Annabellმჭადის ფქვილს ჩაყრი ისეთ ჯამში, რომ თავისუფლად იყოს, კარგად რომ ამოზილო.
აიღებ თბილ წყალს, მე როცა მეჩქარება პირდაპირ ''კალონკის'' წყალს ვიყენებ ანუ დაახლოებით 40 გრადუსამდე.
ჩაასხამ ჯამში ცოტ-ცოტას და თან იწყებ ზელას, ცომი უნდა შეიკრას და თითები თავისუფლად უნდა მოძრაობდეს,
არანაირი შეკრული კოშტები არ უნდა იყოს. ცომი თუ იშლება და ქვიშასავით არის-ე.ი. წყალი აკლია,
თუ ფორმას ვერ ინარჩუნებს-ე.ი. წყალი მეტი აქვს და ფქვილი უნდა დაამატო.
თავიდან შეიძლება გეგონოს, რომ წყალი საკმარისია,
მარა ზელვისას იგრძნობ, რომ ცომი არ იკვრება, ხელი ძნელად მოძრაობს ცომში.
დაახლოებით 20-30 -ჯერ ამოზელის შემდეგ თუ მიიღე სასურველი შედეგი, იწყებ გამოცხობას.
მე არც მარილს და არც სოდას არ ვუმატებ, არც გაზიანი მინერალურით არ ვზელ,
მაგრამ ეს ყველაფერი შესაძლებელია, დანაშული არ არის
მოკლედ, ასე მოზელილი ცომი შეგიძლია მშრალად გამოაცხო, შეგიძლია პატარ-პატარები ან მთლიანი,
თხელი იმერული ან სქელი გურული, შეგიძლია ზეთში...
მე ზეთში მიყვარს, იმიტომ, რომ ზეთში გამომცხვარი რომ ცივდება, მერეცკარგია-ხოლმე,
ზეთი თუ გაწუხებს, ქაღლდის ხელსახოცზე დაალაგე და ზედმეტ ცხიმს მოაშორებს.
შეგიძლია ღუმელშიც გამოაცხო.
რაც შეეხება, კანი რომ ცალკე მიდის და შიგნიდან ცომია, ეგ მაღლი ცეცხლის ბრალია,
ნელ ცეცხლზე უნდა დააცხო, რომ შიგნიდან გამოცხობა მოასწროს...
ჩვეულებრივ ტეფალის მსგავს ტაფაზე ვაცხობ, თუმცა მთავარია ტაფა იყოს კარგად გახურებული...
მჭადების ფორმირებისას ხელი უნდა დაისველო-ხოლმე, ხელზე აღარ მოგეკრობა ცომი
და კანიც უფრო პრიალა და კნაწუნა გამოდის...
კიდევ თუ დაგაინტერესებს რამე, მკითხე
· 
დღეს გავაკეთე. თავი 43, შემოდგომა-ზამთრის კოლექცია
