რეალობა VS სუბიექტური სისტემა

[Hushta]

maromar

[Hushta]

არა, შენ ვერ გამიგე:
სინდისის ქენჯნა როცა გაწუხებს, გწამს რაღაც უფრო ზე-ცნობიერი ღირებულებების ვიდრე ცნობიერია. ზე-ცნობიერია, ის დაბადებასთან და აღზრდასთან ერთად განვითარდა და არ არის გაცნობიერებული.
ეს არის მორალური კოდექსი - შენს ზემოთ მდგარი ღირებულებები, რომელსაც შენზე მაღლა აყენებ - ის ჩაგრავს "მე"-ს.
ამიტომ არის ის რწმენა.

This post has been edited by Hushta on 27 Jan 2014, 10:51

[ლაბარნა]

Hushta

[ლაბარნა]

მე კი მგონია, სინდისის ქენჯნა არასწორი მოვლენაა, უნდა წუხდე იმას, რომ შენი შიგთავსი არ აღმოჩნდა მოწოდების სიმაღლეზე, რომ გარემოს გამოცდისთვის გაეძლო. ამის გამოსწორება მხოლოდ კონტენტის ანუ შიგთავსის გაძლიერებით შეიძლება, გადართე სინდისის ქენჯნა სიტუაციის გამოსწორების რეალური გზების ძიებაზე.

რაც შეეხება მორალურ კოდექსს, იმ ადამიანისთვის, რომელიც აცნობიერებს მის საჭიროებას, ეგ პიროვნების ნაწილია, საკუთარ "მე"-სთან იგივდება და სულაც არ დგას "მე"-ზე მაღლა, "მე" ხალისით ასრულებს მორალის მოთხოვნებს და აცნობიერებს მათ აუცილებლობას და მიზანშეწონილებას. მესმის, რომ "id"-ზე მაღლა დგას, ორგანიზმს გიჩაგრავს, მაგრამ "ego" სხვაა და "id" სხვა, ხომ მართალია? "მე"-ზე მაღლა მაშინ დგას "სუპერეგო", როცა არ გესმის მორალური მოწოდებების აუცილებლობა, შენთვის უცხოა ისინი და ჯოჯოხეთით ან რაიმე ანალოგიურით შეშინებული, უხალისოდ ემორჩილები მაინც.