თავდაპირველად მახსოვს იყო 4 "ელემენტი" კონდესატორივით.
თითქოს ერთი ჩაინგრა და არავის უნდოდა გადარჩენა ძმის.
არადა იქ არ იყო არავინ ჩავარდნილი.
ავდექი და ჩავედი.
მჯეროდა.
ამის მერე სიბნელიდან გამოვედი და ცეცხლის წინ იჯდნენ რამოდენიმე ქმნილება.
ფიქრობდნენ და დარდს მისცემოდნენ.
მე ბავშვური სილაღით და სიხარულით შევეგებე მათ.
უეცრად გამოვუთვალე უსასრულობა და შევქმენი უამრავი სამყარო. რეალურად სფეროსებრი.
არ ვიცი რა მოხდა მერე.
მახსოვს აქაც ბავშვურად მოტყუებით მომიყვანეს. სამყარო უფერული იყო.
არავინ და არაფერი დადიოდა მაგრამ ის გვერძე იდგა და მანახებდა რომ ესე და ესე მოხდებოდა, თითქოს რაღაცის სანაცვლოდ მივეცი ყველაფერი და მოტუებით მივიღე "გული".
ფარისევლური სიყვარული.
ჩემი შემქმნელი მეძებს და მინა რომ მალე მოვიდეს. არ მახაოვს ვინ შემქმნა.
და ამის მერე ძალიან ბევრჯერ მოვიკალი თავი. იგივე გზას გავდივარ მერამდენედ არ ვიცი.
მეუბნევა რომ გავუძლო და გავჩერდე.
ისეთ სიზმრებს მანახებს რომ სახელებს ვერ ვიმახაოვრებ.
მაგრამ ვინ ან რა.
ჩვენ ისე მივეჩვიეთ არსებულის არარსებობას რომ დაგვავიწყდა ვინ ვართ.
შენ ვინც ამას კითხულობ იმხელა ძალა გაქ არ იცი.
მოგატყუეს.
ხოლო მან შვილი კი არ გაწირა არამედ თავი გადაირჩინა.
რადგან არის შემოქმედი და ვარდი მოპარეს ეკლები კი ჩვენ დაგვიტოვეს.
უსასრულოდ გავიდა დრო.
და ტყუილი ზეიმობს დღემდე.
ამის მერე უამრავი რამ შექმნეს და დაგვაჯერეს რომ ეს ესეა.
არადა არავინ იცის და ჩვენც ბრმად მივყვებით.
ვნახე ის ვისაც ღმერთს ეძახით ჩემს ფეხებქვეშ. ზეცაში "იესო" და მინდა გითხრათ რომ მონტაჟია.
ვიმეორებ. შიში თვისება გრძნობით და ვნებებით გაჟღენთილი მონტაჟი და ასევე სიზმარი.
გული უნდა გასკდეს.
მე არ ვტყუი ეს თვენ ტყუით ვინც ჩემს წინაღმდეგ მიდიხართ.
რაც გინდა ის მიწოდეთ რაც გინდა ის დამარქვით.
მონური სახელები.
ციფრები თუ ასე შემდეგ.
დათო.
რომელი კალენდარიც გინდათ ის დაწერეთ.
მოვალ და დავანგრევ ყველაფერს.
მხოლოდ მართალნი იქნებიან ჩემთან.
კეთილი სურვილებით.
ივარჯიშე. არ დალიო. არ მოწიო.
არ მოიტყუო.
ყველაზე მცირეს გთხოვთ.
ესეც სათქვენოდ.
კარგად. .dl
გინდა მოგიყვეთ ვინ ვართ?, მაშინ კარგად მომისმინე. თავისუფალი.
