გთავაზობთ ალეკო ცინცაძის წიგნიდან ამონაწერს,სკოლაში არ მიწერია ამდენი რის გადაწერასწაც ვაპირებ
მაგრამ ვთვლი რომ ნამდვილად ღირს.
,,ღმერთი იყო,სიტყვა იგი'' ,,ხელოვნურად შექმნილი სიტყვები...თითზე დაითვლება''
ივანე ჯავახიშვი თვლიდა ,რომ ,,წელიწადის ორ ნაწილად ოდინდელი გაყოფის კვალი არაერთი კულტურული ერის უძველესი ხანის მეტყველებისა ტერმინების ანალიზითაც ირკვევა.''წელიწადის ორ ჟამად გამყოფი,,ზამთარი'' და ,,ზაფხულია ''.ესეიგი ის პერიოდები სადაც მზებუდობა უწევს.(,,გაზაფხული'', ,,შემოდგომა '',უკვე მათგან ნაწარმოები სიტყვებია ).მზებუდობა კი მზის ამოსვლის უკიდურეს იძლევა,რომელთა შორისაცაა 47* (გრადუსიანი) რკალი.
ივანე ჯავახიშვილმა ცხადყო,რომ თუშური ლოცვის :,,ცხრა ოც და სამ წმინდა გიორგი''183 დღეს,ანუ ნახევარ წელს შეესაბამებოდა (183+183=366),აქაც ისევ მზისგან 47*-იანი რკალის გავლის დროა დაფიქსირებული.
* * *
კიდევ ერთხელ გავიხსენოთ სერ ჯოზეფ ნორმან ლოკერი და მის მიმართ სკეპტიკურად განწყობილი არქეოლოგები.მათაც უნდა გავუგოთ მათაც ხომ არ იცოდნენ ,რომ საკულტო ნაგებობების ნანგრევებში მოყოლილი წარწერები ნორმან ლოკერის სიმართლეს ამტკიცებდა?!(ნაგებობების გათხრამდე ვერც ლოკერს წარმოედგინა ვენერაზე ორიენტირებულ ტააძრის ნანგრევებში ამ ღვთაებისადმი მიძღვნილი ხოტბის არსებობა).თავიდანვე გამოვამზეუროთ ქართული სიტყვის ასტრონომიულ ინფორმაციაზე ორიენტირების კიდევ ერთი არგუმენტი, ,,ნანგრევებში მოყოლილი ,, წარწერა";ასე უფრო გამარტივდება შეხედულებების თანხვედრა, ,,შემთხვევითი დამთხვევის"არგუმენტის თავიდანვე გამორიცხვა.
(ჯოზეფ ნორმანმა მეგალითების დათარიღების ახალი სისტემა შემოიღო რომელიც ნაგებობის აგების მომენტში ცაზე არსებული ვარსკვლავთ განლაგება ჩანდა)
* * *
ზემოთხსენებული უკიდურესი წერტილის მაფიქსირებელი სიტყვა ,,მზებუდობა" კომპოზიტია,მზის გარდა მასში შედის ,,ბუდობა",იგი აფიქსირებს მზის ამოსვლის უკიდურეს წერტილს. დავთვალოთ ამ სიტყვის რიცხვული შიგთავსი,თუკი გამიზნული გზავნილი,ხელოვნურადაა შექმნილი და ასტრონომიული ინფორმაციის მატარებელი სიტყვაა,ერთადერთი ვარიანტია ,47-ის ტოლი უნდა იყოს, ჰემატრიის დიდოსტატი ჩვენი წინაპარი ასეთი,,ცხადი" გზავნილის შესაძლებლობას ხელიდან არ გაუშვებდა;მართლაც:
ბ(2) უ(22) დ(4) ო (16) ბ(2) ა(1),
2+22+4+16+2+1=47.
საოცარი და უდავო არგუმენტია(!!!). თქმა არ უნდა,ჰემატრიული არგუმენტები ამ არეალში მრავლად იქნება,მაგრამ აქ დაახლოებითი სულ ცოტა 10 მილიარდან ერთია,სხვა ყველა ვარიანტში იგი გააზრებული შედეგია.
დავრწმუნდით სიტყვა ,,ბუდობა"-ს ხელოვნურობის, ,,ბუდე"-დან ნაწარმოები გზავნილის ყველა წინასწარი ნიშანი აქვს.შეგვიძლია ჩავთვალოთ,რომ სიტყვის შემქმნელებმა იცოდნენ 47 გრადუსიანი რკალის არსებობა და იყენებდნენ ამას. ამიტომაც დაარქვეს მზის უკიდურესი ამოსვლის წერტილის შესატყვის მოვლენას ,,მზებუდობა".მზე,,ბუდე"-ს წელიწადში ორჯერ ეწვევა ,ეს სიტყვაც ,ალბათ, ,,წელიწადის "(2X47=94) თანადროულია,მზის ცაზე სვლასთან დაკავშირებით კიდევ ერთი მოვლენა გვაქვს,ბუნიობა, რასაც ,,დღე-ღამ სწორება"-ს არქმევს ძველი ქართული. ამ დროს დღე და ღამე თანაბრდება,დავთვალოთ სიტყვა ,, სწორება"-ს ჰემატრია ს(20)წ(31)ო(16)რ(19)ე(5)ბ(2)ა(1),
20+31+16+19+5+2+1=94(!)
