ხატთა თაყვანისცემის დამცველი არგუმენტაციის მთავარი არქიტექტორები იყვნენ იოანე დამასკელი (650-730), თეოდორე სტუდიელი (759-826) და პატრიარქი ნიკიფორე (დაახ. 750-828). მათი მტკიცებულებები მოკლე გადმოცემით შემდეგში მდგომარეობს.
- უფალმა თავისი განკაცებით მოსეს სჯული ახალი აღთქმით გაამდიდრა და განმარტა. მან განგვიცხადა ჩვენ ჭეშმარიტი ღმრთის შემეცნება და განგვათავისუფლა მანამდე გარდაუვალი კერპთაყვანისმცემლობისგან. ძველ აღთქმაში იყო მხოლოდ სიტყვა, განკაცების შემდეგ მას მოჰყვა ხედვა.
ძე - მამის ხატია, როგორც ამტკიცებს თავად იესო: „ვინც მე მიხილა, მამა იხილა“ (ინ. 14:9). ეს თემა ვითარდება იოანეს სახარებაში და კვლავ იწევს წინა პლანზე წმ. მოციქულ პავლეს მიერ, რომელიც ხედავდა ქრისტეში „ხატს უხილავი ღმრთისა“(კოლ. 1:15), რომელშიც შეიქმნა და აღმოცენდა ყოველივე. უხილავი მამის ხატი, როგორც განაცხადა 325 წელს I მსოფლიო კრებამ ნიკეაში, თავის მხრივ ატარებს ღვთაებრივ ბუნებას და მხოლოდ სულიწმიდა იძლევა უხილავი ღმრთის ხატის შემეცნებას. არ იყო დაბრმავებული ქრისტეს თანამედროვეთა უმრავლესობა როდესაც ვერ დაინახა მასში რაღაც უფრო მეტი, ვიდრე უბრალოდ იოსების, ხუროს შვილი?
გარდა ამისა, „მას შემდეგ, რაც ქრისტე იშვა დედისაგან, რომლის გამოსახვაც შესაძლებელია, მასაც, ბუნებრივია, იგივე ხატება აქვს, როგორიც შეესაბამება მისი დედის სახეს. და თუ შეუძლებელი იქნებოდა მისი გამოსახვა ხელოვნების მეშვეობით, ეს იმის მანიშნებელი იქნებოდა, რომ ის მხოლოდ მამისაგან იშვა და არ განკაცებულა“ (თეოდორე სტუდიელი, მე-3 უარყოფა, თ.II, პგ.99, გვ.417);
- თავის აღდგომით, რისი წინარესახეც იყო მისი ფერისცვალება თაბორის მთაზე, ქრისტემ აკურთხა და გარდაქმნა მატერია, რომელსაც ახლა ძალუძს, წარმოსახოს თავად იესო და ცხონების საიდუმლო.
განკაცება ამართლებს და პოსტულირებს ხატს, რადგან ხატის მეშვეობით ღმერთი მოიცავს მატერიას და აღორძინებს მას, იმოსება-რა სხეულით, რომელიც თავის მხრივ ღვთისმტვირთველი ხდება („ღმრთის ტაძარი და მტვირთველი“ - კორ. 3:17, 15:49 და II კორ. 6:16).
„მე არ ვეთაყვანები მატერიას, - წერდა იოანე დამასკელი, - ვეთაყვანები ღმერთს შემოქმედს, რომელიც ჩემს გამო მატერიალური გახდა და მატერიაში დაიდო ბინა და მატერიის მეშვეობით ისურვა ჩემი გადარჩენა“ („ღვთაებრივ ხატებათა შესახებ“, I,16 პგ.94 გვ.1245 AC). ამავე დროს არ უნდა დაგვავიწყდეს, რომ ადამიანი, განკაცებული სული, მაღლდება ხორციელისგან სულიერისაკენ!
