ავსტრიის არჩევნებში პირველ და მეორე ადგილებზე, კონსერვატორები და ნაციონალისტები გავიდნენ

[spaceman11]

AUTOCRAT

[spaceman11]

აქაც კარგად ჩანს ამ წინადადებაში ლიბერასტების ერთ-ერთი წარმომადგენლის სახე.

თბილისს თავს არაერთხელ და უპირველესად ესხმოდნენ და აოხრებდნენ, ამტომაც ქართველი მაღალმთიან, ძნელად მისადგომ ადგილებს უფრო ირჩევდა საცხოვრებლად. სომხებს რაც შეეხება მათი აქტივობა თბილისში საქართველოს რუსეთის იმპერიის მიერ დაპყრობის და თურქეთში სომხების გენოციდის შემდეგ გახდა უფრო თვალში საცემი.

[datu]

[datu]

აქაც კარგად ჩანს ამ წინადადებაში ლიბერასტების ერთ-ერთი წარმომადგენლის სახე.

თბილისს თავს არაერთხელ და უპირველესად ესხმოდნენ და აოხრებდნენ, ამტომაც ქართველი მაღალმთიან, ძნელად მისადგომ ადგილებს უფრო ირჩევდა საცხოვრებლად. სომხებს რაც შეეხება მათი აქტივობა თბილისში საქართველოს რუსეთის იმპერიის მიერ დაპყრობის და თურქეთში სომხების გენოციდის შემდეგ გახდა უფრო თვალში საცემი.

[spaceman11]

მერე მაგის დამწერს უკვირს, ლიბერალიზმი რატომ ეზიზღება ხალხსო და რატომ გვიგებს რუსული პროპაგანდაო
რომ ხედავს მასა, რა საზიზღვრობებსაც წერენ ლიბერალები, შეძულდებათ, აბა რა იქნება

[spaceman11]

[kardinali100]

ისტორიის გაკვეთილები უნდა ჩაუტარონ წესით ამათ, მაგრამ ნეოლიბერასტები ისტორიასაც ებრძვიან და ბევრ სკოლაში და კოლეჯში ისტორიის გაკვეთილებიც ამოიღეს, რადგან თვლიან, რომ გლობალური სამყარო ახალი სუფთა ფურცლიდან უნდა დაიწყოს.

ეს კიდევ ისე შეხსენებისთვის, თბილისის ისტორიიდან.

დამპყრობელთა შემოსევები
Searchtool-80%.png მთავარი სტატია : მონღოლების შემოსევები საქართველოში.
1226 წელს თბილისი ჯალალედინის სარდლობით ხვარაზმელებმა დალაშქრეს; ქალაქი სასტიკად აოხრდა, მოსახლეობის მნიშვნელოვანი ნაწილი განადგურდა. XIII საუკუნის 40-იან წლებში მონღოლებმა აიღეს. მათ არ მოშალეს ქართული სახელმწიფოებრიობა. საქართველო მონღოლებზე დამოკიდებული ქვეყანა ხდებოდა, თბილისი კვლავ ქვეყნის ცენტრი იყო. 1259 წელს თბილისელები მეფე დავით VI ნარინის მეთაურობით აუჯანყდნენ მონღოლებს. 1260 წელს აჯანყდა მეფე დავით VII ულუ. ორივე აჯანყება გაჭირვებით ჩააქრეს. XIV საუკუნის 20-იანი წლებიდან — მონღოლთა ბატონობის გადაგდების შემდეგ, თბილისი კვლავ სრულიად საქართველოს დედაქალაქია. 1366 თბილისში გავრცელდა შავი ჭირის ეპიდემია, რომელმაც მოსახლეობის ნახევარი იმსხვერპლა.