რადგან წინარექართულ სინამდვილეში წელი ბუნიობით იწყებოდა წლის დასრულებამდე,ესეიგი ისევ სწორებამდე მოსვლამდე 94*-ის გავლას ასწრებდა.
* * *
ისმება ,მართლაც აუცილებლად გასათვალისწინებელი კითხვა:როგორ და რა ალგორითმით იქმნებოდა ,,ასტრონომიულ ინფორმაციაზე ორიენტირებული",,საკულტო"სიტყვები?
ერთია ხელნაწერის გაშიფვრა და მეორეა ენაში ხელოვნურად შექმნილი სიტყვების მიგნება.ამით მდგომარეობა დიამეტრალურად იცვლება, ,,რეგიონის ისტორიის კვლევაში ახალი ერა იწყება." სიტყვის შექმნის მექანიზმს.ეტიმოლოგიისთვის,რომლებიც იცნობენ ამ სიტყვის წარმოქმნის ვერსიებს(ჯერჯერობით ,ეს სიტყვა საიდუმლოდ დავტოვოთ)და კარგად იციან ისიც,რომ მისი წარმომავლობის საკითხები სესწავლილი აქვთ,ისეთ ავტორიტეტებს როგორებიც ჯავახისვილი და მარრია,რა თქმა უნდა ,მიუღებელი იქნება მისი ხელოვნურად შექმნის იდეა.ისიც ცხადია,რომ ეს კარდინალურად ცვლის არაერთ ენათმეცნიერულ და ისტორიულ ასპექტს,მაგრამ რიცხვულალბათური ფაქტები ჯიუტია და ამ საკითხის დეტალურად განხილვა მოგვიწევს:დაახლოებით აღვადგინოთ იგივე პროცესი,რაც სიტყვათა შექმნის დროს ქურუმთა კასტაში ხდებოდა.
სწავლულებს პირველ რიგში უნდა ჩაეწერათ 47.ეს რიცხვი უმნიშვნელოვანესია,რადგან ამ სიდიდის რკალზე გადაადგილდება მზის ამოსვლის წერტილი წლის განმავლობაში.ამ დროს მათ ციფრები არ ქონდათ,ასოები კი 47 ჩაიწერება ასე:
,,მ-ზ"(!).(მ-40;ზ--7;40+7=47,,მზ"საოცარია,47 ანბანურად ,,მზ "-ა თავიდანვე გაირკვა,სიტყვა,,მზე"-ს შექმნისკენ მივდივართ,ნუღარ დავივიწყებთ,რომ ქურუმთა იეროგლიფის,,წელ"-ს შუაში სწორედ მზის გამოსახულება იყო,ამიტომ მის შექმნას ქურუმები სხვას ვერ ანდობდნენ;მითუმეტეს,თუ იცოდნენ,რომ სამყაროჰელიოცენტრულია(ცენტრში მზეა).
სიტყვა მზე ხელოვნურად შექმნისას ,ფაქტობრივად,ერთ-ერთი პირველი ანბანურად მიღებული ქართული სიტყვა უნდა ყოფილიყო.
წარმართულ ღვთაებათა რაობის გაგებისათვის მზე (მთვარე) უმნიშვნელოვანესი სიტყვაა.იგი ეტიმოლოგიურად სრულყოფილად გაანალიზა .მან უარყო ნიკო მარრის თეორია:,,პროფ.მარრმა ქართული მზე არაბულ ,, შემს'-ისა და ებრაული ,,შამაშ"-ს სესატყვისობად აღიარა და მათთან მზე ,,ზმეჰ''-ისგან ,მეგრული ,,ბჟა'', ,,ჰმამ''-ისგან,ლაზური,,მჟორა'',,ჟმოჰა''-სგან წარმომდგარად მიიჩნია.მაგრამ ბგერათა ასეთი გადასმისა და ცვლილებების გამართლებად არავითარი საბუთი იქ წამოყენებული არ არის,არაბულ ებრაულთან ქართული სიტყვის სიტყვის დამსგავსების გარდა ასეთი საბუთი არ ჩანს... ,,ბ''(მეგრული ,,ბჟა'' და ჭანური ,,ბჟორა''),,მ''მერმინდელი ჩანს(!)თვითონვე სცადა ,,მზით განდევნილნი''სახელის აღდგენას და გარკვეულად,შეძლო კიდევაც ეს.ძიების სათავედ ,კი ისევ ზემოხსენებული ეგვიპტური იზიდას ღვთაების ვარსკვლავ სირიუსის მზესთან ერთად ამოსვლის ტერმინი გამოიყენა (არდადეგი)თვითონ სიტყვა მზის წარმომავლობის საკითხი ღიად დარჩა.
