ცოდნა vs ცოდნა რომელიც გამოგადგება, ფანქარს ააწყობთ მარტო?

აქტუალური საკითხია.
ადამიანი აუცილებლად უნდა დაეუფლოს პრაქტიკულ ცოდნას.
მიზნად უნდა დაისახოს ისე გაზარდოს მომავალი თაობებიც რომ პრაქტიკული ცოდნის უნარები გადასცეს.
მაგ. მტკნარი წყლის მოპოვების
ჰაერიდან ცეცხლის გაჩენის.
სხვა ბევრი რამის.
თუ ისე მოხდება რომ ადამიანი მტელ თავის ცოდნა–გამოცდილებას "ჩაწურავს" ტექნოლოგიებში და აღარ იქნება პრაქტიკული მფლობელი, ის განადგურდება ტექნოლოგიისავე მიერ.
ეს არის გასააზრებელი პირველ რიგში.

ამ თემამ ბავშვობა გამახსენა

პატარაობიდან ტექნიკური საგნებისადმი მქონდა მიდრეკილება და ჰუმანიტარულებს ტუჩაპრეხით ვუყურებდი.
ასევე ძალიან მიყვარდა ლოგიკური ამოცანა/გამოცანები.
12 წლისამ ჭადრაკი ვისწავლე და გადავირიე ისე შემიყვარდა.
დაახლოებით ერთი წლის მერე მეგობართან მქონდა კამათი, მათემატიკა ჯობია თუ ჭადრაკი
ახლა მეცინება და მაშინ სერიოზულად ვდაობდით ამაზე
უნივერსიტეტში გამოყენებით მათემატიკაზე ჩავაბარე და ჭადრაკს კი 17 წლისამ დავანებე თავი

საერთოდ ჩვენი ფაკულტეტიდან ბევრს რიცხავდნენ და ბევრი იმიტომ აბარებდა, რომ ჩარიცხვა ადვილი იყო და წლის ბოლოს ეკონომიურზე გარბოდნენ.
უნივერსიტეტში ეკონომიურ ფაკულტეტს დავუწყე "ზემოდან ყურება" (ისევე, როგორც ჩემმა უმრავლესობა კურსელმა).
ჰოდა, პირველ კურსზე მეორე მეგობართან მქონდა კამათი, რომელიც ფინანსებზე სწავლობდა იმაზე, მათემატიკა ჯობია თუ ეკონომიკა

დავამთავრე ჩემი მათემატიკური და აბა თუ მიხვდით, რაზე ამოვყავი თავი
ბიზნესის ადმინისტრაციაზე ფინანსების გახრით
უნივერსიტეტში ფინანსების მეიჯორი ვისაც გვქონდა მარკეტინგელები და ობირელები და საერთოდ ის ხალხი, ვისი საყვარელი საგნებიც 99% წერა იყო, დაცინვით ნამბერ ქრანჩერებს გვეძახდნენ და ჩვენ კიდევ იმათ ბლაბლაბლისტებს.

ჰოდა, ახლა წიგნს ვწერ და მტკიცედ მაქვს გადაწყვეტილი, რომ აღარაფერს დავხედო ზემოდან, თორემ ჩემი ამბავი რომ ვიცი, ორიოდე წელიწადში პროფესიას/ჰობის შევიცვლი და ის გავხდები, რასაც "დავცინი".

ორივე კარგია ალბათ რა ვიცი

მაგრამ მე არ მაქვს პრობლემა თუ ადამიანმა არ იცის ნეპტუნი უფრო ახლოსაა მზესთან თუ დედამიწა
ან რომელ წელს მოხდა შამქორის ბრძოლა
ან არ იცნობს ილია ჭაქვჭავაძის შემოქმედებას
და ა.შ.

მე უფრო მართებულად მიმაჩნია ადამიანს(ბავშვს) პატარაობიდანვე ლოგიკური აზროვნება და განსხვავებული აზრის დაფიქსირება ასწავლონ ვიდრე "უაზრო ცოდნით" გამოულაყონ გონება
სკოლებში ძალიან პრიმიტიული სწავლებაა,11 წელი ვისწავლე ის,რისი 80% არ გამომიყენებია პრაქტიკაში
ყველაზე ცუდი ის არის რომ ბავშვებს არ აძლევენ თავისუფლად აზროვნების საშვალებას.

ეს ყველაფერი და ბევრი სხა რამაა
რაც იწვევს დოგმატებით სავსე საზოგადოების ჩამოყალიბებას




This post has been edited by melodyman/ on 8 Aug 2012, 23:25

ისე ეხლა დამაფიქრა ამ ორი სიტყვის (ერთი გრამატიკულად გამართულია, მეორე არა, მაგრამ ეს არ მაქვს ეხლა მხედველობაში) მნიშვნელობამ ადამიანის ცოდნა-გამოცდილების საკითხში: საშუალება და საშვალება ...
ჰმ, ფრიად საინტერესო აზრობრივ და არსობრივ განსხვავებას იძლევა "ვ" და "უ"-ს ურთიერთჩანაცვლება.
................................................
თემას რაც შეეხება, სრულებით ვეთანხმები luka123-ს.

This post has been edited by passko on 8 Aug 2012, 23:37

სამყაროს შომომქმედის რწმენის გარეშე ფუჭია ნებიმიერი ცოდნა.
თუ სამყაროს საწყისში გონება უარყავით,თქვენი გონიერებაც საეჭვო ხდება.

მაგალით სახეზეა.






This post has been edited by temart on 12 Aug 2012, 09:06

temart

საიდან დაასკვენი, რომ თუ სამყაროს შემოქმედს ვერ აღიარებ ცოდნა ვერ გექნება? არ ვაღიარებ სამყაროს შემოქმედს და ვიცი, რომ 2=2=2=2=2=2=2=2..... და ბევრი სხვა რამ. იქნებ მე ვერ გამიგია რატომ ამბობ ამას. თუ გინდა ამიხსენი რატომ ფიქრობ ასე.

temart

გაიხსენე პირველი ადამიანი კოსმოსში რომელმა სახელმწიფომ გაუშვა

გამოკითხვაში მესამე ვერსიაც რომ ეწეროს და ერქვას "ორივე", კარგი იქნებოდა.



თემის სათაური კი ძალიან მომეწონა.