- ქალკიდონის კრებამ მკაფიოდ განსაზღვრა ორი ბუნება („ჭეშმარიტი ღმერთი და ჭეშმარიტი კაცი“), მაგრამ ხატმებრძოლებს ეს დაავიწყდათ. არსებობს „ჰიპოსტასური ერთობა“, სხვაგვარად რომ ვთქვათ, ღმერთმა კაცობრივი ბუნება იტვირთა. ამიტომ, ქრისტეს ხატი არ არის არც მისი ღვთაებრიობის გამომხატველი, არც მისი ადამიანობის, არამედ მისი პიროვნების გამომხატველია, რომელიც აერთიანებს თავის თავში ამ ორ ბუნებას. სხვაგვარად რომ ითქვას, ხატი წარმოადგენს მარადიული სიტყვის განკაცებულ პიროვნებას, და არა მის ადამიანურ ბუნებას, ღვთაებრივისგან დაცილებულს.
- ამიტომ ლოგიკურია, რომ ქრისტეს ხატი, როგორც ასეთი, შეიცავს ქრისტეს პიროვნებას. ხატი ხსნის გამოსახული არსობის გარკვეულ მყოფობას და შეუძლია, იყოს მორწმუნეთა თაყვანისცემის საგანი. ეს თაყვანისცემა მიეკუთვნება არა ნივთიერებას, არამედ მყოფობას.
ხატსა და მის პროტოტიპს შორის კავშირი არც ერთ შემთხვევაში არ ნიშნავს მათ გატოლებას. ამიტომ პიროვნების გამოსახულება, ვის სახელსაც ატარებს ხატი, ეკუთვნის იმ პიროვნებას, ხოლო „პატივი, რომელიც მიეგება ხატს, ეკუთვნის მის პირველსახეს“ (II ნიკეის კრება).
- მაცხოვრის ხატთან შედარებით, სახარება - სიტყვიერი ხატია. თეოდორე სტუდიელმა ასე უპასუხა ხატმებრძოლებს, რომლებიც ვერ ბედავდნენ ქრისტიანობის პირველ საუკუნეებში ხატების დასაბუთებას:
„ქრისტეს არანაირად არ დაუვალებია თავისი სიტყვების ჩაწერა, თუნდაც მცირე ჩანაწერების სახით. ამისდა მიუხედავად მისი ხატი ჩაიწერეს მოციქულებმა და დღემდე ინახება. სხვაგვარად რომ ვთქვათ, ის, რაც წარმოდგენილია ნაწერისა და ქაღალდის მეშვეობით, ხატზე წარმოსახულია სხვადასხვა ფერითა და სხვა ნივთიერებით“. (Refutatio I, X, PG 99, 340 d).
პირველი ეპოქის განმავლობაში, რომელიც თავისი არსით ქრისტოლოგიური იყო და უკავშირდებოდა მსოფლიო კრებებს, ხატი „პირველ რიგში მოწმობდა განკაცების ფაქტზე“. მეორე ეპოქა, პნევმატოლოგიური, გრძელდებოდა IX ს-იდან XVI ს-მდე და პასუხობდა მოთხოვნილებას, მისცემოდა „სულიწმიდასა და მის ადამიანში მოქმედებას, ე.ი. განკაცების ეფექტს“ კაპიტალური განსაზღვრება. ხატი გახდა წმ. ირინეოს ლიონელის განთქმული მტკიცებულების ილუსტრაცია, რომელსაც იმეორებდნენ საუკუნეების მანძილზე: „ღმერთი იქცა ადამიანად, რათა ადამიანს შესძლებოდა, გამხდარიყო ღმერთი“. გარდასახული ადამიანის ხატი წარმოაჩენს სულიწმიდის მოქმედებას.
ბოლო სიტყვა იოანე დამასკელს დავუტოვოთ: „ნათელია, რომ როცა ხედავ უსხეულოს შენს გამო განკაცებულს, მაშინ შეჰქმენი მისი ადამიანური სახის გამოსახულება. როცა უხილავი იმოსება სხეულში და ხილული ხდება, მაშინ გამოსახე გამოცხადებულის მსგავსება. როცა ის, ვინც, თავისი ბუნების აღმატებულობის გამო, მოკლებულია სხეულსა და ფორმას, ზომას, ხარისხს, წონას, ვინც, ღვთიური ბუნების მქონემ, მონის სახე მიიღო, ამით შეიზღუდა ზომითა და ხარისხით და სხეულებრივი სახე მიიღო, მაშინ დაწერე დაფებზე და გამოფინე დასანახავად ის, ვინც ისურვა, ხილულად გამოგვცხადებოდა (PG 94, col. 1239).
