ლუდუკ ჭყონიაშ ღურა"დუნორთის ფშვათ“ – გერა ხარბედიაართ მოკვათუა კოჩი რდჷ ლუდუკ ჭყონია.
შქას მოწარყილ დო გოფართხილი.
შური მეუმბარიკონ, ცას ქ’იმკაჭაბუდუნ ფერი.
ჯღართოლამი.
ჭითა თუმა გოჩანდჷ პიც, თით ექი-აქო, ნაპატონჷ ღვანწკეფს გვალო დუგაკოროცხედჷ. ნუკუს, მარჭვაორსხუაწკუმა უმოსო ქოუღუდჷ, თინა ხოლო ღეჯიშ ძაგვარჯგურა.
ართბორჯის ქირჯგურა ჩხვინდი, ასე გეჩვარტილ აფუდჷ დო კვარჩხანშე მიკოკიჩილი. დუც აკაბურცხა თუმა გაპარტყუდჷ, თინა ხოლო ჸუჯიშ მანგო მელე-მოლე. კოპეჭიაშე დოჸუნაფილ ჸვაშახ ლილუ ბაღანაშ მუნდიშა მოუგენდჷ დუდი, გოტყაბარელ აფუდჷ ირო.
აღიაღიშ მეჯინა უღუდჷ ლუდუკის.
ჯოღორიშ წანას გიმიჩამუდჷ ოლაჸაფინია ლაკვეფინ, თიცალო გიაფარკალუდჷ დუდი ხუჯის.
ოშუმალიშ მორსიოლაფირ გილეშჷ ირიათო დო შურო ვა გინაფულენდჷ დიხაუჩაშ რსიოლს.
დანთხჷ ართ დღას დო ვიშ დოღურჷ.
ნორჩალშე გეგთიხირხოლჷ დო ოშუმალს გითიღანდჷ დო გითიბუნდუნ თეიშახ, მაგანაათნარქია ლაზუტიშ ღერცალო ეკირთჷ.
შური გოტუ ჭყორცალო.
იჸუ კიჟინ დო ღვაშ გოჩვამბარუაქ. თეში აბუთქარი ოსური ბაზარს აშახედჷ, ნეძი სხუნილს გიმიჩანდჷ.
ფარა უღუდჷ თი ბორჯის კოჩის ენჯარებუდუნ თისხი.
გოუტეს ლუდუკიშ მედაჩხირე მეძობელი, გერა ხარბედია ლუდუკიშ ოსურიშ მაჸონაფუშა.
ჟირ ოსურპატონი ხოლო ქოუჸუნეს, მაგინაფალო დო დუმამარგებელო.
- ვო მაგული, ღორონც ვა განჭყორა დო დუდშა უბადო ვ’ემკიჸოთა, გლახა ამბეშ მატყვინაფალო ვორეთია მოულირი.
კველას გეხედჷ მაგული, მუნჭყვიჯგურა ოსური.
ჭარჭულია, მორთელ კაბაშა მიშაკირილ განთხი დო ჩხეშა კველაშ ძგოპეფს მელე-მოლე ჩახვიაცაო გითაბუდჷ.
ქვარა ბირგულშა აწოუძუდჷ, ქვარაშა ჟი, ჭყენჭყის აშანჯირელ ვერდეხი ღლამჯგურა ძუძუეფი მუნოუნწკარუდჷ, გვერიშ ციმუაშფერო გოშაჭვილი.
ნდემჯგურა დუდის ქიცა კინაკირუდჷ, ფშხუშ ნაშუა, ანდაფათ გოკარკატელ დო გოჯვირჯვილი.
ჩხვინდი გოჭითინაფილ დო გოზიზინაფილ აფუდჷ თესით. ბუსკულით გოდაცილ დიხაშ მარქვალშა მოუგენდჷ.
