„არ არსებობენ მუდმივი მტრები და მეგობრები, არსებობს მუდმივი ინტერესები“ - რამდენიმე ბრიტანელს უთქვამს სხვადასხვა ფორმით, მაგრამ აზრი უცვლელი რჩებოდა.
ნებისმიერი სხვა ერიც ამ პრინციპის ერთგულია.
სწორად რომ განსაზღვრო საკუთარი ინტერესები - დამოუკიდებელი ერი უნდა იყო. ჩვენ 2-საუკუნოვანი წყვეტა გვქონდა.
ერთიანი ევროპული სივრცის მშენებლობის პოლიტიკამ [ვანკუვერიდან ვლადივოსტოკამდე], რაც ჩვენს დამოუკიდებლობის აღდგენას დაემთხვა, კარგა ხანია ჩაილურის წყალი დალია, და მის მთავარი ბირთვისკენ სვლაც [ევროკავშირი და Nატო] სრული ფიასკოთი დაგვიმთავრდა. "ერთიანი ევროპული სახლი" კი არა და ეს სივრცე მორიგი დიდი ომისთვის ემზადება.
რატომ მოგვივიდა ეს.
იმისთვის, რომ საკუთარი [მუდმივი] ინტერესები განსაზღვრო, კარგად უნდა იცოდე, თუ რანი ვართ, საიდან მოვდივართ, საით მივდივართ, სად არის ჩვენი ერის ადგილი მ უ დ მ ი ვ ა დ ცვალებად მსოფლიოში. ჩვენი მრავალსაუკუნოვანი არსებობის აზრი და მიზანი ნათლად უნდა გვქონდეს ჩაბეჭდილი ხატისმიერ მეხსიერებაში სკოლის მერხიდან ცხოვრების ბოლომდე.
აქ ძალიან დიდი მნიშვნელობა აქვს ამ სურათის მ თ ლ ი ა ნ ო ბ ა ს --- თუ მისი რომელიმე ნაწილი ხელოვნურად არის მიხატული, ან პირიქით, წაშლილი, არაფერი გამოვა --- შეცდომებს დაგაშვებინებს, რაც არა მხოლოდ დამოუკიდებელი სახელმწიფოს დაკარგვის, არამედ გაქრობის წინაშე დაგაყენებს. ვდგავართ კიდეც.
ერთადერთი, რასაც უდაოდ მივიჩნევთ, რომ საქართველო ქრისტიანული სამყაროსგან განუყოფელი ნაწილია. მაგრამ მხოლოდ ეს საკმარისი არ არის, რადგან რუსულ სამყაროში არსებობა ამ მოთხოვნას სრულად აკმაყოფილებს და, როგორც წარსული გვიჩვენებს, ქაეთველებს საკმაო გამრავლების და განვითარების შესაძლებლობასაც გვაძლევს.
ქართველები კავკასიის ტიტულოვანი ერი ვართ. დღეს აქ მცხოვრები [დიდი და მცირე] 62 ეთნოკური ჯგუფის აბსოლუტური უმრავლესობა ძირძველი კავკასიელების პირდაპირი შთამომავლები ვართ. ეს ხალხები მ ხ ო ლ ო დ აქ შემოვრჩით და, როგორც დნმ-ანალიზმა საბოლოოდ დაადასტურა, პ რ ა-ინდოევროპულ ხალხებს წარმოვადგენთ, რომელთა წინაპრებიც პ ი რ ვ ე ლ ი თეთრი მოდგმა იყო (ნეანდერტალელების, კრომანიონლების და დენისელების შემდეგ), რომელიც დასახლდა მთელს სივრცეზე ლისაბონიდან ვიდრე ურალამდე და, სამხრეთით, ინდოეთამდე, აქ ინდოევროპული რასის გაბატონებამდე.
ეს ცოდნა გენეტიკოსების დადასტურებამდეც არსებობდა მეცნიერებაში.
ათასწლეულების განმავლობაში ინდოევროპელების მიერ შევიწროებული და განდევნილი ხალხი, დღეს გერმანელების მიერ მართულ ევროპისგან მოვითხოვდეთ შველას --- ტვინის სისუსტის მაჩვენებელია.
მხოლოდ იმიტომ გვეპატიჟებიან, რომ თავიანთი საარსებო სივრცე გააფართოვონ და [ამ სივრცეზე] აფრიკელი და სემიტი ხალხის პრეტენზიებზე თავიანთი უპირატესობა წარმოაჩინონ.
