ლეგენდადქცეული ხევსური, რუსეთ-იაპონიის ომში ათობით სამურაის გამანადგურებელ

ალბათ ამაზე საუბრობთ აქ. შემთხვევით შემოვიხედე : )



"მეორე მაგალითს კი უკვე XIX საუკუნეში გადავყევართ. აღსანიშნავია რომ ეს ფაქტი ქართული საბრძოლო ხელოვნების ისტორიაში ალბათ ერთადერთია, როდესაც ქართული სკოლა იაპონურს დაუპირისპირდა და ეს პაექრობა პირველის აშკარა უპირატესობით დასრულდა. პრისტავის მოკვლის გამო კუნძულ სახალინზე გადაუსახლებიათ ხევსურეთის მკვიდრი, ვინმე ლიქოკელი. ეს უკანასკნელი თავის კუთხეში შესანიშნავ მოფარიკავედ ითვლებოდა. იმ ხანად რუსეთ-იაპონიის ომი მიმდინარეობდა და იაპონელთა ერთმა რაზმმა კუნძული დაიკავა. ლიქოკელი მტერს მედგრად დაუხვდა. ერთ სახლში გამაგრდა და შენობაში შესული მოწინააღმდეგეთაგან გარეთ ცოცხალი ერთიც არ გამოუშვია. ბოლოს და ბოლოს იაპონელებმა საერთო ძალებით კარი შეანგრიეს და ყველასთვის გასაოცრად თვალწინ შემდეგი სურათი წარუდგათ: ოთახის შუაგულში ერთადერთი კაცი იდგა, გვერდით კი რამდენიმე ათეული იაპონელი მეომრის გვამი ესვენა. თანამემამულეთა პრესტიჟის ხსნა რაზმის მეთაურმა მოისურვა, რომელიც სამურაების კასტას განეკუთვნებოდა. ამ წრის წარმომადგენლებს კი იაპონიაში ფარიკაობის ილეთების საიდუმლოებებს ბავშვობის ასაკიდან ასწავლიდნენ. ამოიღო ხმალი სამურაიმ და დაიძრა ხევსური ლიქოკელისაკენ. ამისდა სამწუხაროდ იარაღის მოქნევა ვერ მოუსწრია, რომ ოთხად გაჭრილა. ბოლოს და ბოლოს ლიქოკელი ჯერ დაუტყვევებიათ, შემდეგ კი დაუხვრეტიათ, მაგრამ ერთი უბრალო ხევსური გლეხის ფარიკაობაში ამგვარი გაწაფულობა, ალბათ საყურადღებო ფაქტია. "

http://tavisupleba.ucoz.ru/publ/ist39oria_...ealoba/4-1-0-98

LENUS
კრიტიკულად აზროვნება კარგია მაგრამ ერს გმირი ჭირდება, ყველა ეპოქაში, ლეგენდად ქცეული, მითიური, ნახევრად დაუჯერებელი.