Уже первые христиане в Римских катакомбах изображали гамматический крест, который у многих индо-европейских народов соответствовал понятию "вечности" или "счастья"
Первые христиане маленькие фигурки рыбок носили на шее, как сейчас носят нательные крестики. Вписанный в другое изображение и, таким образом, спрятанный крест был весьма распространен в первые века христианства. Изображение двух рыб по сторонам от вертикального якоря с верхушкой в виде креста использовалось как секретный «пропуск-пароль» во времена, когда первые христиане преследовались римлянами.
Рыба и якорь постепенно стали обычным украшением надгробий на христианских захоронениях в катакомбах. Этим они выделялись из языческих захоронений.
http://s51.radikal.ru/i134/1201/92/6f02742a68d4.jpgСвастика на раннехристианском мраморном надгробии в римских катакомбах. Надпись на латыни: « Леони в мире».
http://s017.radikal.ru/i403/1201/7f/746a91e27291.jpgДве рыбы с якорем. Рисунок на надгробной плите Домитилла в римских катакомбах.
http://s48.radikal.ru/i119/1201/07/17f98c496a64.jpgКамень с голубем, крест и дерево, символы первых христиан. Рим, катакомбы Присциллы
http://r.foto.radikal.ru/0703/eecb62877b2c.jpghttp://s009.radikal.ru/i307/1201/47/7ad69cdeb8e0.jpgИзображение рыбы из катакомб св. Каллиста
Ихтис (др.-греч. Ίχθύς — рыба) — древний акроним (монограмма) имени Иисуса Христа; состоит из начальных букв слов: Ἰησοὺς Χριστὸς Θεoὺ ῾Υιὸς Σωτήρ (Иисус Христос Сын Божий Спаситель) и выражает в краткой форме исповедание христианской веры.
В Новом Завете повествуется о призвании апостолов: «идите за Мною, и Я сделаю вас ловцами человеков» (Мф., 4, 19); Царствие Небесное уподобляется «неводу, закинутому в море и захватившего рыб всякого рода» (Мф.13:47).
Насыщение народа в пустыне хлебами и рыбами – прообраз Евхаристии (Мк.6:34-44, Мк.8:1-9); рыба упоминается в описании трапезы Христа и апостолов на Тивериадском озере по Его Воскресении (Ин.21:9-22).
Изображение рыбы, несущей на спине корзину с хлебами и сосуд с вином в древнейшей части катакомб св. Каллиста — евхаристический символ, обозначающий Христа, который дарует людям новую жизнь.
Используя символ рыбы в трактате «О крещении», Тертуллиан пишет:
«Мы же, рыбки, вслед за “рыбой” (Ίχθύς) нашей Иисусом Христом, рождаемся в воде, сохраняем жизнь не иначе, как оставаясь в воде.»
***
Система росписи средневековых храмов берет свое начало еще от рождения христианства, когда первые поиски средств выразительности новой религии происходили в таинственной темноте каткомб.
Новая религия нуждалась в нахождении собственной символики, формирования собственной иконографии и системы оформления храмовых комплексов. С легализацией христианства появилась потребность в формировании нового типа культового сооружения-храма.
Появление новых архитектурных форм и широкое распространение религиии, сопутствующие им исторические события, способствовали поиску новых хдожних средств, и формированию стойких иконографических и декоративных принципов отделки храмновых комплексов.
На заре развития христианской религии наиболее острой была проблема создания новой иконографии, формирования узнаваемых образов святых. Первые христиане с осуждением относились к идолопоклонничеству, любым натуралистическим изображениям обьекта поклонения, потому первые изображения Христа были условно-схематическими или же символическими- с опорой на тексты Святого писания.
http://top10design.ru/wp-content/uploads/2...11/IMG_3113.jpg საინტერესოა თევზის სიმბოლო ქრისტიანულ რელიგიაში.
თევზი ბერძნულად არის Ίχθύς, იხტის. ამ სიტყვაში კითხულობენ ქრისტეს შესაბამის სიტყვებს, ყოველი ასოს გათვალისწინებით:
Ἰησοὺς იესო, Χριστóς ქრისტე, Θεοῦღვთის, Υἱός ძე, Σωτήρ მხსნელი.
