Ludwig van Beethoven, 1770 - 1827

ANDERS HULTQVIST
Melancholia

ANDERS HULTQVIST
Beethoven's Fifth Symphony

WILHELM STENHAMMAR
Symphony No.1 in F Major

Carolina Grinne, oboe
Stefan Östersjö, guitar
Gothenburg Symphony Orchestra
Andrew Manze, conductor

Gothenburg, Konserthus, 7/10/2011

Swedish Radio P2, MP3, 320 kbps

http://www.mediafire.com/download.php?h793abld36xk17j
http://www.mediafire.com/download.php?4puu3ncvxoo3nlc
http://www.mediafire.com/download.php?hjx57styn549n19

მეხუთე სიმფონიის ანდერს ჰულტკვისტისეული "ახალი დადგმის" შესახებ შეგიძლიათ აქ წაიკითხოთ:
http://www.researchcatalogue.net/view/?weave=506
http://media.researchcatalogue.net/view/?w...508&x=&y=&tbo=1

სტენჰამარი თავიდან ვაგნერისა და ბრუკნერის დიდი თაყვანისმცემელი ყოფილა. თავის პირველ სიმფონიას თურმე "იდილიურ ბრუკნერს" უწოდებდა. მერე სიბელიუსის გავლენის ქვეშ მოქცეულა, სტილიც შეუცვლია და ამ სიმფონიაზე უარი უთქვამს.

მიმაგრებული სურათი

ამაზე მაგარი ბეთჰოვენს არაფერი შეუქმნია.

weisenhaus
შეიძლება დაგეთანხმოს კაცმა

djbachi

მოცარტის გავლენა რომ არ ჰქონდეს ამ სონატას, ესეც კარგი იქნებოდა. ბეთჰოვენის დანარჩენი სავიოლინო სონატები საერთოდ არ მომწონს.

))))


ხო არცაა აუცილებელი მოგწონდეს

ვაიმეე, ძალიან მაგარია, ძALIAN!!!

მე ვცდილობ ფიდელიო შევიყვარო ))) 7 კომპლექტი ჩამოვქაჩე, სულ ფურტვენგლერები, კნაპერსტბუშები, კლემპერერები, ერთიც გუის იტალიური ვერსია და ბიომის ფილმ-ოპერა ))

nacarqeqiaisback

ტყუილად ცდილობ! მხოლოდ უვერტიურას თუ შეიყვარებ.

weisenhaus

უვერტურაზე ბევრად მეტი უკვე მიყვარს, უბრალოდ მინდა მთლიანად შევიყვარო )))

შეიძლება ეს ამ ფორუმზე ჩემი ყველაზე მნიშვნელოვანი პოსტი იყოს.

ზოგჯერ ვფიქრობ, რომ "ლეონორეს" (1805 წლის ვერსია) მუსიკის ისტორიისათვის ისეთივე მნიშვნელობა უნდა ჰქონოდა, როგორც მესამე სიმფონიას.

სამწუხაროდ, ნაწარმოებს თავიდანვე არ გაუმართლა. პრემიერის წინ ვენაში ნაპოლეონის ჯარი შევიდა, მთელი არისტოკრატია ქალაქიდან გაიხიზნა და დარბაზში მარტო ფრანგი ოფიცრები თუ ისხდნენ.

ბეთჰოვენს კი ამდენი დრო და ენერგია არცერთი ნაწარმოებისათვის არ შეულევია.

და მაინც, 1806 და 1814 წლის ორმოქმედებიანი ვერსიები, მიუხედავად უფრო მოწიფული სტილისა, გაუმართავი და დაჩეხილი მოჩანან თავდაპირველი სამმოქმედებიანი ვარიანტის აუჩქარებელი მიმდინარეობისა და შეკრული დრამატურგიის ფონზე.

სამივე ვერსიის ჩანაწერი მაქვს, მაგრამ ვისაც "ფიდელიოს" შეყვარება უნდა, ჯერ გარდინერის ბრწყინვალე "ლეონორეს" უნდა მოუსმინოს. სამწუხაროდ, ამ ჩანაწერში დიალოგები გამოტოვებულია და ისინი ბლომშტეტის ასევე 1805 წლის ვერსიიდან დავუმატე. დიალოგების გარეშე ოპერის სრულფასოვანი აღქმა შეუძლებლად მიმაჩნია.

თუ ვინმეს აინტერესებს, ბუკლეტში მოყვანილია შესანიშნავი ცხრილი, სადაც ნაჩვენებია განსხვავება 1805, 1806, 1814 და გარდინერის ვერსიებს შორის (ეს უკანასკნელი არსებითად 1805 წლის ვერსიას წარმოადგენს, უმნიშვნელო ცვლილებებით).

მაშ ასე, პირველი მოქმედება, რომელიც ლეონორეს მეორე უვერტიურისა და სამი გამოსვლისაგან (ექვსი ნომერი) შედგება.

ლეონორეს მეორე უვერტიურა მესამეს კი ჩამოუვარდება, მაგრამ აქ თავის ფუნქციას შესანიშნავად ასრულებს.

