გასაგებია ეს ცნობილია, რომ კომკრეტულად შაჰ აბასის მერე დაიწყო, საერთოდ ამ ტერიტორიის მე დავარქმევდი კოლონიზაციას, ჩამოყალიბდა, ერევნის, განჯის, ნახჭევანის, ყარაბაღის სახანოები, რომლის აფსოლიტური უმრავლკესობა მოსახლეობის იყო თურქულენოვანი. შედარებითი სომხური ელემენტი იყო ყარაბაღში. ხამსას სახით სამელიქოები იყო შექმნილი, თუმცა ყარაბაღის ხანს ემორჩილებოდნენ.
ეს სახანოები წარმოადგენდნენ სპარსეთის ნაწილს, 1740-იან წლებში ნადირ შახის სიკვდილის მერე დამოუკიდებლობასავით მოიპოვეს, თუმცა 50-იანი წლებიდან ერეკლე II მოხარკე ქვეყნები იყვნენ, მარა ამას არ აქვს გადამწყვეტი მნიშვნელობა.
საერთოდ თავიდან რო დავიწყოთ, ეს რეგიონი იყო ალბანელების შემადგენლობაში, ალბანეთის სახელმწიფო შედგებოდა 26 ტომისგან და დღევანდელ ყარაბაღში გინდა არცახი იყო სომხურად, ცხოვრობდნენ ალბანელი ტომები უტიები და გარგარები, მოხდა სომხეთის მიერ ამ რეგიონის დაპყრობა და სერიოზული გასომხება.
იყო სერიოზული რო იტყვიან ეტაპობრივი ომები, 360 წელს სომხეთში აჯანყებისას სპარსელების წინააღმდეგ, ისარგებლეს ალბანელებდა და დროებით დაიკავეს ტერიტორია, თუმცა 387 წელს მუშგა მამიკონიანმა ხელახლა დაიპყრო ეგ ტერიტორია.
VII საუკუნის სომეხი ისტორიკოსი ანანია შირაკაცი წერს, რომ ამ ტერიტორიაზე თითქმის დამთავრებული იყო გასომხება, თუმცა ადგილობრივ მოსახლეობაში მაინც შეიმჩნეოდა სხვანაირი საუბრის ტემბრი და კილო.
1045 წლიდან კი კავკასიაში სომხური სახელმწიფო აღარ არსებობს, ნაწილი ჯერ საქართველოს შემადგენლობაში შედიოდა, შემდეგ სპარსული და თურქული ერთად გადანაწილებული.
ამიტომაა აზერბაიჯანელი რო იძახის ჩემიაო, მაგის ისტორიული წარსული ასევთქვათ იწყება სახანოების ისტორიიდან, ამ სახანოების გაერთიანებით კი მივიღეთ დღევანდელი თურქულენოვანი აზერბაიჯანელი, ეს ბოლო 4 საუკუნეა საბჭოთა პერიოდს თუ არ მივიღებთ მხედველობაში, მაშინ ჩამოყალიბდა ეს ხალხი და მაგ პერიოდში შედიოდა კიდეც ეგ ტერიტორიები მათ გამგებლობაში. აი იმ პერიოდის ერეკლეს დროინდელი კავკასია

სომეხი იძახის სანამ ჩემი სახელმწიფო არესბობდა კავკასიაში 1000 წელი ეგ ტერიტორიები ჩემია, იქ ჩემი აშენებული ეკლესიები და ყველაფერიაო.
აზარბაიჯანი კი ეხლა იმასაც აწვება, რახან მე ალბანეთის სამართალმემკვიდრე ვარ, ეგ ტერიტორიები კი უეჭველი ალბანურია, ამიტომაც საბოლოოდ მე უნდა მეკუთვნოდესო.
დღევანდელი აზერები კი ეთნიკურად ნაზავები არიან, თვითონ თურქული წარმოშობის ოღუზური ტომების, რომლებიც მოვიდნენ დღევანდელ ტერიტორიაზე და გაითქვიფნენ ადგილობრივ დარჩენილ ალბანურ ტომებთან.
აზერები დღევანდელ ერევანსაც თავისად თვლიან , საერთოდ რომ ვიცოდეთ 1504 წელს მაგ ტერიტორიაზე ირანის შაჰმა შაჰ ისმაილმა ( პირველი სეფევიდური წარმოშობის ირანის შაჰი, აზარბაიჯანული წარმოშობის) დაარსა ციხე ირევანი, შემდეგ გარკვეული პერიოდი ოსმალებმა მიიტაცეს, საბოლოოდ კი 1604 -ში შაჰ აბასმა ეგ ტერიტორია ოსმალებს გამოგლიჯა და ციხესთან ერთად დაიყწო ქალაქის კაპიტალური მშენებლობა, მაქედან იწყება დღევანდელი ერევანის და ერევნის სახანოს ისტორია. რომელიც იყო სუფთა მუსულმანური ქალაქი, თავისი თურქულ-სპარსული მოსახლეობით და მცირე სომხობით.
შემდეგ ოხდა 1828 წელს რუსების მიერ ქალაქის არება და ერევნის სახანოს გაუქმება, აქედან იწყება უკვე ქალაქის სომხური ისტორია. იქიდან მოყოლებული მიზანმიმართულად ანგრევენ ყველაფერს, კვალი რო წაშალონ, თუმცა ბევრი რამე კიდეა დარჩანილი მეჩეთები მაგ. იქ სადაც ერევნის ცენტრია დიდი მოედანი როა შადრევნებით, მაგ ადგილას იყო ერევნის ხანის სასახლე თავისი ბაღებით, ძირფესვიანად დაანგრიეს და ეხლა ეგ მოედანია. ეგ ეს მშვენივრად იციან სომხებმა და გულზე სკდებიან.
შემდეგ საბჭოთა პერიოდში 60-იან წლებში, ერევანთან ახლოს გათხრებისას აღმოაჩინეს ქალაქის ნანგრევები, რომელიც ურარტუელების იყო შემდეგ განადგურებული, კედელზე წარწერაზე სადაც უბრალოდ შენ უნდა გინდოდეს ეგრე

თორე ვერანაირად ვერ დაადასტურებ წაიკითხეს სათავისოდ ერებუნი.
აქედან მოდის რო ერევანი დაარსებულია ჯერ კიდევ ძვ. წ.ა 792 წელს. მშვენიერი ლეგენდა შეთხზეს.
ამ ვიდეოს უყურეთ
This post has been edited by roko-toko on 11 Jun 2012, 13:40
“Время единственная валюта, которой вы платите за жизнь”.