ლუარსაბ I დიდი და სვიმონ I დიდი, ქართლელებოო გაიხარეთ "მამა-შვილის სიმფონია"

მორჩილება რომ გამოეცხადებინა ქართლი იქნებოდა ჩვეულებრივი სამეფო
ის კიდე ჩვეულებრივი სამეფო კი არ იყო, ქართლი იყო ბოლოს და ბოლოს

ქართლი <3333

This post has been edited by zloy_zulus on 6 Mar 2014, 19:59

ერთ რამეს ვერ გებულობთ თქვენ ჩაქუჩი უეჭველი ხვდებოდა საქართველოს მაშინ. შანსი არ იყო რომ არ მოხვედროდა, უბრალოდ ლუარსაბის და სვიმონის ქმედებებით ჩაქუჩი მოხვდა მარტო ქართლს.

სწორედ იმ თავგანწირვამ და სიჯიუტემ თქვენ რო არ მოგწონთ შეგვინარჩუნა წეს-ჩვეულებები, რელიგია, ენა და ქართული სახელები. საქართველოს ისტორიის ეგ პერიოდი იყო ალბათ ყველაზე საშიში როცა გვემუქრებოდა პირწმინდა კულტურული გადაშენება, რომელიც აუცილებლად მოხდებოდა ხმლის მაგივრად ლუარსაბს და სვიმონს ღიმილი და ძღვენები რომ ეგზავნათ მტრისთვის.

თქვენ იტყვით კახეთი მაგას შვებოდა და რატო არაფერი არ მოუვიდათო. იმიტომ რომ მთლად ბევრს ვერ უბედავდნენ კახეთს მტრები იმის შიშით ქართლს არ შეერთებოდა ომში. მაგ პერიოდისთვის კახელები სამუდამოდ მადლიერები უნდა იყვნენ ქართლელების რადგან მათ მაგივრად იღებდნენ დარტყმებს.

This post has been edited by viblz on 10 Mar 2014, 11:58

viblz

ვერ დაგეთანხმები როცა ორი ძლიერი იმპერია ომობს (ოსმალეთს და ირანს ვგულისხმობ ) ან ერთს უნდა მიეკედლო ან მეორეს ან ორივეს (ანდაც ეცადო ნეიტრალიტეტი დაიცვა და საერთოდ არ ჩაერიო) ტორემ აუცილებლად გაიჭყლიტები. ლუარსაბის პოლიტიკის გამო შაჰთამაზმა 5 ჯერ ქართლში ილაშქრა და ლუარსაბი ყველა ბრძოლაში დამარცხდა . ბოლო შემოსევისას 30 000 კაცი ქვემო ქართლიდან წაიყვანაო ლუარსაბის დედასთან ერთად. მიზეზი იმისა რომ ქვემო ქართლში ქართული მოსახლეობა აღარ ცხოვრობს არიან ლუარსაბი და სიმონი ამასთან ერთად ქვემო ქართლის ნაწილი საერთოდ დავკარგეთ . ლუარსაბი პარალელურად ოსმალებსაც ებრძოდა .

ქართველი ისტორიკოსის ფარსადან გორგიჯანიძის სიტყვით, "თვითონ სხვათა ყმობის თქმა არ იკადრა. ამის ჯავრით ხუთჯერ შაჰთამაზ ყაენმან იმაზედ ილაშქრა და ვერას საქმით ვერც მოამშვიდა და ვერც მოკლა და ვერც დაიჭირა და ვერც შეიხვეწია". რომ შეეხვეწია რა დააკლდებოდა ქართლს ? მაგრამ ამაყი იყო ამპარტავნობდა . შვილი სიმონიც მამას გავდა შედეგად მივიღეტ ის რაც მივიღეთ ქართული მოსახლეობის ამოწყვეტა ქართლში , ქვეყნის ეკონომიკურად განადგურება .