სხვა არაფერი.
როგორც ვიყავით (მათ თვალში) ისტორიულად ასიმილაციისთვის განწირული ხალხი, ისე დავრჩებით მუდამ.
* * *
„არ არსებობენ მუდმივი მტრები და მეგობრები, არსებობს მუდმივი ინტერესები“ - რამდენიმე ბრიტანელს უთქვამს სხვადასხვა ფორმით, მაგრამ აზრი უცვლელი რჩებოდა.
ნებისმიერი სხვა ერიც ამ პრინციპის ერთგულია.
სწორად რომ განსაზღვრო საკუთარი ინტერესები - დამოუკიდებელი ერი უნდა იყო. ჩვენ 2-საუკუნოვანი წყვეტა გვქონდა.
ერთიანი ევროპული სივრცის მშენებლობის პოლიტიკამ [ვანკუვერიდან ვლადივოსტოკამდე], რაც ჩვენს დამოუკიდებლობის აღდგენას დაემთხვა, კარგა ხანია ჩაილურის წყალი დალია, და მის მთავარი ბირთვისკენ სვლაც [ევროკავშირი და Nატო] სრული ფიასკოთი დაგვიმთავრდა. "ერთიანი ევროპული სახლი" კი არა და ეს სივრცე მორიგი დიდი ომისთვის ემზადება.
რატომ მოგვივიდა ეს.
იმისთვის, რომ საკუთარი [მუდმივი] ინტერესები განსაზღვრო, კარგად უნდა იცოდე, თუ რანი ვართ, საიდან მოვდივართ, საით მივდივართ, სად არის ჩვენი ერის ადგილი მ უ დ მ ი ვ ა დ ცვალებად მსოფლიოში. ჩვენი მრავალსაუკუნოვანი არსებობის აზრი და მიზანი ნათლად უნდა გვქონდეს ჩაბეჭდილი ხატისმიერ მეხსიერებაში სკოლის მერხიდან ცხოვრების ბოლომდე.
აქ ძალიან დიდი მნიშვნელობა აქვს ამ სურათის მ თ ლ ი ა ნ ო ბ ა ს --- თუ მისი რომელიმე ნაწილი ხელოვნურად არის მიხატული, ან პირიქით, წაშლილი, არაფერი გამოვა --- შეცდომებს დაგაშვებინებს, რაც არა მხოლოდ დამოუკიდებელი სახელმწიფოს დაკარგვის, არამედ გაქრობის წინაშე დაგაყენებს. ვდგავართ კიდეც.
ერთადერთი, რასაც უდაოდ მივიჩნევთ, რომ საქართველო ქრისტიანული სამყაროსგან განუყოფელი ნაწილია. მაგრამ მხოლოდ ეს საკმარისი არ არის, რადგან რუსულ სამყაროში არსებობა ამ მოთხოვნას სრულად აკმაყოფილებს და, როგორც წარსული გვიჩვენებს, ქაეთველებს საკმაო გამრავლების და განვითარების შესაძლებლობასაც გვაძლევს.
ქართველები კავკასიის ტიტულოვანი ერი ვართ. დღეს აქ მცხოვრები [დიდი და მცირე] 62 ეთნოკური ჯგუფის აბსოლუტური უმრავლესობა ძირძველი კავკასიელების პირდაპირი შთამომავლები ვართ. ეს ხალხები მ ხ ო ლ ო დ აქ შემოვრჩით და, როგორც დნმ-ანალიზმა საბოლოოდ დაადასტურა, პ რ ა-ინდოევროპულ ხალხებს წარმოვადგენთ, რომელთა წინაპრებიც პ ი რ ვ ე ლ ი თეთრი მოდგმა იყო (ნეანდერტალელების, კრომანიონლების და დენისელების შემდეგ), რომელიც დასახლდა მთელს სივრცეზე ლისაბონიდან ვიდრე ურალამდე და, სამხრეთით, ინდოეთამდე, აქ ინდოევროპული რასის გაბატონებამდე.
ეს ცოდნა გენეტიკოსების დადასტურებამდეც არსებობდა მეცნიერებაში.
ათასწლეულების განმავლობაში ინდოევროპელების მიერ შევიწროებული და განდევნილი ხალხი, დღეს გერმანელების მიერ მართულ ევროპისგან მოვითხოვდეთ შველას --- ტვინის სისუსტის მაჩვენებელია.
