დიალოგს ხელს უშლის ჩვენი საერთო ქართული ჭირი

-ამპარტავნება.
კერძოდ: ვინმე თუ რაიმე ჭკუასთან ახლო მყოფს იტყვის და იტყვის ამას შენზე ადრე,ან სულ რომ ვერ მოიფიქრებდი
ისეთს იტყვის-მეორე ქართველს ეუფლება ამპარტავნება იმის გამო,რომ პირველი მასზე უფრო კაი ტიპია და
იწყება დიდი ტორმუზი დიალოგის ამბავში.
მე თუ ვინმე გამიბამს საინტერესო პოლემიკას , უსაინტერესოესი არგუმენტებით , უუ-დახვეწილესი ლოგიკის წესებით დაცვით და გაოცებაში მომიყვანს,მე (თუ ოდნავ მოკლე ჭკუა მაინც მაქვს) უნდა მიხაროდეს,იმის რომ მეძლევა შანსი
საკუთარი ჰორიზონტების გაფართოებისა.
ასე არ არის? ფორუმი ხომ იმისთვისაა,რომ ჯანსაღ პოლემიკაში გამოვარკვიოთ ბურუსით მოცული ჩვენთვის საინტერესო
ჭეშმარიტებები?
Умей мечтать, не став рабом мечтанья, и мыслить, мысли не обожествив! Just for reminder: 220 Volt ☢ ☼ ✿