Kobalty

"თუ გახსოვთ, დონ-კიხოტი ეუბნება სანჩოს _ «იქნება გგონია, ყველა ის ამარილისები, ფილისები, სილვები, დიანები, გალატეები, ფილიდები და სხვანი ამგვარნი, რითაც სავსეა ჩვენი წიგნები, შაირები, რომანსები, სადალაქოთა თაროები და თეატრები, _ ცოცხალი, ძვალ-ხორციანი არსებანი, მათ მაქებარ პოეტთა სატრფონი ყოფილიყვნენ? სულაც არა. ისინი მხოლოდ პოეტთა წარმოდგენაში ცოცხლობდნენ, მათი შაირების საგანს შეადგენდნენ, რომ თავი მიჯნურად გამოეჩინათ ან მიჯნურობის ნიჭის მქონედ მაინც!» ამის მერე დონ-კიხოტი საუბარს ასე ამთავრებს _ «ჩემი მიჯნური ქალი როგორადაც მსურდა, ისეთად წარმოვიდგინე. ისეთი სიმშვენიერე და გარეგნობა მივეცი, რომ მასთან ვერც ელენე, ვერც ლუკრეცია, ვერც ძველი რომისა და საბერძნეთისა და ბარბაროსთა ყველა ქებული ქალი ფეხს ვერ გაიწვდიან. დაე, ამაზე ვისაც რა უნდა, ისა თქვას: «უმეცარნი დამძრახავენ, გონიერმა მაინც იქნებ სხვაგვარად შეხედოს საქმეს».
დონ-კიხოტი მართალია: ყოველი ადამიანი წარმოდგენით ქმნის იდეალურს და ლეგენდურის სამოსელში ხვევს მას.
ადამიანი ეტრფის სრულყოფილს. სრულყოფილი კი ლეგენდით იქმნება და იგი ილუზიურ სინამდვილეში არსებობს. მახსოვს, შალვა ნუცუბიძე გალილეის ცხოვრებას გვიამბობდა. ლექციის დასასრულს მისებურად გაიღიმა და თქვა _ რა თქმა უნდა, ინკვიზიციის სასამართლოში მას არ უთქვამს «მაინც ბრუნავსო». ინკვიზიციის ჯალათები მიამიტი ბალღები არ ყოფილან და მათ დარჯაკში გამოვლილ კაცს იმისთავი აღარ ექნებოდა, ვაჟკაცობის ჩვენების მიზნით, დაეყვირა _ Epur si muove! მაგრამ იტალიელი ხალხის სინდისმა ინება, რომ გენიალური მეცნიერი სწორუპოვარი ვაჟკაციც ყოფილიყო. ხალხს არ უნდა დაიჯეროს, რომ უზენაესი ძუნწია და ადაიმიანს ერთდროულად რამდენიმე სიქველით არ აჯილდოვებს."
/ა.ბაქრაძე/

ვსო, გავედი მე

ენცო ზიჩი

კარგია ენცო, ძალიან კარგი.
ქართველი რომ ყოფილიყო, ზოგიერთი ფორუმელი სიმართლეს აუცილებლად გამოუქექავდა.
იმ სიმართლეს, რომელიც ყველა ჩვენგანს საკუთარი გვაქვს.
რაც შეეხება ისტორიულ ჭეშმარიტებას, ის ვერ გაგვირკვევია, 90-იან წლებში რა მოხდა და სხვას რას ვკითხულობთ.
ნუცუბიძეს მეც დავესესხები. ასე უთქვამს თანამედროვე ისტორია დიდ მხატვრულ ტილოს ჰგავს. ახლო რომ მიხვალ ნახატთან, ვერაფერს ამჩნევ. უკან უნდა დაიხიო რამდენიმე მეტრით და მერე დაინახავ.
იმ ხევსურთან ამას კავშირი არა აქვს, მაგრამ მაინც.

gochaj

"...მათ არა აქვთ სიკვდილის იმედი. მათი ბრმა სიცოცხლე იმდენად მდაბალია, რომ ნებისმიერი სხვანაირი გამოსავალი მათ სურვილებს აღუძრავს./ განგებამ მათ სახელიც კი არ აღირსა. მოწყალებასა და სამართლიანობას ისინი ეზიზღება/ ნუ ვილაპარაკებთ მათზე. მხოლოდ შეხედე, და გაიარე".
http://paatakourdadze.blogspot.com/2009_10_01_archive.html

(აქ ძალიან საინტერესო სტატიები დევს, ჩემთვის ყოველ შემთხვევაში : ) )

ენცო ზიჩი
გაიხარე შენ... ასე მეტ ნაკლებად ამომწურავად რომ დაწერე

gochaj

მე იმაზე ვსაუბრობ, რომ ოსმალეთის იმპერიას, როგორც ასეთს, მთლიანს, გაერთინებულს და ძლიერს, საქართველოს დასავლეთ ნაწილის (იმერეთის სამეფოს ვგულისხმობ) ჩაყლაპვა გადაწყვეტილი არ ჰქონია, თუ რატომ და რა მიზეზით - სხვა საკითხია და მაინტერესებდა თქვენი აზრი პირველ რიგში სანამ მე უცხოელ ავტორებთან ამოკითხულ აზრს მოგაწვდიდეთ.

რასაკვირველია იმ პასუხს არ მივიღებ არა, რომ იმერეთის დაქსაქსული სამეფო, რომელიც საკუთარ ვასალებს ძლივს აკონტროლებდა, შეიარაღებულ წინააღმდეგობას მედგრად გაუწევდა ოსმალეთის იმპერიას??

რა საჭიროა ასეთი დამცინავი ტონი, ეს ხომ თქვენვე გაგდებთ უხერხულ მდგომარეობაში.
რა უნდა ვხახო რუქაზე? ავღანელების მაშინდელი სამფლობელო, რომელსაც ირანელები ქართველთა მიერ აკონტროლებდნენ (ამაზე თემა მაქვს ამ განყოფილებაში გახსნილი, გიორგი XI-ის შესახებ) იმდენს ბედავს, ისეთი რწმენა და ერთიანობა აქვთ, რომ თავიანთ დამპრობელს იქით იპყრობენ, რაზეც საქართველოს არცერთ მეფეს არასდროს ან უფრო სწორად ვერასდროს ვერ უოცნებია. აქ ამაზე იყო საუბარი.

სად დაინახეთ რელიგიური აღტყინება?? მორწმუნეობა აღტყინებას არ ნიშნავს, თქვენ მიზეზი მკითხეთ და მეც გიპასუხეთ, ყოველგვარ მიწიერ მიზეზებს სცდება-თქო ის სასწაულების კასკადი რამაც გადაგვარჩინა.

ფაქტია საინტერესოო? სადაა ფაქტი? ჯერჯერობით რაღაც მონაჩმახის დონეზე "ქაჩავს". ბოლობოლო, ისტორიის განყოფილებაა, სირცხვილია, ყეინაშვილის ყურით მოთრეული ამბავი ფაქტად გაასაღო. წყარო მოიყვანეთ და მერე ვისაუბროთ როგორც ფაქტზე, მანამდე ესაა ლეგენდა და ზღაპარი, თუმცა ლამაზად გადმოცემული, ვერ დავუკარგავ.

ევროპელების მიერ იყვნენ გაწვრთნილნი თუ მარსიანელების მიერ, მინდა გავერკვე - მაშასადამე ვაღიარებთ, რომ რუსეთის ჯარისკაცი ზოგადად ჩვენსაზე ძლიერი იყო?? ამაზე მაინტერესებს კონკრეტული პასუხი.

ხევსურებს კი არა, საქართველოს მეფე-ხელისუფალთ ვთხოვ "შეუძლებელს", ეტყობა ორგანიზებულობა შეუძლებელთა რანგში გადის ჩვენში.,,



Kobalty

ჰოდა უბედურებაც მაგაშია, რომ ამ "ერს გმირი სჭირდებას" ძახილში ხალხმა დიდოსტატის მარჯვენითა და უქარქაშო ხმლებით ისწავლა ისტორია.

LENUS
1.

2.

3.

4.

