საქართველოს იმპერია

honey-bunny
გამოდის ტერმინებზე ვდაობთ.
არა?

პირადად მე ბიზანტიისა და ვთქვათ ბრიტანეთის იმპერიებს შორის პრინციპულ სხვაობას ვერ ვხედავ.

მას ხომ არ უთქვამს,სხვადასხვა ეთნიკური ჯგუფებით დასახლებული სახელმწიფო აუცილებლად იმპერია უნდა იყოსო,მან თქვა,რომ იმპერია აუცილებლად სხვადასხვა ეთნიკური ჯგუფებით დასახლებული ტერიტორიებისგან, სხვადასხვა ასეთი რეგიონებისგან უნდა შედგებოდეს.

კვირიკეს მოსაზრებას ნამდვილად ვეთანხმები ამ შემთხვევაში.
პ.ს.მაგრამ ეს იმას არ ნიშნავს,რომ ამ იმპერიის სატიტულო ნაცია აუცილებლად ყველაფერს და ყოველთვის უნდა წყვეტდეს. იმპერია შედგება მხოლოდ იმ შემთხვევაში,თუ მას სათავეში უდგას ძლიერი მმართველი, მასში შეუფერხებლად და ასე თუ ისე კორუფციის გარეშე მოქმედებს ბიუროკრატიული აპარატი და მისი არმია. გარდა ამისა , წარმატებული ეკონიმიკური პოლიტიკა უნდა აწარმოოს და ცენტრისადმი დაქვემდებარებულ არცერთ რეგიონში არ უნდა იყოს სიღარიბის ნიშნებიც კი, რადგან როგორც კი იქ იწყება ამ მხრივ მდგომარეობის გაუარესება, ეს გარდაუვლად იწვევს იქ სეპარატისტული ტენდენციების გაღვივებას.ძალიან ძალიან ძალიან უშნო მაგალითი ამის არის რუსეთის ფედერაცია,რომელსაც თავი ჯერ კიდევ იმპერია გონია.

This post has been edited by kalebind on 15 Aug 2009, 16:53

აი ეს არის კლასიკური განმარტება იმპერიისა:

истор. крупное монархическое государство во главе с императором, как правило, объединяющее несколько сравнительно автономных подчинённых областей, часто с разнородным этническим составом. Римская империя времени упадка. Российская империя.

ამ განმარტების მიხედვიტ საქართველო 1125-1242 (მონღოლების სუზერენობამდე) წლებში იყო იმპერია, ერთი გამონაკლისის სახით, რომ ქართველ მეფეებს ,,იმპერატორის,, ტიტული არ ჰქონდათ. უფრო სწორად სიტყვა ,, იმპერატორი,, არ ერქვა მეფეთ მეფეს, თორემ თავისი შინაარსით იმპერიული ძალაუფლების მქონე იყო . დააკვირდით თავად ტიტულატურას:

,,ნებითა ღვთისათა ....(სახელი) , მეფეთ მეფე აფხაზთა, ქართველთა, რანთა, კახთა და სომეხთა, შირვანშა და შაჰანშა, ყოვლისა აღმოსავლეთისა თვითმპყრობელი, მესსიის მახვილი ,, - მეტი იმპერიული ტიტული რაღა უნდა ყოფილიყო ?!

ამ ტიტულში ნათქვამია ის, რომ

1. ქართველი სამეფო დინასტიის - ბაგრატიონების ძალაუფლება მომდინარეობს ღვთისაგან ( შეადარეთ ეგვიპტელი ფარაონების და რომაელი იმპერატორების ძალაუფლების მითი) , ანუ ღვთიურია.

