მე ვიცი ეს.
ამ კითხვას ვუსვამ ათეისტებს, და არა მორწმინეებს!
ათეისტების საუბრიდან ასეთი შთაბეჭდილება დამრაჩა:
თქვენ კი არ გწამთ ღმერთი, უბრალოდ გინდათ რომ არ გწამდეთ!
ვერ ხედავ ჰაერს, მაშ რატომ გწამს მისი არსებობის? გინახავს როდესმე რომ პირადად შენ სხეულში გული გაქვს? მაშ რატომ გჯერა რომ გაქვს? იქნებ არ გაქვს? გინახავს როდესმე მზის სხივი? მაშ რატომ გჯერა რომ ის არსებობს? არის ისეთი რაღაცეები რასაც ვერ ხედავ, მაგრამ გჯერა მისი არსებობა იმიტომ რომ ხედავ მის საქმეებს!
როდესაც ხედავ რომ სუნთაქვ, გჯერა რომ ჰაერი არსებობს.
როდესაც მკერდზე ხელს დაიდებ და გრძნობ რომ იქ რაღაც ფეთქავს გჯერა რომ გული გაქვს.
როდესაც დილა თენდება, ვარდის ფურცლებიდან ნამი გადმოიღვრება და გათბები გჯერა რომ მზის სხივი არსებობს.
თქვენ ვერ ხსნით იმას თუ რატომ არ გჯერათ რომ ღმერთი არსებობს. შეძლება თქვა იმიტომ რომ არასოდეს მინახავს, ან იმიტომ რომ ამდენი ცუდი რამ ხდება, იმიტომ რომ ეს სისულელეა და ასე სემდეგ.
მაგრამ ვერ პასუხობ კითხვას რატომ?
რატომ არ გინახავს არასოდეს ღმერთი? იქნებ არც გიცდია დაგენახა.
რტაომ არის ტანჯვა? ძალიან გაინტერესებს? მაშინ გამოიკვლიე ის წიგნის სადაც ეგ წერია.
გამოდის არ გჯერა ღმერთი იმიტომ რომ არ გაქვს კიტხვებეზე პასუხი. მაგრამ ასეთი აზროვნება უფრო სისულელეა ვიდრე რწმენა ღმერთისადმი.
მე არ ვიცი რატომ არის ყაყაჩო წითელი. მაგრამ ეს არ მაძლევს იმის უფლებას რომ ვთქა :"მე არ მ ჯერა ყაყაჩოს არსებობის".
არ გინდათ ტქვენი რწმენა ან ურწმუნოება ემყარებოდეს ფაქტებს. არ გინდათ იცოდეთ რატომ გწამთ ან რატომ არ გწამთ ეს თუ ის რამე. იმიტომ რომ არაფრის ინტერესი არ გაქვთ. მთავარია აკეთოთ ის რაც გინდათ . მე მინდა თავისუფლება ამბობთ, მე არ მინდა ვემორჩილებოდე ვინმეს. მაშინ რატომ ემორჩილებით თქვენს კუჭს და ჭამთ როცა გშიათ? მაშინ რატომ ემორჩილებით ტქვენს ფილტვებს და რატომ სუნთქავთ?
ესე იგი არსებობს მორჩილება რომელიც აუიცილებელია გარადჩენისთვის.
Wellcome to reality დიდებული ფრაზა გაქვთ ბატონებო , მაგრამ ვინ შექმნა ეგ რეალითი?
ხო ახლა იკითხავთ მაშ ვინ შექმნა თავად ღმერთი?
მაშინ მე გკითხავთ სამყარო როგორ შეიქმნა? გაქვს პასუხი? ბევრი ამბობს იყო რაღაც დიდი მკვირივი მასა რომელიც აფეთქდა. ეგ მასა ვინღამ შექმნა? არაფრისაგან არაფერი არ ჩნდება.
გწამდეს რომ არაფრისგან გაჩნდა რაღაც მასა, მერე ეს მასა აფეთქდა, რომელიც იქცა ულამაზეს სამყაროდ , მოციცმციმე ვარსკვლავებად და ფირუზისფერ დედამიწად, სადაც გაჩნდა არაციცხალისგან ცოცხალი, ბაქტერიისგან კი ადამიანი, და რომ არავინ ვართ არსად მივდივართ და არაფერი მოგველის, რომ ერთ მშვენიერ დღესაც ამდენი ჯიშის ხე, ამდენი ჯიშის ცხოველი , ამდენი ჯიშის ფრინველი, რომელთაც გააჩნიათ ასეთი მზრუნველობის ინსტიქტი ერთმანეთის მიმართ, და ადამიანი რომესაც აქვს გრძნობა სიყვარული , თურმე არაფრისგან შეიქმნა უეცრად ასევე უეცრად გაქრება და არაფერი აღარ იქნებ. გწამდეს ეს თეორია რეალობა და სიბრძნე კი არ არის, არამედ ყველაზე არაგიონიერმა და სულელმა პიროვნებამ შეძლება იფიქროს!
და თუ აინშტაინი, პლატონი და მისთანები ასე ფიქრობდნენ გამოდის რომ ჭკვიანები კი არა ყველაზე სულელი ადამიანები ყოფილან დედამიწაზე! იმიტომ რომ მათ ყველაზე დაწვრილევბით შეისწავლეს ფიზიკა და ადამიანის შინაგანი სამყარო და მაინც ვერ მიხვდენენ იმას რომ ამდენი უნიკალური რამ არაფრისგან არ გაჩნდებოდა. ასეთი ადამიანები გონებაჩლუნგები არიან ან ვერ აცნობიერებნ რა სჯერათ რა არა, და საერთოდ რა ხდება მათ გარეშემო!