მიკაჯინედინ, ართ ყვაბრა ოსური რდჷ, მარა თოლი ალაჩანდჷ თიჯგურა, დინოჯინაშა გაშქურინედჷ. ვალიშ მამალას ოშშახ მართინუანდჷ ნაკაკა თოლს, არძა განშე, მუშ მუკი-მუკი მეკონს ვა დიტალენდჷ უგუთოლორუს.
მუთუნ ჭაშფერ ტინტილა რდუკონ თეშ.
გითოღალირ, ელევენდი კათას უჩქჷ თაშ.
ლუდუკიქ მემდინესია უწის ოსურეფქინ, მუშ თუნთიჯგურა ხელეფი გადაჯვარო ქოგირაგუ კიდირშა დო უკულ მონკას, ბირცხეფით გიმე ქოდოუჭყჷ მუკოქვენჯის გიმოზინდუა.
- დიდუუუუუუ, ჩქიმ ლუდუკიიიიი-ავა დო, თელ ბაზარს ქოდოუზარზალუ მაგულქ.
კიჟინჷ დო ღიუ, ღიუ დო კიჟინჷ.
ართ ხეს ბირგულშა იტკატკუანდჷ დო მაჟირათ ოწოხოლე აწოდგუმილ ნეძით მოფშა ტაბაკის ამარგენდჷ, ვ’ეგნომციასიავა დო.
ათაშ რკიუ დო დოპანჯჷ ქიანა.
ქოგიშაყარუ მებაზარე ოსურეფი. ცალ ხე წელშა გილუძუდეს, მაჟირა ღვანწკიშა მიკუფორუდეს დო მუთუნ თეატრიშ დუნაგურეფცალო ართბორჯულო უკვანწუანდეს დუდეფსინ ფერი.
ქ’ალაბიჯეს ოსურეფქ მაგულს მელე-მოლე დო გეიოდგინეს. მერკიანდჷ ლუდუკიშ ღურათ ხუჯგილასოფილ მაგული დო მუშ ალმახვენჯის უჩინანდჷ, ვითოჟირ კილო ნეძი გილამიძუნია თექ, ეჩ მანათიშ დოხო ვა მეჩავა მითინს.
ლუდუკიშ ქომოლსქუა, ბაჩა ჭყონია შურეკოხოხილ ბაბამუში რდჷ. აკა თენა ქოუღოლამუდჷ უჸვაიჭარე ლუდუკის მიკმალ-მუკმალს მუშ დუც გაშინანდუნ ფერი. თენა ხოლო აკაბურცხა, გოჭიჭინაფილი, ჸვა დო ღვა ფერწოშ გუნახოხაშა მოუგენდჷ. ბორჯიშ მალობას კინოსქილადირ რდჷ, დო მუჯგურა ბჟოუ კათაშა გეუძუდჷ პატი. სოთინ მუთუნ აკობანძღილ საქვარიშ სხუნუა ქორდჷ-და, თენა მიშემარმალუდჷ ირდიხას. სოთინ მითინს გოლახუნდეს, დოჭკირუნდეს დო დოცაფულანდეს-და, თე საქვარწკუმა ბაჩას მიშნუანდეს ხეთე. არამხუტუშ ჯოხო აფუდჷ გოლაფირი დო ვარინ, მიკაჯინიკონ კვაკვილამ ლაკვიშ გუნახვატა გოძღოძღოს ქოგუდჷ. კაჭა კუჩხეფი, ოქოსალიშ ღერიშ მაჭიფა ჸვინგიშა გეჸონილ ელა-გელა დუდი, ნაჭვემერ აძმახიშორო ლანდღვირ თოლეფი, თხითხჷ, თხითხჷ, გვერიშმუჸიშფერ ლერჩქვეფს გ’ანჯანდუნ, დობერს, გუტა კაკაჩიაშ ნოხორის გოჸუნსინ თი მითაჟამიშ ჸორადილ ღობერცალო ვიშო-აშო გინოზირილ, გიშატახილ დო სიჸვინთელეშ გიშაღანჯილ კიბირეფი გიშაძირედჷ.