ოსმალეთი და ირანი 1555 წლამდე ომობდნენ. შაჰთამაზი 1554 წლამდე არბევდა სისტემატიურად ქართლს . პარალელურად ლუარსაბი ოსმალეთსაც ეომებოდა ხვდებიი რას შვრებოდაა ? ეხლა რომ დავეტაკოთ თურქეთს და რუსეთს ერთდროულად ხო წარმოგიდგენია რა მოხდება ?

This post has been edited by 5nizza on 11 Mar 2014, 13:18

viblz

შეეშვი, ხომ ხედავ არ ესმით ის რაც ნამდვილ მამულიშვილს მოეთხოვება

ამ მეფეების ძეგლები რატომ არ დგას არსად?

ამ მეფეების ძეგლები რატომ არ დგას არსად?

მაგ მამა-შვილზე ტრაგიკული მეფეები მე არ მახსენდება..


ბრწყინვალის ძეგლიც უნდა გვქონდეს, როგორც მინიმუმ, მაგრამ ....

ამ მეფეების ძეგლები რატომ არ დგას არსად?

მაგ მამა-შვილზე ტრაგიკული მეფეები მე არ მახსენდება..


ბრწყინვალის ძეგლიც უნდა გვქონდეს, როგორც მინიმუმ, მაგრამ ....

შლოპანცის ძეგლი ხომ გვაქვს სამაგიეროდ

ამ მეფეების ძეგლები რატომ არ დგას არსად?

მაგ მამა-შვილზე ტრაგიკული მეფეები მე არ მახსენდება..


ბრწყინვალის ძეგლიც უნდა გვქონდეს, როგორც მინიმუმ, მაგრამ ....

შლოპანცის ძეგლი ხომ გვაქვს სამაგიეროდ

"ვის აღარ უდგას ამქვეყნად ძეგლი – ორგულს, ბაქიას, ლაქიას, ვერაგს, გმირებს კი რჩებათ გვირგვინი ეკლის, ასე იყო და ასეა ჯერაც.
ან იქნებ რვალში ვერ დაეტია მეფეო შენი სული მბორგალი და იქნებ ყველა ძეგლზე მეტია ხელში ჭიქა და ყელში გორგალი."

კ.ჭ.

უდაოდ პატრიოტი მეფეები იყვენენ,
არც სკილას უხდიდნენ ქედს და არც ქარიბდას,
ყოველთვის იქ იყვნენ სადაც მტერი შემოესეოდა ქვეყანას
მაგალითისათვის სოხოისტას საბედისწერო ბრძოლა ავიღოთ, სადაც კახეთის მეფისაგან განსხვავებით ლუარსაბი ეხმარებოდა იმერეთის მეფე ბაგრატს,
სწორად ხვდებოდა ამ ბრძოლის მნიშვნელობას


ლუარსაბმა მთელი თავისი სიცოცხლე შეალია მტერთან ბრძოლებს, ბრძოლის ველზე გარისთან გმირულადვე დაეცა, როცა შემთხვევით ირანელთა ჯარის ნაწილი გადააწყდა მაღალ ფერდობზე ლუარსაბის მცირე გუნდს


თუ იმას ვიტყვით რომ იმ დროისათვის ქართლი უნდა დანებებოდა ირანს ან ოსმალეთს ეს იყო მიუღებელი, რა გამოდის მაშინ, ლუარსაბ ქართლიდ მეფე და ამ დროს თბილისში, ლორეში, გორში, სამშვილდეში უნდა ჩმდგარიყო ირანული ციხიონი,
რაც ოკუპაციას ნიშნავდა, აი ზუსტად ამის გამო იბრძოდა ლუარსაბი როგორც ირანის ისე ოსმალეთის წინააღმდეგ ბრძოლაში, უბრალოდ მას არ ჰყავდა მოკავშირე, თუნდაც კავშირი შეეკრა კახეთის მეფესთან, პირიქით კახეთი განზე იდგა და სეირს უყურებდა ასე რომ ვთქვათ

