არც, ფსიქოლოგი ვარ, არც ფროიდის თეორიების დიიდი თაყვანისმცემელი, ერთი რიგითი სტუდენდტი ვარ
ფროიდი საკმაოდ საინტერესო თემებს უსვავს ხაზს- ესაა არაცნობიერი... ფროიდი არაა მომხრე არაცნოიერის დაფარვის,მიჩქმალვის, პირიქით მის ღიად წარმოჩინებას ცდოლობს... საჭიროა მათი გამომჟღვავნება, დაკმაყოფილება, წინააღმდეგ შემთხვევაში ადამიანი შეიძლევა ფსიქიკურ აშლილობამდე მივიდეს.
ხშირად ეს დაუკმაყოფილებელი სურვილები, გრძნობები, ემოციები მჟღავნდება სიზმარშიც...
ერთ-ერთია მაგალითად: ადამიანს ესიზმრება,რომ სეკატორით ჭრის ვაზს...
ერთი შეხედვით, თითქოს მზრუნველობა ჩანს, მაგრამ სეკატორი, ფროიდის თქმით სიმბოლურად გაანსახიერებს აგრესიას...
ასევე, ფროიდი საუბრობს ფსიქოანალიზის ზეგავლენაზე ზოგადად ხელოვნებაში და არამარტო კინოხელოვნებაში...
ერთ-ერთ ნიმუშია სალვადორ დალისა და ლუის ბენუელის ფილმი ,,ანდალუზიური ძაღლი"-როგორც მახსოვს ეს ფილმი 1929 წელსაა
გადაღებული,ამ დროს ეკლესია კრძალავს თავისუფალ სიყვარულს... საინტერესოა სიმბოლოები, რომელიც ამ ფილმში ჩნდება...
ერთ-ერთი მნიშვნელოვანი სცენაა, როდესაც მამაკაცი ცდილობს,რომ დაიპყროს ქალის გული,ამ დროს თოკებით ეჭიდება როიალს(ბურჟუაზიულ საზოგადოებას განასახიერებს), რომელზეც გამობმულია ორი მღვდელი (ერთ-ერთი სალვადორ დალია

), ეს უკანასკნელნი კი განასახიერებენ ეკლესიას, რომელიც იყო წინააღმდეგი თავისუფალი სასიყვარულო ურთიერთობების...
მოკლედ, მოვრჩები ახლა მე : ....
ერთს ვიტყვი, არის საინტერესო საკითხები, რასაც ფროიდი ეხება, თუნდაც ის,რაზეც ზემოთ ვისაუბრე ....
ჩემი აზრით, არაა საჭირო, აუცილებელი, რომ მაინცდამაინც, ღრმად, ფროიდისეული თვალით, აზროვნებით შევხედოთ ამ ყველაფერს.... მე, ყოველშემთხვევაში, ვცდილობ სიკეთის მარცვალი დავიჭირო თითქმის ყველაფერში (ეს მხოლოდ ზემოთხსენებულ თეორიებს არ ეხება) და გარკვეულწილად ჩემეული ინტერპრეტაცია გავუკეთო მათ , რათა ისინი სასარგებლონი გახდნენ ჩემთვის და ზიანის მომცემნი არ იყვნენ ჩემთვის
დანარჩენი თქვენ განაგრძეთ... უკაცრავად, თუ რამე გაუგებრად დავწერე