გონებას ფიქრი სტანჯავდეს, გულს ცეცხლი სწვავდეს ძლიერი
მშიოდ-მწყუროდეს კეთილი, ვერ გავძღე, მოვკვდე მშიერი.
ნუ დამასვენებ ნურა დროს, მამყოფე შეძრწუნებული
მხოლოდ მაშინ ვარ ბედნიერ, როცა ვარ შეწუხებული.
როცა გულს ცეცხლი მედება, გონება მსჯელობს საღადა
მაშინ ვარ თავისუფალი, თავს მაშინა ვგრძნობ ლაღადა