1. თქვენს იმ პოსტში იმერეთის სამეფოზე არა გქონდათ საუბარი. მე გიპაასუხეთ ის, რაც იმ დროს დასმული კითხვის ადეკვატური იყო.
2. რასაკვირველია, არ მიიღებთ. ეს განა როდესმე ვთქვი? ცნობილია, რომ ტოტლებენის შემოსვლის წინ ქუთაისის ციხეში ოსმალები ისხდნენ (გაოსმალებული ქართველი - კიკიანი ფაშა, რომლის ვაჟი რუსეთში წაიყვანეს და კუტაისოვის გვარი მიიღო), და საზღავაო სანაპიროს ციხეებიც ოსმალთა ხელთ იყო. ნებისმიერ დროს გადაყლაპავდნენ იმერეთს, რომ ომი დაწყებულიყო დასაპყრობად. მაგრამ ისე ეთამაშებოდნენ როგორც კატა თაგვს და ამასობაში მოვიდნენ რუსები.
3. ყველა ყველა და დაცინვა ვინმესი ჩემგან შორსაა. ახსენეთ ბელუჯისტანი და გაიხსენეთ ქართლი. ავრანეთის ტერიტორიის ადამიანური და სამხედრო რესურსები, სადაც გიორგი მეთერთმეტე გაიგზავან, ჩემი აზრით, აღემატებოდა ქართლისას. და ის, რომ ვახტანგს შეეძლო ისფაჰანზე ლაშქრობა, ეს წარმოუდგენელია.
4. ბრძოლაში მარტო ინდივიადიალური ოსტატობა არ არის მთავარი. ამის მაგალითია ნაპოლეონის დაპირისპირება მამლუქებთან. თავად ნაპოლეონი წერდა, რომ ერთი- ერთზე მამლუქი ჯობდა ფრანგს მომზადებით და სამხედრო ოსტატობით. მაგრამ როცა ბრძოლაში ერთვოდნენ დიდი სამხედრო შენაერთები, იმარჯვებდნენ ფრანგები უკეთესი ორგანიზაციისა და არტილერიის წყალობით. ასე რომ გაწრვთნას - ევროპელების - და არა მარსელების მიერ - ევროპულ ყაიდაზე მაშინ ჰქონდა მნიშვნელობა. შეიძლება კონკრეტულ ხევსურს ფარიკაობაში მოეგო კონკრეტული რუსისთვის, მაგრამ ხევსურთა მცირერიცხოვანი რაზმი ვერას დააკლებდა რუსების არტილერიას. სამწუხაროდ ქართლ-კახეთის სამეფოს მესვეურებს მის საშუალება არ ჰქონდათ, რომ მუდმივი ჯარი შეექმნათ, მით უმეტეს, ევროპულ ყაიდაზე გაეწრთვნათ.
5. უქარქაშო ხმლები იმათთვისაა განკუთვნილი, ვისაც სერიოზული ლიტერატურის კითხვა ეზარებოდა. არსებობს გაცილებით მაღალ დონეზე დაწერილი ვახტანგ ჭელიძის და თამაზ ნატროშვილის წიგნები. რაც შეეხება დიდოსტატს, მას, ვგონებ საერთოდ აღარ კითხულობენ. თავის დროზეც, ვერც ისტორიას ისწავლიდნენ ამ რომანით. მაგრამ მე ვხედავ თქვენს ოდიოზურ დამოკიდებულებას მისადმი. საერთოდ ამ ფორუმზე არაერთი შემხვდა, ვისაც დიდოსტატზე ალერგია აქვს. მე მგონია, ეს უფრო გამსახურდიას გვარზეა. მე ვთვლი, რომ რომანი ბრწყინვალეა და გიორგი პირველი წარმოდგენილია მთელი თავისი ადამიანური თვისებებით. ეს მემატიანემ დაწერა, რომ იყო ”უშიშარი, ვუთარცა უხორცო”, თორემ რომანში ის არ არის რკინის მკვნეტელი.

ამ ხევსურის შესახებ მე აქ ფორუმზე გავიგე. ფაქტი - მართებულია ის თუ არა - საინტერესოა და მსგავს ზღაპრულ ამბებზე ფილმები დაუდგამთ. თორემ ისტორიისთვის მას არავითარი მნიშვნელობა არა აქვს.

და ბოლოს გიორგი მეთერთმეტეზე. მე თქვენს თემაში ყველა პოსტი არ წამიკითხავს, მაგრამ ეს კაცი დასაფასებელია. ავღანეთში ის ხმლით იცავდა ქართლის მიზერულ საშინაო ავტონომიას და როცა ირანისთვის თავს დებდა, ვახტანგ მეექვსე მისი წყალობით უზარმაზარ კულტურულ საქმიანობას ახორციელებდა.

gochaj

სხვას ყველაფერს პასუხი გაეცა მგონი, პოლემიკა საჭიროდ აღარ მიმაჩნია, მე ჩემი აზრი მაქვს და მასზე ვრჩები.
ისტორია, ზოგადად, საფუძვლიანად უნდა ვისწავლოთ და ვიკითხოთ, თორემ აგერაა შედეგი: ყოველ მეორე თემაში შემოვარდებიან ხოლმე იუზერები და "სომხებს ეს დავუსვი დ აწყაროებს მთხოვენ, მიშველეთ"-ი არის გადავსებული განყოფილება.