2. ქართველთა მეფეთ მეფის ტიტული შთანთქავს მანამდე არსებულ ,სხვა ქართველური წარმოშობის , ,პატარა მეფეების,, ტიტულებს , როგორებიც იყვნენ აფხაზთა, ქართველთა და ,კახთა მეფეები.
3 . ქართველი მეფე არის შირვანშაჰი, შაჰინშაჰი (ძველი სპარსეთის მონარქიული ტიტული) და ასევე რანთა მეფე, რაც გულისხმობს მეფის ძალაუფლებიუს გავრცელებას ,,ყოვლისა ,, აღმოსავლეთში.
4. დასავლეთის თვითმპყრობელი საქართველოს მეფე გახდა ბიზანტიის დალაშქვრის შემდეგ.
5. ,, მესსიის მახვილი,, გამოხატავს ქართული სახელმწიფოს ზენაციონალურ და ზესახელმწიფოს იდეას, რომ ქართველი მეფე, ქრისტეს ნათესავი ბაგრატიონი იყო ყოველი ქრისტიანის მახვილით დამცველი აღმოსავლეთში (ტყუილად არ უწოდებენ დასავლელი ჯვაროსნები საქართველოს ,,ქრისტიანობიუს ბურჯს,, აღმოსავლეთში მუსულმანთა წინააღმდეგ ბრძოლაში , ამას უწოდებენ საქართველოს და არა ბიზანტიას, რომლის კეისარი - იმპერატორი , საქართველოს აღზევებამდე, ჩემულობდა ქრისტიანობის დამცველის როლს ) .


საქართველო მსოფლიო იმპერია თუ არ იყო, კავკასიური იმპერია ნამდვილად იყო, რადგან მასში შედიოდა სხვადასხვა ეროვნების და სარწმუნოების ხალხი ავტონომური უფლებებით . ის, რომ მაშინდელი ქართული სახელმწიფო ზესახელმწიფო და შესაბამისად იმპერია იყო, მოწმობს მისი პოლიტიკა ქვეყნის შეგნით და გარეთ. ქართველი მონარქის კარზე მსახურობდნენ სხვადასხვა ეროვნების და სარწმუნოების უმაღლესი რანგის სარდლები და ჩინოვნიკები. მაგალითად, ზაქარია მხარგრძელი გრიგორიან - მონოფიზიტი იყო, ხოლო მისი ძმა ივანე მართლმადიდებელი (თუ პირიქით) , ყივჩაღი თუ ნაყივჩაღარი ყუთლუ არსლანი და მისი დასი , ჭიაბერი, აფრიდონი და სხვები . გიორგი რუსის შეუღლება თამართან, ასევე დავით სოსლანი ... აქედან ჩანს, რომ ეს ხალხი ემსახურებოდა არა იძულებით სხვა ეროვნების ტირან მეფეს და მის ერს, არამედ ზენაციონალურ სახელმწიფოებრივ იდეებს !

ასეთ სახელმწიფოს იმპერიული ზრახვებიც უნდა ჰქონოდა, რაც უნდა გამოხატულიყო მის საგარეო პოლიტიკაშიც და გამოიხატა კიდეც. ეს იყო ბიზანტიის ტერიტორიების დაპყრობა და იმ მიწებზე ვასალური სახელმწიფოს შექმნა ,,ტრაპიზონის იმპერიის,, სახით , იმ მიზნით რომ შემდეგ საქართველოს სამეფო სახლისადმი ვასალურ დამოკიდებულებაში მყოფ მეგა კომნენებს შემდგომში კონსტანტინეპოლის ტახტიც დაებრუნებინათ და მარიგად მთლიანად ბიზანტია იქნებოდა საქართველოს ვასალი ! თუმცა ლერე ისტორიული მოვლენები სხვაგვარად განვითარდა.

სპარსი ისტორიკოსი ალ ჯაუზი წერს, რომ თუ არა ჯალალ ედ დინის შეტევა საქართველოზე, ,,ქართველთა ურწმუნო მეფეს,, გადაწყვეტილი ჰქონდა ლაშქრობა ბაღდადზე, მისი აღება, ხალიფის ჩამოგდება და იქ ,,მათი (ქართველთა) ბილწი კათალიკოსის,, დასმაო ! - ამის მეტი იმპერიული გაქანების პოლიტიკა რაღა გინდათ ?!