ბუნებრივია ,რომ ენათმეცნიერებას ამ სიტყვის ხელოვნურად ,გააზრებულად შექმნის საკითხი არ განუხილავს.სიტყვის ხმების ხელოვნურად მიბაძვით სექმნის ,ფონეტიკური
სახეცვლილებების მეთოდით მისი დეტერმინირებული ,ერთმნიშვნელოვანი ალგორითმით მიღებაზე ქართულ ენაში გადასვლას,სულაც გამონაკლისის წესად ქცევას,არც უნდა ველოდოთ;რადგან იგი ფაქტობრივად,ქურუმ-სწავლულთა ენისქართულში გადატანის აღიარებას მოასწავებს,მაგრამ ახლა არგუმენტები საკმაოზე მეტი გვაქვს და ისინი გასათვალისწინებელია.
მივუბრუნდეთ ,ისევ მიღებულ ,,მზ''-ს იგი რიგითი სათვალავით,მხოლოდ 20-ია(მ-13,ზ-7=20),სასურველია რომ 25-ამდე შეივსოს ,რადგან ანბანში 25-ე ასო მზის საბუდარია,იქ,,უხილავი ღმერთის კარია'',128 წლიანი კალენდარის რიცხვული პარამეტრებია და ა.შ.....
*******************************************************************************************************************
46751 დღე 128 წელიწადში ღანის და ყარის მნიშვნელობა ციფრებში,მსოფლიოში უზუსტესი ძველქართული კალენდარია წამის სიზუსტით ანალოგი არ არსებობს დღემდე, ძალიან ბრვრი ვწერე
მთვარეც ხელოვნურად შედგენილი სიტყვაა ,საერთოთ ამ წიგნში ისეთი ქართული ასტრონომიული სიტყვებია მოცემული რომელთა შექმნის თარიღი ძველი წ,აღ. 4000 -1000 წლებშია მოთავსებული რაც თავისთავად ანბანის არსებობას ადასტურებს რადგან ჰემატრიული წესის მიხედვით და ასტრონომიული ინფორმაციის დაცვითაა შექმნილი.
დავასრულებ რამენაირად
* * *
მზის შესწავლის ციკლიც 25წლიანია.ლეონტი მროველიც ასე წერს:,,ჰმსახურობდნენ ღმრტსა უხილავსა,დამბადებელსა ყოვოლისასა''.ანუ ზემოთ მიღებული,,მზ''სასურველია სევავსოთ,თანაც ხმოვანი სიტყვის დასრულებისთვის აუცილებელი ხდება.შევსება უნდა მოხდეს იმგვარად რომ რიგით სათვალავთა ჰემატრია 25 გახდეს.საჭირო ხდება ,,მზ''-სანბანის მეხუთე ასო დავუმატოთ,სწორედ ,, ბედად''იქაც ხმოვანი ზის;მხოლოდ ამგვარად მივიღებთ სიტყვას ,რომელიც ტან 47-ს მოგვცემს და რიგით სათვფალავთა ჰემატრიაც 25-ის შიგნით მეხუთე ნომრით,რიგითი სათვალავით კი ქართულ ანბანში ასო ,,ე''-ა
მზე
ანუ იმ სიტყვას რასაც ველოდით,მზე შეიქმნა და როგორც ჯავახიშვილი თვლის,იმდენად მნიშვნელოვანი გახდა, ,,განდევნა ''კიდეც წინარე ქართველური სიტყვა.სიტყვაწარმოქმნის პროცესი თითქმის დასრულებულია,მაგრამ რატომ?როგორც ზემოთ ითქვა,ზ.სიტჩინმა ბიბლიასა და ებრაული ღმერთის (იაჰვე/იეღოვა)ჰემატრიაში გაჩენილი 72დაუკავშირა პრეცესიას,ანუ იმ პროცესს,რომ ცარგვალი 72წელში ერთ გრადუსიან ბრუნს აკეთებს.სწორედ ამ რიცხვს იძლევა განახლებული სიტყვა მზებუდობა- 72
მზე 25+ბუდობა47=72
***********************************************************
მართლაც დამთხვევების შანსი მცირეა თუ მთლიანად წიგნში მოყვანილ მაგალითებს გაეცნობით მაგალითად მზებუდობის მსგავსად მთვარეობა =72 გარდაამისა სიტყვა მთვარე პირდაპირ დაკავშირებულია მთფვარის კალენდრის ციკლთან
This post has been edited by gubaz_merve on 18 Apr 2015, 21:34 
ქართული ანბანის წარმოშობა/ფაქტები/სადავო საკითხები, მისი როლი ქართულ კულტურულ-საზოგადოებრივ ცხოვრებაში