უჩა მუკოქვეჯნიშა გეუძუდჷ ფარსაკ პატი. ართ სპორტულ ძიქვა უღუდჷ, თის ქომიდვანდჷ, უჩა ფერს დო თურქიშ იანიჩარცალო გაფართხუდჷ ნაეკონჷ ჯანჯუხაცალო გოგიროხილ, ჭიფე კუჩხეფს. ჟი უჩა, კუნტხახეფორჩამ მუკოქვენჯის ქ’იმკიძღაკუანდჷ დო ჸვინგის ჭარჭულია უსქუდარი გითაკირუდჷ მითაჟამიშ პიონერცალო. ჩე წინეკეფი მაძუდჷ დო რწკინუნდუნ ფერი წვანდამი, უჩა მადვალარეფი მადაცუდჷ კუჩხიშა. ჩხანაშ ოთოლე დუდშა ამუპონუდჷ დო მუთუნ პაპაცალო კირიალერსას უკიონტუანდჷ დღაშ დო სერით. დოხუნელ ვარდა გერინელ ბაჩა მითინს ვა შუდჷ, – ოსოგოთე ჸუცუდჷ მანძგუმელა ალაქვაშორო.
ლუდუკიშ ღურაშ ამბე მეუღესინ, სარა ლომჯარიაშ ნობუტკის გითოხედჷ.
გითოხედჷ ვარ, გითოჸუცუდჷ დო გაზეთიშ ნოსოფის მიშაკირილ თუხის უფურკუანდჷ.
ვართ გერინელო დო ვართ დონჯირელო გოზინდილ კოჩი ვა მილენტირედუნ ფერი ნობუტკიშა ოთხი ყორყელს უსქუდარ გითოკირილ წვანდამჩაფულამ კოჩიქ გამნაჩაკუ.
წყათილ გითოჯინა უღუდეს.
- თუხიშ ოფუთქაფალო ვა გიღუნია ჯიმა საქვარი – უწის ბაჩას.
- მუ რე ჯიმალეფი, ჯოღორეფქ გიმანთხესიაო – თქუ ბაჩაქ დო ხეშქაგურშა ქაშეჭუ ერზამილ თუხიშ ტარი.
- ვარ ჯიმა, ლუდუკი ქოდომიტუესია.
თეშ რაგადი დო გოჸელენუ ბაჩაქ, ნოჸორს მილახვილირ კუმა დო ლეპა მაგინაფალეფს ჩხვინდი დო პიჯის ქოგუზიონთუ დო ნობუტკიშე გეგმასოფჷ.
ნობუტკი ჸუდეწკუმა ხოლოს უღუდჷ დო რულაიათ ინტჷ ღურელ ბაბაშ ოძირაფუშა.
ლუდუკის ართ მუჯგურა და უჸუნდჷ, ნოღას გათხილი. გონელ ბერსქუას ეკუხედჷ, ქულა მექობალეშ ბოშის. გონელიშ მუმა, ანტიფო ბერსქუა ქართახან კოჩი ჸოფე, ართ სუმშა ქორდჷ კომუნისტეფიშ ბორჯის დუნახუნა, ფაფრიკაშე მინ ჩაიშ დო მინ ანგურაშ ხირუაშ გეშა, მარა კოჩიშ მორთამუა ხოლო ახერხანდჷ: მინ ნინათ დო მინ ფარათ; დო თეშ გეშა ირო გითმოუღუდჷ დუდი ოხვილაშეშე. ეკონიას გითორთუნ, მუთუნქ ვა დაასქიდჷ, ჯოღორიშ ოჭკომალო ქ’იმწოსქიდჷ კოჩი დო ღორონთიშე გოჭყოლადირქ, მინ სხულს ელაბუდჷ დო მინ სხულიშ ჭორთისინ თეშ გინირთჷ. შქირენა აფუდჷ მახორობაშა აშაკათაფილ დო მუდგა რდუნ კვარზალ გორუკო ოკონ თეშ, ართ მუჯგურა ქვირთუქ ქ’ალარაგადუ – ონშა მიდაფრთათია. ურიეფს იუგოსლავიაშე ოსურკათაშ კურთეფი გილუღუნანია, გეპჭოფათ დ ზუგიც გეგმოფჩათია. ეჸ, გვალო დიფხორუქია მა ასევა დო, ქ’ალათხოზჷ თეს ანტიფოქ. ონს, შარაშ მელე გინმიშუნ თეშ, ჸაიდა დაცაფიავა დო მიდგა რენ გობრანგილ რაჭველქ ვილიქსით ქ’არაგჷ დო კვინჭიხე მეტახჷ ვიშო. იჸუ ზიმოთიქ, რკიუ ანტიფოქ, ქ’იმთგოჸორიდანქია ოხვილაშეს, მარა ჭკვერქ იჸუ რაჭველქ. – მავა ფურნეშ ხელუა მიჩქუნია დო გოკონდა ფარას ქომერჩანქ დო ქოდერჩქალია, გოკონდა ართ ჯგირ ფურნეს ქ’ენოგიგვახუანქია ოზეშა. ვა რდჷ ანტიფო გვალო გილარდე კოჩი დო გური გოუჩუნ, ქოღირუდჷ მუშ ბჟღირაფილ კვინჭიხე ტახუაშა. თაშნე გინირთჷ ანტიფო ბერსქუაქ მექობალეთ. კოოპერატივი გონწყჷ დო ონახვალ ფუჩხათ გომბარილ ანგურაშ ქობალიშ გიმოჩამათ გვალო პელეტი მახორობა გაგმანწყუ. მუშ ლოდორი სქუა ხოლო ინსტიტუტის ქ’იმშაპონჷ დო ქ’აგურუ.
ლოდორია ქორდჷ, მარა გლახა გურიშ კოჩი ვ’ერაგადედჷ გონელშა. ზირტიკია ბოში რდჷ, ბულვარს ძღაბეფიშ ეკობუძოლინშა დო ღვინიშ შუმაშა გეუძუდჷ პატი; სქან ურცხო ნინეფი შურო ვა ულუანდჷ სარხოს, მარა ეჩემეს ანტიფო დო ვენერაქინ, ვა დაასქიდჷ შხვა შარაქ დო ქართის აჸუ მითაბიჯინალქ ხუთ კვარკვალია წანას. თაქ გეჩინებაფუ ჟიჟნო: ლუდუკიშ და. გონელი ვერდეხი ბოში რდჷ, ჩენჯაჯგურა ენწკარილიი, თიშ ტკვაჩილ თუმა ხვალე ქოღირუდჷ ართ ძღაბიშ ჭყუდაშა. ჟიჟნო ხოლო ვა რდჷ გვალო ჩუვანიშ დინაკირალი, მუდგა ფარფაშია ძღაბი ქორდუნ, გონელჯგურა ბოშეფი იშენ ჭკიდის ვ’ეგლუტახუნდეს. მარა, ჟიჟნოქ თეშ გაგმანწყუ, ნამდა გილატახუა ვარ, ამდღა ჩილ დო ქომონჯი რენა დო ჭკიდი მაკორინენან, გონელი ტატურანს.