1386 წელს თბილისი აიღო თემურლენგმა. საქართველოში მან 8-ჯერ ილაშქრა, აქედან 2-ჯერ დაარბია იგი. ამ ლაშქრობების შემდეგ თბილისის საერთაშორისო მნიშვნელობა საგრძნობლად დაეცა. ალექსანდრე I დიდის მეფობის წლებში (1412—1243) დაიწყო ქალაქის აღდგენითი სამუშაოები, მაგრამ ხელისუფლებამ ბოლომდე ვერ მიიყვანა გეგმა. გარეშე დამპყრობთა გამუდმებულმა თავდასხმებმა მოშალა ქალაქის ეკონომიკური ცხოვრება, პარტახდებოდა ქალაქის ცალკეული უბნები. 1444 წელს ქალაქი აიღო და დაარბია ქ. თავრიზის (ირანი) მფლობელმა ჯაჰან-შაჰმა; ამავე საუკუნის 70-იან წლებში თბილისი კვლავ სპარსელების ხელში იყო (უზუნ-ჰასანის ლაშქრობა საქართველოში).


სააკაძის ძეგლი თბილისში, სააკაძის მოედანზე (მ. ბერძენიშვილი)
1490 წელს, საქართველოს ცალკეულ სამეფო-სამთავროებად დაშლის შემდეგ, თბილისი მხოლოდ ქართლის სამეფოს პოლიტიკური და ადმინისტრაციული ცენტრი გახდა. 1522 წელს თბილისი სპარსელებმა აიღეს. 1524 წელს იგი მეფე დავით X-მ გაათავისუფლა. 1524—1541 წლებში ქალაქი მშვიდობიანად ვითარდებოდა. შეკეთდა ძველი და აშენდა ახალი შენობები, იმატა მოსახლეობამ, გამოცოცხლდა ვაჭრობა და ხელოსნობა. 1541 წელს ქალაქი ააოხრა ირანის შაჰმა — თამაზ I-მა. 1578 წელს ჩილდირის ბრძოლაში ოსმალთა გამარჯვების შემდეგ აღმოსავლეთი ამიერკავკასია ოსმალთა გავლენას დაემორჩილა. თბილისი ახალი მტრის ხელში აღმოჩნდა. ქართლის მეფის სიმონ I-ის ცდა, გაეთავისუფლებიენა ქალაქი ჯერ სპარსი, შემდეგ ოსმალო დამპყრობთაგან, უშედეგო იყო. 1609 წელს თბილისის მოურავი გახდა გიორგი სააკაძე. XVII საუკუნის I მეოთხედში ირანის გამუდმებული აგრესიის პირობებში ქალაქი მნიშვნელოვნად დაინგრა.

1633 წლიდან, რაც ქართლის გამგებლად როსტომი დაინიშნა, თბილისი კვლავ აღორძინდა. გამოცოცხლდა ეკონომიკური და კულტურული ცხოვრება. ხელისუფლება გარკვეულ თანხებს გამოყოფდა ქალაქის კეთილმოწყობისათვის. 1700 წლისთვის თბილისში 20 ათასი კაცი ცხოვრობდა. ქალაქის მცხოვრებთა ზედაფენას ქმნიდა ფეოდალური არისტოკრატია, მსხვილი ვაჭრები და სოვდაგრები, შემდეგ მოდიოდა ე. წ. მოქალაქეთა კატეგორია. მოსახლეობის უმრავლესობას შეადგენდნენ ნასყიდი, შეწირული და ნებიერი ყმები, ხიზნები და ქალაქის გლახაკნი. თბილისის უმაღლესი ხელისუფალნი იყვნენ მეფის მიერ დანიშნული მოურავი და მელიქ-მამასახლისი. თბილისის ყოფა-ცხოვრებაში გაჩნდა განსაკუთრებული ე. წ. ქალაქური კოლორიტი — ჩაცმულობით, გასართობ-სანახაობებით (ყეენობა, ბერიკაობა, ყაბახი). ქალაქის ცხოვრებას თავისებურ იერს მატებდა თბილისის ბაზრები და გოგირდოვანი წყლების აბანოები, გარდა თავისი პირდაპირი დანიშნულებისა, ისინი წარმოადგენდნენ მოსახლეობის თავშეყრის და ახალი ამბების ურთიერთგაზიარების ადგილებს. დაარსდა სტამბა (1709), სადაც პირველად დაიბეჭდა „ვეფხისტყაოსანი“.

