პატრიოტი ათეისტების ბანაკი, დიდი ხლეჩის მცდელობა... :))

ლაბარნა
ადამიანების გარკვეული რაოდენობა ფიზიკურად, ნაკლები ინტელექტუალური შესაძლებლობების გამო მართლა ვერ ისწავლის კრიტიკულ აზროვნებას ჩემი აზრით, მაგრამ ეგ იმას ხომ არ ნიშნავს, რომ საერთოდ უარო ვთქვათ სწავლებაზე? რაოდენობა ხომ გაიზრდება? რაც უფრო მეტი იქნება კრიტიკულად მოაზროვნე, მით უფრო კარგი იქნება საზოგადოებისთვის

Jules Winnfield
გასაგებია რომ ზოგი ცუდად ისწავლის ამ აზროვნებას და ზოგი კარგად მაგრამ მე რა ვიდეოებიც დავდე აი ეს ვიდეო მაგალითად რა ტიპის ადამიანმა შეიძლება ეგ ქართულ ენაზე ნახოს, მაგალითები განიხილოს ექსპერიმენტის დონეზე და ვერ მიხვდეს რაშია საქმე?

https://cloud.mail.ru/public/KXL1/WoDsGguGN


შუა ვიდეოში სხვადასხვა ფერის კამფეტები რომ ამოაქვს აი ესე ხელში ფიზიკურად რომ ამოაღებინო ადამიანს სხვადასხვა ფერის კამფეტები და ალბათობა დაათვლევინო კლასში რამდენჯერმე გაიმეორე ექსპერიმენტი და აჩვენო რომ მცირე რაოდენობა ხანდახან არასწორად ასახავს რეალობას... ეს ვინ ვერ უნდა გაიგოს არმესმის თუ მისი ტვინი პროცენტის კონცეფციას წვდება და ასეთი სირთულის ამოცანას ართმევს თავს მაშინ მცირე რაოდენობით კამფეტში რომ ფურო დიდი შანსია ერთი ფერი ამოვიდეს მაგასაც უნდა მიხვდეს მემგონი... თუ ადამიანი ამას მიხვდა მაშინ უკვე ძალიან მცირედით მაგრამ მაინც დაეუფლა რაღაც დონეზე კრიტიკულ აზროვნებას






მრავალი წლის წინ ახალ ამბებში აჩვენებდნენ რომელიღაც სოფელში დენის ხაზები გაიყვანეს თუ სატელეფონო ანძა დადგეს და სოფლელებმა აქციები გამართეს უკვე რამდენი ადამიანი მოკვდა კიბოთიო მოაშორეთ ეს რაღაცაო მაშინ არ დავიჯერე რომ დენის ბრალი იქნებოდა კიბოს ასე მკვეთრად გაჩენა მაგრამ ახსნაც არ მქონდა და ამ ვიდეოს როცა ვუყურე ეგრევე მივხვდი იმ სოფელში რაც მოხდებოდა... მე დებილად არ მივიჩნევ ჩემ თავს მაგრამ ჩემით ვერ აღმოვაჩინე ეგ ეფექტი და პრაქტიკაში როცა შემხვდა ვერ მივხვდი რაში იყო საქმე თუმცა რო ვისწავლე ცხადი გახდა ყველაფერი ისევე როგორც ბევრი სხვა ეფექტის შესახებ

This post has been edited by ლოგიკⒶ on 17 Oct 2018, 04:40

ლოგიკⒶ

რამდენიც გინდა! მანდ ბუნება გვაძლევს 20,30-იან ან მეტ ქულიან უპირატესობას (ან პირიქით, წამგებიანობას, ვერც ვიპოვე უცებ ანტონიმი) სხვაზე დაბადებიდან (რაციონალური ინტელექტის ან ემოციური ინტელექტის კოეფიციენტი მაქვს მხედველობაში) და მთელი სიცოცხლის წვრთნა და წვალება 5-10 ქულას ძლივს უმატებს.

ვიდეოებს კი ვნახავ მაინც, მადლობა.

Jules Winnfield

კი, სწავლებაზე უარის თქმა კი არა, უბრალოდ რომ ნაკლოვანი სისტემა გაქვს განათლებისა ქვეყანაში, ქვეყნის წინსვლის და პროგრესის ტემპზე უკვე დამღუპველ გავლენას ახდენს ხოლმე. აქვს აზრი აშკარად იმ წვალებას, სწავლა-განათლება და აღზრდა რომ ჰქვია, მაგრამ ეგ მაშინ, როცა საწყისი პირობები თანაბარია. საწყისი კი ალბათ თითქმის თანაბარია, ჰომო საპიენსის სახეობის წარმომადგენლები ქვეყნებს შორის სტატისტიკურად იმდენად მცირე განსხვავებებით ვიბადებით (საწყისი მონაცემები მაქვს მხედველობაში), რომ მერე უკვე წვრთნის სისტემა ქმნის განსხვავებას. მაგრამ განსხვავების დიდი ნაწილი მოდის მგონი მაინც ფაქტობრივი მასალის ცოდნაზე და ძალიან მცირე _ შემოქმედებითობაზე. შემოქმედებითობას, კრიტიკულ აზროვნებას უმეტესად თვითონ ვსწავლობთ იმ რთული ცოდნის საფუძველზე, რასაც პირადი გამოცდილება ჰქვია. გამოცდილებას ყველა ვიღებთ, ოღონდ, რა თქმა უნდა, უფრო მდიდარი, უფრო ლაღი, უფრო დახვეწილი საზოგადოების წარმომადგენლები უფრო მოკლე დროში უფრო მეტ გამოცდილებას იღებენ.