ჟიჟნო აკა ცირასქუა უჸუნდეს გუგუ დო ქიჸონიას დო ირფელს თის მუკმაჭაბუანდეს, ფირფიშანდეს დო აღორონთენდეს. თაშნე ვიშ ქ’აშაჭყორდეს ლუდუკიქ. ჟიჟნო ოცხვირინანდჷ, ჩხეშა თის ვ’ემკოდგუდჷ დო კიდირი. ჭყიშიშ კარეს თხუმუშ ჭორთეფი ათოუპონიკონ თეშ გეუბიჯუდჷ ფიცარიაჯგურა ტანი ჩხარკალია ბორკეფშა. გინძე კისერი აშოუდგუდჷ გიმობჟღირაფილ ხუჯეფშა დო დუდი ეშე ურიჸანდჷ ირო. სქვამი თოლეფი ალარსხუდჷ, მაჯერღვიაშფერი. წარეფი ჭიფე უღუდჷ დო მუთუნ ლანდარცალო გინოზინდილი. ლერჩქვეფი თხითხჷ უღუდჷ დო ჭიფე, ფერგინოლაფირი, დახე კობუ ატამაშ წკაშფერი, მარა კიბირეფი მილოურანწკუდჷ მუთუნ არღუმიშ სქერესქენცალო დო გიძიცანდუნ, ელ-მოლს ბჟათუნდჷ; სოთინ მუთუნ ნარკი ქოუღუდჷ-და, ედომუშამო კინაფორანდჷ მერქაშ მამალას.
ვითობრუო წანა მუჭო გასურჷ დო ქართიშა ქოუდაცეს დუდი. ურცხო ნინეფიშ ინსტიტუტშა. თაქ რდჷ გონელს აუხვადუნ. გურშა ქ’ალუოლჷ ვეწერია ბოშიქ დო კეკიშ კეკო გეკლაჩხირკუ თიშ კინოხი დო ინოხი. თის ხოლო ქოგოუჩჷ გური, გონელი ბედერია ბოში რდუნ დო გვალო ეფას მორხინჷ მუშობიეთ – დუდი ქოუჸოროფუ, გვალო გაბორჷ დო თი ზჷმაშა ქომიჸონჷ, ართ ღორონთიშ დღას მეუკინჷ გონელქ დო ვიშ გეკლაჭოფაფუ დუდი სარაქონს, მუშ ჯიჯიშ ჸუდეს. ართ მარაშა უძირაფუშ ოძირაფჷ გაგმუნწყუ ანტიფოქ, საღორონთო დიარა დო თაშნე დებენჷ გონელ დო ჟიჟნოშ ყებურქ.
გონელს აბარწაშა აწოუბიზანდჷ მუშ ქორსა ქვარა, ოზეს მანქანაქ ადირთუნ. ფუშაფით გეკოროფჷ ხე დო კუჩხი დო ჩაკაფ-ჩაკაფიავა დო კარმინალშა მიდაჩაკუ. მანქანაშე ლუდუკიშ მეძობელქ გეგთაჭოფუ დუდი, რემა ხვინგიაქ. მუთუნ ნალახა ბაღანაშორო მიანჭჷ გონელს დო თოლშა ვ’ენუჯინუნ თეშ ქომიოსვასვალა: ოსურეფს ქოდუძახია ჟიჟნოშ დამარგებელო, ლუდუკი რენია დინაფილი.
რკინაშ სიმეტის ქ’იგლაშქჷ გონელქ ხე დო თოლ დო პიჯქ აკა მენტის დამუნჷ ვიშო. წარქ ლაჸაფი ქოდოუჭყჷ, ღვაქ გამბარჷ დო ცანცალით ქ’ათაბიჯჷ თოლს, უკულ თოლქ გიმე გეგლეწონჷ დო ჩილამურქ ქ’ალაჸუნჷ. მარძგვან ხე კოპეჭიაშა ქ’იმნიდჷ დო მონკათ გეგმანთირჷ ჸვაშახ.
ართ ვითოხუთ მეტრაშ მელე ოსურეფი გილაქუქუდეს დო ქოდუძახჷ თინეფს. გაკუსხუნჷ ამბე დო ქაგინაფეთია ჟიჟნოსია უწუ. მუქ შარას ქ’იგლასქიდჷ, პაპროზის ქომოუნტუ დო ტორონჯიშკუდელიშფერი ფურკი ცას ქოუკუმუ.
სრულად:
http://karchava.wordpress.com/%E1%83%9A%E1...83%A0%E1%83%90/
. .
· 
მეგრული ენა და მისი განვითარება
