აბსოლუტურად განსხვავებული სიტუაციაა.
ნუ დაგვავიწყედება, რომ სსრკ-ს დროს ათეული წლების განმავლობაში უკრაინული ენა იყო გაცილებით დამცირებულ მდგომარეობაში, ვიდრე საქართველოში ქართული ენა. ამან გამოიწვია მოსახლეობის ნაწილში ბილინგვალიზაცია, ნაწილი (ეთნიკური რუსები)-ისედაც არ აღიარებდა უკრაინულს მშობლიურ ენად.
ჩემი ქართული ნაწერი რომ ნახეს, მკითხეს-ამ ლამაზ მრგვალ ასოებს ოჯახში სწავლობთო? მე რომ ვუთხარი-სასკოლო და საუნივერსიტეტო განათლებაც ამ ენაზე გვაქვს მიღებული-მეთქი, პირი დააღეს.
უკრაინული ენის აკრძალვამ დიდი ხნის განმავლობაში ძალიან ცუდი გავლენა იქონია, ყოველმხრივ. პლუს, მარგინალიზაციაც გამოიიწვია.
გარდა ამისა, უკრაინული და რუსული გავს ერთთმანეთს და ამანაც გაუიოლა რუსულს ექსპანსია...
აი, ელემენტარულ მაგალითს მოვიყვან, ერთი უკრაინელი (ძალიან მაგარი) ბანდურისტის ბიოგრაფიიდან:
http://uk.wikipedia.org/wiki/%D0%AF%D1%80%...%83%D1%81%D1%8CЯрослав Анатолійович Джусь (*8 січня 1988 р., Київ) — український бандурист, композитор, аранжувальник, співак, лауреат багатьох міжнародних та вітчизняних музичних конкурсів[1], півфіналіст телепередачі «Україна має талант 2».
Ярослав Джусь народився у
Києві. Мати Ярослава, щоб виховати дитину в найкращих українських традиціях, водила його до дитячого садочка «Зірочка» від заводу «Арсенал»—
єдиного україномовного дошкільного закладу у тодішньому Києві.ანუ, 90-92 წლებში (როცა ბავშვებს ბაღში სიარული უწევთ) მთელ კიევში (!!!!) ერთადერთი უკრაინულენოვანი ბაღი ყოფილა.
ამის მერე საერთოდ რის შესახებაა ლაპარაკი?
This post has been edited by Solveig on 6 Jul 2012, 23:40
საქართველოში ერთ-ერთი ყველაზე აქტიურად მომუშავე ჰიდროაგრეგატი არის მტრის წისქვილი. © სლავა მესხი
"ქალი-დიდი ძალაა"- გვეუბნება პარტია (© კ/ფ "შეხვედრა წარსულთან")
Vita nostra brevis est, brevi finietur,
venit mors velociter, rapit nos atrociter,
nemini parcetur!