იესო არის განკაცებული ღმერთის სახელი; ქრისტე არის ცხებული, კაცობრიობისთვის საუკუნეებით ადრე შეპირებული მესია; მესამე სიტყვაში მითითებულია ქრისტეს ღვთაებრიობა; ძე აღნიშნავს ღმერთის მეორე პირს და ბოლო სიტყვა მიუთითებს ქრისტეს მოვლინების მიზანზე, კაცობრიობის გადარჩენაზე და განახლებაზე.
თევზის ხსენება ახალ აღთქმაში არის: ქრისტეს ზოგიერთი მოწაფე მეთევზე იყო. ქრისტე მათ მოუწოდებს კიდეც: "გამომყევით და კაცთა მებადურებად გაქცევთ." (მათე 14:19), (მარკოზი 1:17). ქრისტე ცათა სასუფეველზე ასეთ რამეს ახსენებს: "და მერე, მსგავსია ცათა სასუფეველი ბადისა, რომელსაც ისვრიან ზღვაში, და იჭერს ყოველნაირ თევზს,"
თევზი ქრისტიანობაში ევქარისტიულ მნიშვნელობასაც ატარებს. იესო ადამიანებს უდაბნოში დაანაყრებს პურითა და თევზით (მარკოზი 6:34-44, მარკოზი 8:1-9). აღდგომის შემდეგ ტიბერიადის ზღვაზე ქრისტეს და მისი მოწაფეებს ტრაპეზი აქვთ(იოანე 21:9-22). არსებობს საიდუმლო სერობის ფრესკები, სადაც აღინიშნება თევზი, როგორც ევქარისტიული სიმბოლო.
თევზი, როგორც ქრისტიანობის ერთ-ერთი სიმბოლო, ადრეული ქრისტიანობიდან მოდის, როდესაც რომის სახელმწიფოში ქრისტიანთა დევნა იყო. თევზი, "იხტის" ამოსაცნობი ნიშანიც იყო, რომელიც ზემოხსენებულ დატვირთვას იძენდა და დაფარულ ცნობას იძლეოდა.
http://s018.radikal.ru/i523/1203/3f/f44546e5ad11.jpgდა სამი ყრმა ცეცხლოვან ღუმელში
http://s018.radikal.ru/i515/1203/eb/ef8e3be91cc0.jpgეს კი უკვე II - III საუკუნის ღვთისმშობლის გამოსახულება
Древнейшее известное изображение Богородицы с младенцем Иисусом.
II - III век, Катакомбы Присциллы, Рим.
Одно из самых ранних известных изображений Богоматери с Богомладенцем находится в левой части Катакомб Присциллы.
Пророк слева от Богородицы указует на звезду, что над головой Марии, Которая смотрит на Своего Сына. Лик Богомладенца обращен прямо на нас.
http://s017.radikal.ru/i427/1203/95/8dfb8ea83be8.jpg და 100 ათასი მოჭრილი თავი იმის გამო, რომ ხატზე არ დგამდნენ ფეხს.
http://www.ambioni.ge/uploads/asiatasi-mocamis-xati.jpg და ეს ყოველივე გავამყაროთ ფაქტობრივი მასალით,მათთვის ვისაც უყვარს მეცნიერულად დადასტურებული დაქტები
ჯვრის,ხატებისა და ეკლესიების დადებითი ენერგეტიკა
- თანამედროვე მეცნიერული მტკიცებულებები –
1.
http://www.youtube.com/watch?v=zLbGsbtbIygმეცნიერული კვლევა სასწაულმომქმედ ხატებზე
http://www.youtube.com/watch?v=K2EFG_uH-Gw&feature=youtu.beკაბალისტებო,პროტესტანტებო,იეღოველებო და სხვანო ძმანო და მეგობრებო, ვისაც არ გჯერათ გაგვატარეთ რა
მე პოლემიკაში ჩაბმას არ ვაპირებ,რადგან ვორნებით ვარ სავსე და არ მინდა დამბანონ,ვისაც ნამდვილად აინტერესებს ეს საკითხი გაეცნოს იმას რაც განვათავსე.
This post has been edited by milan1980 on 9 Mar 2012, 17:50 
· 
რას ამბობს ბიბლია ხატებზე II, გაგრძელება