1723 წელს ქალაქი ოსმალებმა დაიპყრეს, 1735 წელს კი ირანის შაჰმა ნადირმა აიღო. 1748 წელს იგი ერეკლე II-მ გაათავისუფლა. 1755 წელს ქალაქში დაარსდა ფილოსოფიის სემინარია. 1762 წელს თბილისი გაერთიანებული ქართლ-კახეთის სამეფოს დედაქალაქი გახდა. XVIII საუკუნის 70-იან წლებში თბილისში იყო თოფხანა, ზარაფხანა, ქსოვილის სამღებროები, მარილის გამოსახდელი და თიხის ჭურჭლის საწარმოები. XVIII საუკუნის ბოლოს ჩნდება მანუფაქტურული საწარმოებიც. მაგრამ ქალაქის ეკონომიკურ ცხოვრებაში კვლავ გაბატონებული იყო წვრილი ხელოსნური მეურნეობა. 1795 წელს თბილისი აიღეს და დაარბიეს ირანის შაჰის აღა-მაჰმად-ხანის ჯარებმა (კრწანისის ბრძოლა 1795).

რუსეთის გავლენა

მეტეხის უბანი, ნ. ჩერნეცოვი, 1839.
1801 წელს ქართლ-კახეთის სამეფოს რუსეთის იმპერიასთან შეერთების შემდეგ თბილისი ახლად წარმოქმნილი საქართველოს გუბერნიის ცენტრი გახდა[7], აქვე იყო კავკასიის არმიის მთავარსარდლის სადგომი. 1845 წლიდან თბილისი კავკასიაში რუსეთის მეფინაცვლის რეზიდენციაა. ქალაქის ტერიტორია საგრძნობლად გაიზარდა. დაგეგმარდა მისი ცენტრალური უბნები, იმატა ევროპული ტიპის შენობების რაოდენობამ. სწრაფად განვითარდა ქალაქის სამეურნეო და კულტურული ცხოვრება. სამრეწველო კაპიტალი თანდათან დევნიდა ადგილობრივ შინამრეწველურ წარმოებას. 1841 წლიდან ის ჯერ საქართველო-იმერეთის გუბერნიის ხოლო 1846 წლიდან თბილისის გუბერნიის ადმინისტრაციული ცენტრია. ბატონყმობის გაუქმებამ (1866), თბილის-ფოთის (1872), თბილის-ბათუმისა და თბილის-ბაქოს (1883) რკინიგზის გაყვანამ ახალი ბიძგი მისცა ქალაქის ეკონომიკურ აღმავლობას. გაიზარდა ფაბრიკა-ქარხნებისა და სავაჭრო-სახელოსნოების რიცხვი, საგრძობლად იმატა მუშათა რაოდენობამ. 1819 წელს თბილისში გამოვიდა პირველი პერიოდული გამოცემა — „საქართველოს გაზეთი“, 1828-იდან — „თბილისის უწყებანი“ (ქართულ და რუსულ ენებზე). 1850 წელს აღდგა ქართული თეატრი.

https://ka.wikipedia.org/wiki/%E1%83%97%E1%...%83%A1%E1%83%98

[kardinali100]

datu

[AUTOCRAT]

ბიჯოუ ლიბერალიზმი რა შუაშია ერთი ხაჩიკა თავის სომხურ ვერსიას აკოტრიალებს

[AUTOCRAT]

spaceman11

[t-90]

რომ სიმართლის აღიარების კომპლექსი გაქვთ და არგუმენტირებულ პასუხს ვერ იძლევით
ტიმპა რა მოთხარა მონღოლებიო