ყურადღება მიაქციეთ მუსიკალური დრამატურგიის ერთიან, გამართულ ხაზს:

პირველი გამოსვლა
თავიდან მარცელინე მარტოა და პირველ ნომერს მისი არია წარმოადგენს.
მარცელინეს ჟაკინო შეუერთდება და მეორე ნომრად მათი დუეტი მოდის.

მეორე გამოსვლა
წყვილს როკო დაემატება. მესამე ნომერი უკვე მარცელინეს, ჟაკინოსა და როკოს ტერცეტია.

მესამე გამოსვლა
შემოდის ლეონორე. მეოთხე ნომერი - კვარტეტი.
ჟაკინო გადის. მოქმედებას როკოს არია (მეხუთე ნომერი) და მარცელინეს, როკოსა და ლეონორეს ტერცეტი (მეექვსე ნომერი) ასრულებს.

საერთო ორიენტაციისათვის იხ. ფაილი Act 1.

ვისაც აინტერესებს, "ლეონორეს" 1805 წლის ლიბრეტოც დავურთე.

http://www.mediafire.com/?26it7656i8cksed

მიმაგრებული სურათი

მეორე მოქმედება საორკესტრო შესავლის, სამი გამოსვლისა და ფინალისაგან შედგება.

პირველ გამოსვლას პიზაროს არია და პიზაროსა და როკოს დუეტი შეადგენს. სხვათა შორის, პიზაროს პარტიას ის მეტიუ ბესტი ასრულებს, რომელიც ბრუკნერისა და სხვათა სასულიერო ნაწარმოებების დირიჟორობით არის ცნობილი.

მეორე გამოსვლა მარცელინესა და ლეონორეს შესანიშნავი დუეტია, ხოლო მესამე - ლეონორეს ცნობილი რეჩიტატივისა და არიის თავდაპირველი ვარიანტი, ბახის პასიონებიდან რევოლუციურ სულისკვეთებამდე რომ მაღლდება, პერიოდის ინსტრუმენტთა განუმეორებელი ჟღერადობის თანხლებით.

მოქმედებას ვრცელი ფინალი ასრულებს.

http://www.mediafire.com/download.php?dfs835jtrh4bc77

მიმაგრებული სურათი

ყველა დროის ერთ-ერთი უდიდესი მუსიკალური დრამის მესამე მოქმედება ოთხ გამოსვლასა და ფინალს მოიცავს.

მსგავსად პირველი მოქმედებისა, მესამეც არია-დუეტი-ტერცეტი-კვარტეტის თანმიმდევრობით იწყება, რასაც ფლორესტანისა და ლეონორეს დუეტი და ოპერის ფინალი აგვირგვინებს.

დეტალებისათვის იხ. ფაილი Act 3.

http://www.mediafire.com/?46bmqsdh7rnnk8j

მიმაგრებული სურათი

nacarqeqiaisback

რავი, რაღაც მომაბეზრებელი და მოსაწყენი ოპერაა. ვებერის "აბუ ჰასანში" ბევრად უფრო კარგი ნომრებია.

WAGNERITE
ლეონორე თუ ლეონორა?
ისე, ყოჩაღ! ბევრი გიწერია.

თუ ბეთჰოვენის ენა გესმისს, "ფიდელიო" აბსოლუტური შედევრია. თუ არა და არა. მე ვცდილობ ბეთჰოვენის ენა გავიგო, ამიტომ ჩემთვის ფიდელიოს მუსიკა ძალიან დიდია, მაგრამ ოპერის ესტეტიკაში ჯერ ვერ მოვათავსე )))) ერთი ორი ადგილმა კი სულ იშემიძრა, განსაკუთრებით დაბალ რეგისტრებში.

ეს პირველ ინაბიჯებია, მერე ვნახოთ
* * *
WAGNERITE

მგონი, ეგ პირველი ვერსია რო დამკვიდრებულიყო თავიდანვე, ლეონორა ბევრად პოპულარული ოპერა იქნებოდა. მართლა რამდენად უფრო სავსე და გამართულია
* * *
თან კვინტესენციური ბეთჰოვენია, თითქმის ყველა ფორმალურ და ტექნიკურ საშუალებას იყენებს და ფინალური სცენით პირდაპირ მეცხრეს ამზადებს.

მაგრამ ბიომის ფილმმა ყველა წარმსოახვა მომიკლა. ასეთი ბიურგერული ბეთჰოვენი ვერ ავიტანე, მიუხედავდ იმისა რო ბიურგერული უნდა იყოს ))

ჯეიმზ კინგის ხმა!

nacarqeqiaisback

აი, ზუსტად. უკეთესად ვერ იტყვი.

ბეთჰოვენის ენა არის გასაღები მისი შემოქმედებისა.

ამ ერთი შეხედვით რიგით ნაწარმოებსაც რომ ვუსმენ, ჟრუანტელი მივლის.

http://www.mediafire.com/?8gxri97qivxom67