არც არავისი პოსტი წამიკითხავს ...
დღეს რაღაც ფილმი ნაწყვეტს მოვკარი თვალი და კიდევ ერთხელ შემაძრწუნა ადამიანმა მთელი თავისი "რაობით" ....
"ადამიანი უმაღლესი განვითარების ცხოველია".
ადამიანი ....
ყველაშია ბოროტება და სიკეთე ..კონკრეტულად ბოროტი და კეთილი არავინაა ... ზოგისთვის შეიძლება ბოროტი იყო, ზოგისთვის ძალიან სათნო და კეთილი ...
მაგრამ ეს უნებურად ხდება ..უბრალოდ როცა თავის დამკვიდრებას ვცდილობთ, მასინ ვბოროტდებით, ვაგრესიულობთ ..გვგონია, რომ ასე წარმატებას უფრო ადვილად მივაღწევთ და სხვების დაჩაგვრით დარჩენილი ნაწილის პატივისცემას დავიმსახურებთ ....
გარკვეულწილად ასეცაა, ოღონდ ეს "პატივისცემაა" მოჩვენებითი ... შიშისგან გამოწვეული ...
მაგრამ სამწუხაროდ მგლის ხროვა ვართ ... უბედური ბრბო ..... თუ ამ ბრბოში ერთი გამოჩნდა, ვისაც სიტყვის სიტყვაზე გადაბმა შეუძლია, მასინ ჩვენს მას მივყვებით ..ოღონდ ამ დროს ინსტინქტით ვმოქმედებთ .....
იქნებ სიყვარულიც ინსტინქტია?!
არ ვიცი .. არ ვიცი .....
ზოგჯერ შეგვიძლია საოცრად კეთილები, უანგაროები, მოსიყვარულეები ვიყოთ ....
მაგრამ მთავარი ის არაა ხო, რომ მეგობარი მარტო ლხინში მოგადგება კარებზე და კარგ ამბავს მოგილოცავს ..
მთავარია გასაჭირს და საფრთხეს ერთად გავუძლოთ .....
საქმეც მაგაშია, რომ ყოველთვის თვითგადარჩენის ინსტინქტი მძლავრობს, რომელსაც ვემორჩილებთ ....
მასინ ჩვენი გონება და გული ითიშება, მაშინ მხოლოდ იმაზე ვფიქრობთ, რომ ჩვენ კარგად უნდა ვიყოთ ..
არადა ყველაზე დიდი ცხოველები ამ მომენტში ვართ ..
თუ მართლა ასეთი ჭკვიანები, ძლიერები და "ბევრის"შემძლეები ვართ, რატომ არ შეგვიძლია ჩვენი მარტივი ფსიქიკა ჩვენვე დავიმორჩილოთ?!
რანი ვართ ადამიანები ...ეს თვითონაც არ ვიცით მგონი .....
თავიდან კეთილად და ბოროტად რავინ იბადება ...გარემო, მშობლები .... გამოცდილება ....... ეს ყვეალფერი მეტ-ნაკლებად, ვისზე როგორ უარყოფით ან დადებით გავლენას ახდენს ....
მერე ყალიბდება ადამიანი ..პიროვნება ....
ზოგი არ შემდეგარი და დაუსრულებელი, ზოგი კი ჩამოყალიბებული პიროვნება, რომელმაც იცის რა სურს და რისკენ მიისწრაფვის ....
ახლა ნიანგის ცრემლებს ვღვრი, ვხვდები როგორი უმწეო ვარ ...
ვფიქრობ ცხოვრების და ადამიანის ამაოებაზე და ვტირი ..
ნეტა რა გატირებს შე საცოდავო?!
ახლა ის დავწერე, რაც გულში მქონდა, რაც მინდოდა ამ წამსვე მეთქვა ...
უბრალოდ წამიერად ..
დამშვიდებულზე ალბათ სხვა რამეს ვიტყვი ..
ალბათ დიდ "ნაშრომს" დავწერ, თუ როგორი ანგელოზები ვართ ..
დღეს ასე ვფიქრობ .... დადებითი ახლა აღარაფერი მომდის თავში და რომც მომივიდეს არ დავწერ უკვე ..
აღარ დავუმატებ ამ ნაწერს აღარც კარგს და აღარც ცუდს .......
მერე დავწერ კიდევ ..რას ვფიქრობ ...
ჰეჰ ....
P.S. როგორ გავჩნდით ამ ქვეყანაზე ეგ არამგონია ოდესმე გავიგოთ ..
მაგრამ მაგას რა მნიშვნელობა აქვს ..მთავარია რომ დღეს "ასეთები" ვარსებობთ ...
This post has been edited by Ameli_More on 6 Apr 2008, 00:34 "to be or not to be,it's a QUESTION"...
------------------------------------------------
როცა ბედნიერი ვიყავი, ისევ წვიმიანი ამინდები მენატრებოდა, რომ მალე დავსევდიანებულიყავი ...
--------------------------------
მე შენთვის მხოლოდ ერთხელ მოვკვდები,მეტჯერ ვაი,რომ არ შემიძლია ...@T.M.
ადამიანის რაობა, როგორია თქვენი აზრი