ტფილისის ამირები
სახელი მმართველობის წლები
შუაბიანთა დინასტია
ისმაილ იბნ-შუაბი 736 - 813
მუჰამედ იბნ-ათაბი 813 – 829
ალი იბნ-შუაბი 829 – 830
საჰაკი 830 – 853
შაბანიანთა დინასტია
მოჰამედ იბნ-ხალიდა 853 – 869
ისე იბნ აშ-შეიხ აშ-შაბანი 869 – 875
აბრაჰამ შაბანი 875 – 878
გაბულოცი 878 – 882
ჯაფარიანთა დინასტია
ჯაფარ I იბნ-ალი 882 – 914
მანსორ იბნ-ჯაფარი 914 – 952
ჯაფარ II იბნ-მანსორი 952 – 981
ალი იბნ-ჯაფარი 981 – 1011
ჯაფარ III იბნ-ალი 1011 – 1045
აბულ-ჰეიჯა იბნ-ჯაფარი 1045 – 1062
სითილარაბი 1068 – 1080

№ ტფილისის მერი მმართველობის წლები
1 ამირა (შააპ) ვასაკ არცრუნი (XII საუკუნის შუა წლები)
2 ამირა (შააპ) კურდ არცრუნი (XII საუკუნის მეორე ნახევარი)
3 შადინ (ბადინ) (XIII საუკუნის მეორე ნახევარი)
4 მელიქ ენალი დაახლოებით 1646 - 1673
5 მელიქ ბაიანდური (XVII საუკუნე) 1650 წლიდან
6 მელიქ ხოჯა–ბეიბუდი (XVII საუკუნე) 1662 წლამდე
7 მელიქ აშხარბეკი (XVII საუკუნე) 1662 წლიდან
8 მელიქ ავთანდილი დაახლოებით 1678 - 1698
9 მელიქ ამირ ბეიბუდიანცი (XVII საუკუნე)
10 მელიქ ასლამაზ ამირიან ბეიბუდიანცი (XVII - XVIII საუკუნეები)
11 მელიქ გიორგ ასლამაზიან ბეიბუდიანცი 1699 - 1711
12 მელიქ ზურაბ გიორგიან ბეიბუდიანცი 1712 - 1742
13 მელიქ აშხარბეკ II. ბეიბუდიანცი (XVIII საუკუნე) 1734 წლამდე
14 მელიქ აღა აშხარბეკიან ბეიბუდიანცი 1734 - 1768
15 მელიქ ანტონი 1746 - 1751
16 მელიქ სააკ შერგილიანცი 1751 - 1760
17 მელიქ ავეტიკ აღაიან ბეიბუდიანცი 1768 - 1795
18 მელიქ დარჩი ავეტიკიან ბეიბუდიანცი (1764 - 1832) 1795 - 1801
19 ჰოვანეს (ივან) იზმირიანცი 1840 – 1843
20 სტეფან გაბრიელიან ხატისიანცი 1844 – 1845
21 მოვსეს ტერ-გრიგორიანცი 1845 – 1846
22 ოვანეს სიმონიან შადინიანცი 1847 – 1848
23 ტოვმა დავთიან ფრიდონიანცი 1848 – 1849
24 ზაქარია სტეფანიან ამირაღიანცი 1850 – 1851
25 ოვსეპ აფანასიან მირიმანიანცი 1851 – 1852
26 ავეტიკ ასტვაცატრიან (ბოგდანოვიჩ) სვეჩნიკოვი 1853 – 1856
27 სოღომონ დავთიან სარაჯევი 1856 – 1857
28 ანდრეი დავთიან მანანოვი 1857 – 1858
29 ვარდან ასტვაცატრიან არშაკუნი 1858 – 1860
30 სოღომონ ზაქარიან აბისოღომიანცი 1860 – 1861
1865 – 1866
31 სოღომონ მირიმანიან მირიმანიანცი 1861 – 1862
32 გევორქ (ეგორ) გრიგორიან ფრიდონიანცი 1862 – 1864
33 გალუსტ არუთინიან შერმაზან-ვარდანიანცი 1864 – 1865
34 ერემია გევორქიან არცრუნი 1866 – 1868
35 ნიკოღაიოს ოვანისიან ალადატიანცი 1868 – 1869
36 დმიტრი თუმანიანცი 1869 – 1870
37 იაზონ დმიტრიან თუმანიანცი 1870 – 1874
38 დიმიტრი ყიფიანი 1875 – 1879
39 ანტონ სოღომონიან ყორღანიანცი 1879
40 ალექსანდრ სტეფანიან მატინიანცი 1879 – 1891
41 ნიკოღაიოს არღუტიან-დოლგორუკიი 1891 – 1893
1895 – 1896
1903 – 1904
42 პოღოს ალექსანდრიან იზმაილიანცი 1893 – 1895
43 გევორქ გრიგორიან ევანგულიანცი 1897 – 1901
44 ალექსანდრ მიქაელიან არღუტიან-დოლგორუკიი 1902
45 ქროსტოფორ ავაკუმიან ვერმიშიანცი 1904 – 1905
46 ვასილ ჩერქეზიშვილი 1907 – 1909
47 ალექსანდრე ოვანისიან–ხატისიანცი 1910 – 1917
48 ბენიამინ ჩხიკვიშვილი 1919 – 1920
https://ka.wikipedia.org/wiki/%E1%83%97%E1%...%83%A0%E1%83%98