მხოლოდ იმიტომ გვეპატიჟებიან, რომ თავიანთი საარსებო სივრცე გააფართოვონ და [ამ სივრცეზე] აფრიკელი და სემიტი ხალხის პრეტენზიებზე თავიანთი უპირატესობა წარმოაჩინონ.
სხვა არაფერი.
როგორც ვიყავით (მათ თვალში) ისტორიულად ასიმილაციისთვის განწირული ხალხი, ისე დავრჩებით მუდამ.
==========================================================================================
დღეს ისტორიული საქართველოს 30% თურქეთის შემადგენლობაშია. სიმართლე მოითხოვს იმის აღიარება, რომ ეს მიწები ჩვენთვის თურქეთს არ წაურთმევია --- ისინი მანამდე იყო ანექსირებული [ერთმოტწმუნე] ბიზანტიის მიერ და თურქეთს, როგორც ბიზანტიის სამართალმემკვიდრეს, ერგო. სხვა საკითხია, რომ მათ სისხლითა და მახვილით აიძულეს ადგილობრივი მოსახლეობა მახმადიანობა მიეღო და, 4 საუკუნის განმავლობაში, მთლიანათ შეცვალეს დემოგრაფიული სურათი. მაგრამ ფაქტია, რომ მიწები ბიზანტიამ წაგვართვა.
მართლმადიდებლური ბიზანტიის დაცემას, ბევრი საქართველოში სიხარულით შეხვდა --- ერთგვარ შესაძლებლობად მიიჩნიეს ამ მიწების დაბრუნებისთვის. თუმცა თურქთა გაბატონებამ საქართველოს სახელმწიფო სრულ დაკნინებამდე მიიყვანა და საუკუნეების განმავლობაში ახაე და ანაკლიის პორტი ტყვე ქართველების ვაჭრობის ბუდე იყო.
დღევანდელი სიტუაცია ძალზე წააგავს წარსულს --- [ერთმორწმუნე] რუსეთს ირი ჩვენი რეგიონი დე ფაქტო ჩაყლაპული აქვს და მხოლოდ საუკეთესო მომენტს ელოდება ამის საბოლოოდ გასაფორმებლად. დღესაც ბ
ბევრია რუსეთის დანგრევის მომლოდინე --- ამ მიწების შემოერთების საუკეთესო შესაძლებლობად მიიჩნევენ.
მაგრამ ისტორიული გამოცდილება ცალსახად გვაჩვენებს, რომ:
ომით დაკარგულს ომითვე თუ დაიბრუნებ მხოლოდ.
სხვის მიერ [რუსეთის] წინააღმდეგ წარმოებულ ომის თანამონაწილე უნდა გახდე და გამარჯვების შემთხვევაში ამ/და სხვა ბონუსებს მიიღებ.
პირველის არავითარი შესაძლებლობა ჩვენ არ გვაქვს.
მეორის შესახებ უნდა ჩამოვყალიბდეთ და ევროკავშირის(გერმანიის) და რუსეთს შორის დიდი ომის შემთხვევაში შესაბამის მხარე ს დავდგეთ იარაღით ხელში, რის სურვილსაც ჩვენ თავს ვერ ვატყობთ.
არის კიდე მე-3 გზა ---- ეს უშუალოდ რუსული სახელმწიფოს დაქვემდებარებაში მოქცევაა, როცა სახელმწიფო საზღვრებს მხოლოდ ადმინისტრაციული დატვირთვა ექნება (გუბერნია, მოკავშირე რესპუბლიკა), როდესაც ორი წართმეული რეგიონის დაბრუნება საქართველოს იურისდიქციაში რუსეთის სახელმწიფოებრივი ინტერესებისთვის მიუღებელი აღარ იქნება.
საქართველოს, როგორ დ ა მ ო უ კ ი დ ე ბ ე ლ ი სახელმწიფოს ერთადერთ შესაძლებლობად რჩება, პირველ რიგში, სამხრეთ კავკასიური 3 სახელმწიფოს ს ა მ ხ ე დ რ ო კავშირის ჩამოყალიბება, შესაბამისად, სამივე ქვეყნის აშშ-თან სტრატეგიული პარტნიორობის გაღრმავება.
This post has been edited by altim17 on 1 Dec 2025, 15:13 
******* სამი ქვეყნის სამხედრო კავშირი*******, კავკასიური რებუსის ამოხსნა