ღალატიც არაერთია ლუარსაბის პერიოდში
თუნდაც ოთრ შალიკაშვილის მიერ როდესაც მას ოსმალები აწუხებენ, ლუარსბმა კი განდევნა ოსმალები ვარძია ქართლს შეუერთა ამ დროს იმის მაგივრად მოკავშირედ დაუდგეს ლუარსაბს პირიქით იწვევ შაჰ თამაზს შალიკაშვილი და ხდება ვარძიის ტრაგედია, სადაც თვადები და ლუარსაბ მეფის ერთგული მეომრები, დიასამიძეები და ავალიშვილები გმირულად აკვდებიან მტერს...
ამიტომ არანაირად არ მოხდებოდა ის რაც ფარსადან გორგიჯანიძეს უწერია, ჯერ მარტო შაჰ ისმაილი გვაწიოკებდა იმის ნაცვლად რომ მოკავშირე გამხდარიყო ჩვენი,
არადა სეფიანი შაჰი სწორედ ქართველების დამსახურებით ავიდა ტახტზე, რასაც ისმაილი აკეთებდა, იგივეს იმეორებდა ფერ მწერი თამაზი, მაშინაც რომ არ ყოფილიყო ერთიანობა დარღვეული როგორც უმეტესწილად ნაკლებად დაზარალდებოდა ქართლის სამეფო,...

ქართლელების აღმა ხნული

კახელებმა დაღმა ფარცხეს

ზუსტად მოუხდება ეს ფრაზა იმ დროინდელ ქართლ კახეთის მდგომარეობას



რაც შეეხება სვიმონ მეფეს

იგივე "დელი სვიმონს"

სათქმელი რაა იყო პატრიოტი
მამაცი მებრძოლი
მამის კვალად ირანასაც ებრძოდა და ოსმალეთსაც

სვიმონის უდიდესი ბრძოლა 1584 წელს მოხდა
სოფელ ხატისოფელთნ
რეზვან ფაშას არმიის განადგურება
ასევე სისხლს უშრობდა ოსმალთა ციხიონებს

სვიმონმა მოახერხა და კავშირი შეკრა კახეთთანაც მაგრამ უფლისწული ერთ ერთი ბრძოლის დროს მოულოდნელად მოკლეს და ეს კავშირიც გაწყდა

იყო მერე ალექსანდრე მეფის მიერ უსამართლო ლაშქრობა ქართლზე
და დედოფლის დამცირება როდესაც მანდილს ჩამოახევს

ამის სანაცვლოდ სვიმონი კრიბავს ჯარს და სასტიკად ამარცხებს ალექსანდრეს
ეს ყველაფერი კი აშორებს ქართლისა და კახეთის კავშირებს,

სვიმონი იყო ასევე ცოტა ჯიუტი მეფე, მან დას. საქართველოშიც ილაშქრა მაგრამ თვისი უცნაური ხასიეთის გამო მალევე დაკარგა,

ორჯერ ჩავარდა ტყვედ
ერთხელ ფარცხისთან ყორღანაშვილის ღალატის გამო,
მეორედ სოფელ ნახიდურთან 1599 წელს
ოსმალებთან ბრძოლაში, და ოსმალეთშივე აღესრულა იედიყულში თურქების ციხეში



მისმა შვილმა გიორგი არაერთ გზის სცადა მამის დაბრუნება არაერთი განძი და სიმდიდრე გაუგზავნა თურქებს, საკუთარი ასული გულჩარა მძევლად გაუშვა მაგრამ ქრთამი ქრთამად დაიტოვეს თურქებმა ასული კი მომავალში საელჩოს დესპანი გახდა



აი ასეთი მეფეები გვყვავდა რომლებიც მთელი სიცოცხლე მტერთან ბრძლაში იყვნენ დაკავებულნი
ერთი ბრძოლის ველზე დაეცა გმირულად, მეორე ტყვეობაში აღესრულა

))))

This post has been edited by Anime-boy on 22 Oct 2019, 14:09

Anime-boy

ჩვენი დღევანდელები კიდე აი ამაში არიან გმირები.