რაც შეეხება დიდოსტატს, ოდიოზური რას ჰქვია, ესაა ჩემი რწმენის შეურაცხმყოფელი რომანი და ავტორი. "მტერი მართლმადიდებლობისა", ამბობს მამა თეოდორე გიგნაძე და მე ვეთანხმები, გვარით გინდა გამსახურდია იყოს და გინდა ანდრონიკაშვილი, სულერთია. ჩემთვის მტერი მტერია.

LENUS

გაოცებული ვარ.
რომანი წაიკითხეთ?
რით შეგურაცხყოთ?
სადაა მტრობა მართლმადიდებლობისა?
თუმცა ”ვეფხისტყაოსანს” ყრიდა წყალში და დევნიდა გიგნაძის მსგავსი სამღვდელოება, დიდოსტატი რა სახსენებელია.

LENUS

რუსს უკეთესი შეიარაღება ქონდა, ხევსურეთის აღებისას 1922 წელს არტილერია გამოიყენეს, რაც შეეხება ორგანიზებულობას, ყველა ხევსური მზად უნდა ყოფილიყო ნებისმიერ დროს საბრძოლველად, უბრალოდ ეგეთი წესი ქონდათ

gochaj

გაოცებული ვარ მსგავსი დოგმატური აზროვნებით. ამ შემთხვევაში ვეთანხმები ბატონი გოჩას აზრს-რით ხართ შეურაცხყოფილი?
ეს ყველაფერი მართლაც ჰგავს ანტონ-1 დროინდელი რეაქციული ფრთის რომანოზ მიტროპოლიტის და ზაქარია ხუცესის შეხედულებებს ვეფხისტყაოსანზე.ზაქარია ხუცესი ცენზორის როლს ასრულებდა, რომელმაც ანტონ-1 გადააყენებინა კათალიკოსობიდან თეიმურაზ-2-ს. ის ცილს სწამებდა
არამარტო რუსთაველს, არამედ ანტონსაც და ,,მწვალებლებს'' უწოდებდა მათ . ეს პიროვნება ინკვიზიტორის როლს ასრულებდა ქართულ ეკლესიაში.
მსგაცვსი შეხედულებებით ჩვენ შორს ნამდვილად ვერ ,,გავფრინდებით''.

ეეეეეჰჰჰჰ ამ ზღაპრების გჯერათ?

ვეფხვია ჯიშკარიანი არის მაგ ხევსურის სახელი ვინც 15 იაპონელი ერთურთზე დააწვინა
15 იაპონელი ჯარისკაცი მოკლა, ხოლო ბოლოს იაპონელმა ოფიცერმა სამურაიმ ერთი-ერთზე გამოიწვია, ხევსურმა კი მას იმ წამსვე თავი გააგდებინა.... ხევსური წამებით მოკლეს და არის მეროე ვერსია ტყვიებით დაცხრილეს.


აღარ მახსოვს გაზეთი, მაგრამ იქ ეწერა ესეთი ისტორია:

რუსეთ-იაპონიის ომის დროს, კავკასიიდან მოტყუებით და ძალით მიყავდათ "მოხალისეები", თბილიში 3 ხევსური ჩამოსულა და კომისარატის წინ გაუვლიათ, კომისარებმაც მათი ძალით წაყვანა გადაწყვიტეს მაგრამ ხევსურები შეიარაღებულნი ყოფილან ამიტომ ხესურებს უთხრეს " გეპატიჟებით, მოვილხინოთო", ხოლო ტრადიციისამებრ ხევსურებმა იარაღი გასასვლელში დატოვეს (კომისარიატის შესასვლელი). რუსებმაც დრო იხელთეს და გაკოჭეს ხევსურები და გაამგზავრეს იპაონიის ფრონტზე, როდესაც ხევსურები ჩავიდნენ უკვე დიდი ბრძოლები ყოფილა, რომელიღაც ციხესიამგრეში ყოფილან ეს სამი ხევსური და ერთმანეთში უთქვამთ "ვინც ცოცხალი დაბრუნდეს, გალექსოს ჩვენი ამბავიო" (სხვათაშორის ვისაც აინტერესბეს ხევსურეთში ავიდეს და გაიგებს ადვილად), დაუწყიათ იაპონელებს შეტევა ამ ციხესიმაგრეზე რომელიც ცუდად იყო გამაგრებული და თან შეიარაღებაც არ ქონდატ რუსებს, ბრძოლა ერთ საათში დასრულდა.... მაგრამ ციხესიმაგრის მთავარ კოშკიდან კვლავ ისროდნენ, იაპონელთა გენერალმა რომელიც სამურაის ტრადიციებზე იყო არზდილი, ციხესიმაგრის მთავარ კოშკში თავად აღება გადაწყვიტა და 20 კაცთან ერთად ავიდა, როდესაც კარები შეანგრიეს წინ 3 ხევსური გადმოუხტატ და ხელჩართული ბრძოლა გაიმართა 12 იაპონელი მოკლეს 5 კი დაჭრეს მძიმედ, ხევსურები კი ტყვიებით დაცხრილეს, მხოლოდ ერთი ხევსური გადარჩა რომელმაც შემდგომ ეს ამბავი გალექსა...

სამწუხაროდ იმ იაპონელი გენერლის სახელი არ მახსოვს მაგრამ დამტკიცებულია და ჩანაწერის არსებობს იმის რაც მან 3 ხევსურზე თქვა: " ისინი საბრძოლო ხელოვნების უმაღლეს დონეზე ფლობდნენ, მე ბავშობიდანვე სამურაის ტრადიციებზე ვიყავი აღზდილი და საუკეთესოდ ვფლობ მას, მაგრამ მათი (ხევსურების) საბრძოლო ხელოვნება გაოცებას იწვევს"

ხო, კიდე აქ რომ ბევრი ატრაკებს ქართველების ნაომარზე და არ ჯერა ქართველების შესაძლებლობის! მოდით რა კოლას მიეცით ვისაც ქართველი მეომრის სიმამაცე და გასაოგნებელი თავდადება არ ჯერა

ქვეყნის დაქცევა იმ არაკაც და გოთვერან მართველებს დააბრალეთ ვინც სათავეში იყო თორე უბრალო ქართველი მამულიშვილები ყოველთვის საარაკო გმირობებს ჩადიოდნენ, იდენენ, და ჩიდენენ მომავალში!!!
კიდევ ბევრი გმირობის ამბავი არ არის ცნობილი სამწუხაროდ.....

300 არაგველი, 9 ძმა ხერხეულიძე, 9 ძმა მაჩაბელი, გობრონი და 133 მხედარი და ასევე სხვა გმირები ქართველები იყვნენ, რომლებსაც ქართული მეომრული სისხლიო უჩქეფდათ.

მე პირად არ გამიკვირდებოდა ერთ ხევსურს 15 სამურაი რომ მოეკლა! რატო??? იმიტო რომ ხევსურები უძლიერესნი მეომრები იყვნენ და მათ ფარიკაობა საუკეთესოდ იცოდნენ!
მათვის ბრძოლაში დამარცეხება სირცხვილი იყო ამიტომ მტერს მუდამ ბოლომდე ებრძოდნენ და თავს აკლავდნენ.

This post has been edited by BeRa_ChoX on 28 Mar 2012, 21:04

BeRa_ChoX

შენ გაგიმარჯოს!!!
ჩემი თემაა ოდინდელი და რა მაგარი რამეები დაწერე! დიიიიდი მადლობა!
გახარებული იყავ!