დრო უნდა. საფუარსაც ამაზონზე ან სხვა homebrewing მაღაზიებში ვყიდულობ ონლაინ), კარგად ამოურევ რომ საფუარი თანაბრად გადანაწილდეს და კარგად დახუფავ ისე რომ ჰაერი არ შევიდეს შიგნით. მე დასახუფად ვიყიდე პატარა მოწყობილობაა, 1-2 დოლარი ღირს, რომელიც გარედან ჰაერს არ უშვებს, მაგრამ შიგნიდან დაგროვილ გაზს უშვებს გარეთ რომ დიდი წნევა არ იყოს ბოცაში და არ გახეთქოს. ამ ყველაფერს ერთი კვირა მოათავსებ 15-25 გრადუსიან ბნელ ადგილას და ერთი კვირის მერე წესით მზად უნდა იყოს. შეგიძლია გასინჯო გემო და იმის მიხედვით გააჩერო კიდევ სჭირდება დადუღება თუ არა. თუ უკვე დადუღებულია და გემო მოგეწონა, გადაიღებ მეორე ბოცაში შლანგით, რომ ჰაერი არ შეეპაროს, ლექი დარჩება და ის არ უნდა გადმოაყოლო. მერე 20 ლიტრზე დაახლოებით 600-700 გრამ შაქარს გააზავებ ადუღებულ წყალში და შეურევ ლუდს (ეს ხდება ლუდის დასაგაზად. თუ ხელოვნური დასაგაზი აპარატი გაქვს, მაშინ შაქარი აღარ უნდა), კარგად მოურევ თანაბრად რომ განაწილდეს, ჩამოასხამ ბოთლებში და დახუფავ. ერთი კვირა ისევ ბნელ ადგილას უნდა შეინახო და ერთი კვირის შემდეგ შეგიძლია კარგად ჩააციო და მიირთვა
მთელი ამ პროცესის მანძილზე ყველაფერს სჭირდება დეზინფექცია/სტერილიზაცია რომ ბაქტერიები არ გამრავლდნენ და ცუდი გემო არ აიკიდოს ლუდმა. მე ადუღებულ წყალში ვდებ ყველაფერს, ბოთლებს, ხუფებს, შლანგებს და ისე ვაკეთებ, მარა მემგონი რაღაც სპეციალური ხსნარებიც იყიდება.
ისე, ძაან მაგარი შეგრძნებაა პირველ ბოთლს რომ ხსნი ჩაციებულს და პირველ ყლუპებს რომ დალევ, თან შენი გაკეთებული რომ არის
საფუარს რაც შეეხება, ზემოთაც დავწერე, ამაზონზე ან სხვა ონლაინ მაღაზიებში ვყიდულობ ელის საფუარებს მხოლოდ. ყველაზე პატარა პაკეტი 3-4 დოლარი ღირს საკმარისია 20 ლიტრისთვის. სახლში ვცადე ვაშლის სიდრი გავაკეთე და ჩვეულებრივი საჭმლის საფუარი დავაყარე და კარგად დადუღდა. ღვინის მაღაზიებში ღვინის საფუარიც იყიდება და შეიძლება ეგეც გამოდგეს, მაგრამ მე არ მისინჯავს. მთავარია ლაგერის არ იყოს, თორემ არ დადუღდება ჩვეულებრივ ტემპერატურაზე. ელი მაგიტომ მირჩევნია, მოხარშვიდან ორი კვირის თავზე უკვე დალევა შეგიძლია და ლაგერს მინიმუმ 20-25 დღე ჭირდება მხოლოდ დადუღებისთვის და მერე გაზის მისაცემად კიდევ ერთი კვირა უნდა ალბათ.
· 
ლუდები - XXII, რომელ ლაგერს სვამთ ?