სვიმონი ძაან მამაცი და შენძრეული იყო, ფაქტია საქართველო და ქართველები უყვარდა მაგრამ იმერეთში ღალატი ძაან ###ობა იყო

გარდა მაგისა მეომარი მეფე უფრო იყო ვიდრე აღმშენებელი, სისხლი სწყუროდა აშკარად, ან იმდენად სასოწარკვეთილი იყო რო სხვა გამოსავალს ვერ ხედავდა.

უფრო ჩავარდა, ვიდრე ჩაბარდა.

ფარცხისის ბრძოლაში ჯარის პოზიციებთან შედარებით წინ აღმოჩნდა და მოღალატე ყორღანაშვილმა ანიშნა სპარსებს ესაა მეფეო და ალყა რო შემოარტყეს მეფის გარემოცვა პირწმინდად შეაკვდა მტერს. მარტო მეფე დატოვეს ცოცხალი და დაატყვევეს.
მეფის ირგვლივ უცნობს ვინ გააჭაჭანებდა, მითუმეტეს ბრძოლისას და სუ ნარჩევი და საუკეთესო ხალხი ტრიალებდა ალბათ, ბავშობიდან ერთად გაზრდილები და თანამებრძოლები. წარმოიდგინეთ ყველას რო კლავენ. ვაბშე ყველას და მარტო შენ რჩები ცოცხალი და მერე 9 წელი ალამუტის ციხეში ხარ თრიაქს კი არა ნემსი და წამალი რო ქონოდა იმასაც მიეტანებოდა. კიდე კარგად გაუძლო და არ გაგიჟდა და რო გამოუშვეს იგივე საქმეს მოკიდა ხელი.

This post has been edited by viblz on 22 Oct 2019, 13:42

შენძრეული რატომ იყო? რახან ცდილობდა საკუთრი სამეფოს გადარჩენას?

ზუსტადაც რომ უფრო მეომარი იყო ვიდრე აღმშენებელი, რადგან არ უდგა იმ დროს საქართველოს აღმშენებლობის პერიოდი, გარს ირანი და ოსმალეთის იმპერიები გვერტყა

))))
* * *
viblz




აბა რა ექნა, ქედი მოეხარა კახეთის მეფესავით?


__________________________

This post has been edited by Anime-boy on 22 Oct 2019, 14:26

სვიმონი ბრძოლაში ძაან ძლიერი იყო

Anime-boy

მე ეგ სიტყვა უარყოფით კონტექსტში საერთოდ არ მიხსენებია, დაეხიოს ბარე ორი აგრესორი დამპყრობელი მეომარი ხალხების მეთაურები ისეთი მამაცი იყო, უბრალოდ ყველა პრობლემის ხმლით გადაჭრას ცდილობდა, ისეთი ნაქაჩი პერიოდი იყო ვერ გაამტყუვნებ, მაგრამ ვფიქრობ პაწა ეშმაკობები და პოლიტიკანობები წაადგებოდა მასაც და ქართლსაც უფრო მეტად.

თუმცა სიმამაცით და სულისკვეთებით ვფიქრობ ერთ-ერთი ყველაზე დიდი მეფე იყო საქართველოს ისტორიაში, სამწუხაროდ ბოლო პერიოდში ქოფაკ ძაღლად გადაიქცა, ირანი რო გიყენებს ოსმალეთის წინააღმდეგ უკვე სხვა მეტაფორას ვერ ვპოულობ, პირდაპირ იმიტომ გაანთავისუფლა ირანმა რომ ოსმალოებისთვის დაეცხო.