This post has been edited by AUTOCRAT on 16 Oct 2017, 16:10

[t-90]

AUTOCRAT
ისა და ქალაქის თავების რაოდენობით რო ითვლებოდეს დემოგრაფია რაღა გვიჭირს.
წლების განმავლობაში მესხეთის ფაშები იყვნენ თურქები.
მარა მერე რა?

მარა ლიბერალმა ხო უნდა ამტკიცოს რაღაცა

[ucelo]

AUTOCRAT

[ucelo]

ასეთ მარტივ რამეს ვერ ხვდები?
ღრუზნებსაც უნდათ ღრუზინეთის დამცველი მთვარობა მოვიდეს. ისე როგორც ავსტრიელებმა მოიყვანეს ავსტრიის ინტერესები დამცველი მთავრობა.
ზოგად პრინციპზეა აქ ლაპარაკი და არა დღევანდელ კვერცხზე

[AUTOCRAT]

t-90

[AUTOCRAT]

რა და თურქი-მესხები

120 ათასი

This post has been edited by AUTOCRAT on 16 Oct 2017, 16:35

[t-90]

AUTOCRAT

[t-90]

არადა რეალურად ჩვენს მხარეს იყო ბალანსი სანამ პასკევიჩი სომხებს ჩაასახლებდა. და თურქი მესხებიც არ იარსებებდა.
ხოდა შენ რას Iძახო რო სომხები სულ დემოკრატიული წესით იყვნენ არჩეულები?

პ.ს. ტაქტიკურ პლანში არ გვაწყობს მაგრამ სტრატეგიულად აუცილებლად უნდა იყოს.
პ.პ.ს. თუ თქვენ ფიქრობთ რომ რუსეთი ამ ყველაფერს აკეთებს და ამის ტრაკი აქვს რო მთელ დანარჩენ მსოფლიოს ნაციონალიზმი მოახვიოს მაშინ ნეტარ არიან მორწმუნენი.

პ.პ.ს. თურქი მესხების შეუქცევადი თურქიზაცია მოხდა მეცხრამეტე-მეოცე საუკუნეში
ისე იქნებოდნენ როგორც აჭარლები.

[Dark_Angell]

Eric
+1
როგორც არ უნდა იყოს ევროპის მომავალი გერმანელ ხალხზეა დამოკიდებული.
თუ ესენი გატეხეს დედა მოეხვნება ჯერ ევროპას და მერე ჩვენც.

ამათ გარეშე შანსიც კი არ გვაქ არაფრის.

