ჩემს თავს მევე ვუპასუხებ, კიდევ ჰქონიათ პრობლემები ქრისტიან თეოლოგებს თურმე...
http://frontnews.ge/ge/news/22142#sthash.laUiPO7i.gbpl პროტოპრესვიტერი გიორგი ზვიადაძე პატრიარქის საშობაო ეპისტოლეს სადაც საუბარია სუროგაციის შესახებ კიდევ ერთხელ ეხმიანება და აცხადებს, რომ ”ეს არ არის პატრიარქის პირადი დამოკიდებულება ან პატრიარქის გამოგონილი, რომ სუროგაცია, სუროგაციის გზით შვილის გაჩენა, უკავშირდება ცოდვას იმ ადამიანების მხრიდან, რომლებიც ამას აღასრულებენ, იქნება ეს ბიოლოგიური ან სუროგატი დედა, თუ სხვა ნებისმიერი პირი, რომელიც ამაში ჩართულია”.
”რაც შეეხება ბავშვებს, ამასთან დაკავშირებით ეკლესიას უცხადესი პოზიცია აქვს. ბავშვები ამ ცოდვის თანამონაწილე არ არიან. ისინი არიან ღვთის შვილები, მათ უნდა იცხოვრონ სრულფასოვანი ცხოვრებით, მაგრამ ეპისტოლეში საუბარი იყო იმასთან დაკავშირებით, თუ რა სიმძიმეს ატარებენ ეს ბავშვები, რომლებიც ძალიან მძიმე მდგომარეობაში აღმოჩნდნენ სუროგატი დედის მხრიდან ან თუნდაც ბიოლოგიური დედის მხრიდან, ან, თუნდაც იმ ადამიანის მხრიდან, რომელიც უკვეთს სუროგატ დედას, რომ მან გააჩინოს შვილი. რაში მდგომარეობს ეს სიმძიმე ბავშვისთვის: ქორწინება არის ღვთის მიერ ნაკურთხი უდიდესი საიდუმლო. ქორწინება გულისხმობს მეუღლეთა ხორციელ და სხეულებრივ ურთიერთობას, შვილები არის ბუნებრივი ნაყოფი მათი სიყვარულის, მათ აღზრდაზე უდიდესი პასუხისმგებლობა აქვთ მშობლებს და როდესაც ხდება ისე, რომ შვილი, რომელიც არის სუროგატი დედის მუცელში და მის მიმართ არ არის გამოვლენილი არანაირი სიყვარული მუცლად ყოფნის პერიოდი ბავშვისთვის არის ძალიან მნიშვნელოვანი, ამასთან დაკავშირებით რაიმე მსუბუქი აზრის ქონა დაუშვებელია. სუროგატობა ბუნებას ეწინააღმდეგება, ბუნების საწინააღმდეგოა და რა თქმა უნდა მიუღებელია მართლმადიდებელი ზნეობისათვის, საეკლესიო ეთიკისთვის. ეს ასე ისწავლება ყველგან. ყველა ბავშვი, რომელიც ბინებრივი გზით, მეუღლეთა მიერ ღვთის მიერ დადგენილი წესით ევლინება ამ ქვეყანას ეს არის უდიდესი მოვლენა, უდიდესი მნიშვნელობის აქტი. ახალი ადამიანის დაბადება, რომელიც არის ღვთის ხატი და მსგავსი. სუროგატი დედის შემთხვევაში, ჩვენ საქმე გვაქვს ისეთ მდგომარეობასთან, როცა სუროგატ დედას ერთი სული აქვს, რომ მან რაც შეიძლება სწრაფად მოიშოროს ეს ბავშვი. ამ ბავშვის მიმართ არის მიმართული უარყოფითი ენერგია. სუროგატი დედა ბავშვის მიმართ არ ავლენს სიყვარულს და ამ უყვარულობას ბავშვი თავიდანვე განიცდის დედის წიაღში. ეს მისთვის ძალიან დიდი ტრავმის შემცველია და უდიდესი სიმძიმეა ბავშვისთვის ის, რომ სუროგატი დედის მუცელში ბავშვი არ განიცდის სიყვარულს და ეს უსიყვარულობა ძალიან ტკივნეულად აისახება ბავშვის მომავალ ცხოვრებაზე. ეს არის ეკლესიის ერთმნიშვნელოვანი დამოკიდებულება და მთელი მსოფლიომართლმადიდებელი ეკლესია ამას ასე ასწავლის, რომ ეს არის უდიდესი აღრევა, როდესაც ბავშვს რამდენიმე დედა ჰყავს”,-განაცხადა მამა გიორგი ზვიადაძემ.
მისივე თქმით, ასეთ ადამიანებს, ვისაც შვილი სუროგაციის საშუალებით ჰყავს პატრიარქის ეპისტოლეში აღნიშნული პოზიცია არ უნდა წყენოდათ.
რუსული და ქართული სასულიერო პირების აგრესიული ფანატიზმი, ანტიქრისტიანული პოზიციები მართლმადიდებლურ სამყაროში
