ჩემო კარგო, სატანისთვის ადამიანის სულის მიყიდვა მოხდა დიდი ხნის წინ, - ადამის და ევას დროს, როდესაც ისინი განუდგნენ ღმერთს და შესცოდეს.
ღმერთმა ადამიანი სრულყოფილი შექმნა: მშვენიერი, უკვდავ-უბერებელი, უმანკო, სუფთა, - ერთი სიტყვით, თავის ხატად და მსგავსად, როგორიც თვითონ არის. მაგრამ სამწუხაროდ ისინი არ გაუფრთხილდნენ ამ მდგომარეობას და აცდუნებინეს თავი. ეს იმათი "დამსახურებაა", რომ ყველა მათი შთამომავალი, ასე ვთქვათ, ჯოჯოხეთის კლიენტი არის დაბადებიდანვე.
როცა პირველი ადამიანი დაეცა ცოდვით, მისი სულიერი საწყისი მოკვდა , გაწყდა კავშირი მასა და ღმერთს შორის (იმიტომ რომ რომ ცოდვის საზღაური სიკვდილია). სულიერ სიკვდილს კიდევ მოყვა ფიზიკური უძლურება და სიკვდილი.
მან დაკარგა მარადიული სიცოცხლე და უნარი ღმერთის ხატების ტარებისა, და დაემონა ახალ ბატონს, სასტიკს, ეგოისტურს, მოძულეს.
მაგრამ კაი ამბავიც მაქვს შენთვის:
ღმერთმა რაღაც მოიმოქმედა ამასთან დაკავშირებით: გამოაგზავნა საკუთარი მხოლოდშობილი ძე, იესო ქრისტე, ცოდვილი ხორცის მსგავსებაში და მან უკანვე გამოისყიდა ღმერთისთვის ადამიანი. "ისე შეიყვარა ღმერთმა ქვეყნიერება, რომ მისცა თავისი ძე მხოლოდშობილი, რათა ერც ერთი მისი მორწმუნე არ დაიღუპოს, არამედ ჰქონდეს საუკუნო სიცოცხლე".
იესო ქრისტეს მორწმუნეს სულიერი საწყისი აღდგენილი აქვს, მას კვლავ შეუძლია ატაროს ღმერთის ხატება, დატკბეს მასთან სიახლოვით, როგორც ზეხიერ მამასთან, უხარია სიცოცხლე, თავისუფალია ეშმაკის ზეგავლენისგან, ყველანაირი წყევლისა და ბოროტებისგან და სიკვდილის შემდეგ მიდის პირდაპირ სამოთხეში, როგორც თავის სახლში
სატანისთვის სულის მიყიდვა