[Dark_Angell]

Hellhammer

[Saturn]

არც ახლა აკლებენ კუდის ქიცინს. სანქციების მოხსნასაც მოაწერენ და აფხაზეთს და ცხინვალის რეგიონსაც აღიარებენ. აი ასეთი "ნაციონალისტები" გვყავს

[Saturn]

t-90

[AUTOCRAT]

დემოკრატია ახლა არ არის და მაშინ როგორ იქნებოდა?
ისტორიული ფაქტია, რომ თბილისი იყო სავაჭრო ქარავნების მარშრუტზე, შესაბამისად იყო ვაჭრების თავმოყრის პუნქტი (პერევალკა). ვაჭრები იყვნენ არაბები, სომხები, ებრაელები და ხელოსანი იეზიდი ქურთები. ეს იყო თბილისის ძირითადი მოსახლეობა. ელემენტარული შეხედეთ ძველი თბილისის არქიტექტურას, სომეხი ვაჭრების სასახლეები და არაბული აბანოებია სულ. სულ რომ არაფერი, ეთნიკური უმცირესობის წარმომადგენელს ქალაქის მთავრად არავინ დასვამდა მაშინ, თან ამ რაოდენობით, აბო თბილელის მადლმა

ასე რომ ვინმესთვის როგოადაც მიუღებელი არ უნდა იყოს თბილისი ყოველთვის ჭრელი და მრავალეროვანი იყო და ასეთადვე დარჩება. ეს უნდა ვაღიაროთ და არ უნდა გვრცხვენოდეს ამის. სახელმწიფო ენაზე წარწერების არ გაკეთება, და სახელმწიფო წესრიგის და სიმბოლოების უპატივცემულობა სხვა თემაა და უმკაცრესად უნდა მოეთხოვებოდეთ ყველას.

[AUTOCRAT]

რუსეთი ევროპელი (არამარტო) ყლიბერალების (მერკელი, იუნკერი, ეშტონი, ობამა) შეცდომებს სამაგალითოდ იყენებს და უზარმაზარ რესურსებს ხარჯავს ამაზე. თან ისეთ ადგილებში და მეთოდებით წააწყდები ფარულ პროპაგანდას, რომ ვიღაცას ეთქვა გიჟად შერაცხავდი.

This post has been edited by AUTOCRAT on 16 Oct 2017, 17:48

[Eric]

Saturn

[Eric]

ჩვენ ისეთი ლიბერალები გყვავს რომ პირველები აღიარებდნენ აფხაზეთის დამოუკიდებლობას (აქაც ფორუმზე თუ ამაზე თემა იხსნება ლიბერალები ხსნიან ისევ)

რომ არა პუტინის და დღევანდელი რუსეთის ავტორიტარიზმი.

გადახედე ფორუმის თემებს თუ ვინმე აფხაზეთის აღიარებაზე თემას ხსნის ლიბერალია,
ის რომ ამას დღეს არ აკეთებენ იმიტომ რომ დღევანდელი რუსეთი მსოლფიო ლიბერალური ტრენდის წინააღმდეგია იდეაში.

Dark_Angell

[axalirevolucia]

ისინი არ ვიცი და ჩვენი საქმე ძალიან ცუდადაა.

პ.ს
რუსული ფაქტორი წარმავალი ტრენდია
საქართველოს ხსნა კი დასავლეთში კონსერვატორების გამარჯვებაა ესაა ფაქტი.
დაე ყველამ თავის სახლს და ტრაკს მიხედოს.

This post has been edited by Eric on 16 Oct 2017, 18:19

[axalirevolucia]

აგერიათ ახლა თქვენ.

თქცენ უნდა გიხარიდეთ კონსერვატისტების გამარჯვება მსოფლუოში ლიბერალების გამარჯვების პარალელურად.

აბა იმათთან თუ გაიმარჯვა კონსერვატიზმმა თქვენ რა ხეირი?

[Saturn]

Eric

[Saturn]

ფორუმზე აფხაზეთის დამოუკიდებლობაზე გახსნილი თემა მე არ მახსოვს (შესაძლოა გამომრჩა და დამილინკეთ, გადავხედავ). ერთადერთი ვინც მახსოვს რომ მაგას ამბობდა გრეჩიხა ჯუნიორი იყო ე.წ. საკანში. მაგრამ ამას შევეშვათ. "ნაციონალისტების" მიერ ხუილოსთან კუდის ქიცინი შენთვის პირადად მისაღებია?

This post has been edited by Saturn on 16 Oct 2017, 18:49