მერე კდიევ, საქართველოსადმი , როგორც იმპერიისადმი დამოკიდებულება XIV საუკუნეშიც გამოვლინდა (ალბათ ინერციით) , როცა ეგვიპტის სულთნის ცნობილ მიმართვაში გიორგი ბრწყინვალე მოიხსენიება როგორც ქრისტიანობის სუყლტანთა სულტანი, ზღვების , სრუტეების ( ქართული სიტყვა ,,სა ზღვა- რი,, ანუ ,,სადაც ზღა არის,, , ე.ი. ქართველი მეფის ძალაუფლების კიდეც იქ უნდა გადიოდეს ! ეს აშკარად იმპერიული ამბიციებია, სხვა რაფერი, რადგან ,,დერჟავა,, გულისხმობს მინიმუ ორ ზღვაზე გასასვლელ ტერიტორიების მტკიცედ ფლობას ! ქართველი მეფის ძალაუფლება სწორედ ორ ზღვას შორის მდებარე მიწაზე ვრცელდებოდა , რაც აერთებდა ბუნებრივ კიდეებს მეფის სამფლობელოებისა) სულტანს უწოდებს !

ეგრი
აქ მთავარი აქცენტი იმაზეა, რომ აღვიქვავდით თუ არა ჩვენ თავს რომად (იგივე იმპერიად), ძირითადად კი საკუთარი თავის ახქმა რომად მეფეთა ტიტულატურაში გამოიხატებოდა. მეფეთ-მეფე აქ ზოგის აზრით არის იმპერატორის (რომის) სინონიმი, ზოგისთვის კი შაჰის სინონიმია. მთავარია ჩვენ კულტურას რისთვის ვამზადებდით, იმპერიისთვის თუ ნაციონალურ სამეფოსთვის. როგორც კი შანსი მოგვეცა, დავიწყეთ ისეთი არქიტექტურული ძეგლების შენება როგრიც გელათი იყო, რომ წარმოგვეჩინა თავი იმპერიად (არქიტექტურაში კულტურის მიდერეკილება, იმპერიიზმისკენ (რომისკენ) ძალიან კარგად ჩანს)

ხო მნიშვნელოვანია, რად მიაჩნდათ შუა საუკუნეებში ქართველებს თავი და თემო სწორედ ამაზეა და არა იმაზე იქ შირვანი გვქონდა დაპყრობილ-მიერთებული თუ არა და რამხელა უნდა იყოს ზომით სახელმწიფო რომ იმპერიად ჩაითვალოს.

აქ მთავარია შინაარსი და არა სიმბოლიკა,რა მნიშმვნელბა აქვს ტიტულატურას,იმას თუ როგორ იწოდებოდა ხელმწიფე:კეისარი, მეფე,იმპერატორი, შაჰინ-შაჰი, თუ დიდი ბელადი, მთავარია,რომ არსით საქართველოს სამეფო თანდათან იძენდა იმპერიის ხასიათს..მისი მეზობელი წვრილ-წვრილი სახელმწიფოები უკვე განიხილებოდნენ,როგორც საქართველოს სამეფოს შიდაპოლიტიკური სივრცის ნაწილი,ამასთან ერთად მიმდიანარეობდა მათი ტერიტორიების უშუალოდ მიერთება..ასეთი მოქმედება კლასიკურია იმპერიისათვის,რომის სახელმწიფო ჯერ თავის გავლენის ქვეშ აქცევდა სხვადასხვა წვრილ სამეფოებს და მხოლოდ შემდეგ იერთებდა მათ უშუალოდ, იგივე შეიძლება ითქვას რუსეთზე და ა.შ.

რა თქმა უნდა , გეთანხმებით 100% -ით !

Nshoshia505

ეს მსჯელობის სწორ მიმართულებად მეჩვენება.
სამწუხაროა, რომ მათ აზრს ვერ ვკითხავთ, მაგრამ ფაქტებზე დაყრდნობით ხომ შეიძლება მსჯელობა?

ისე იაპონია XIX საუკუნემდე ვერანაირად ვერ ჩავსვი იმპერიათა სიაში.