
აქ ვარ, სურათები ვნახე და ისეთი ემოციები მომეძალა, საბოლოოდ დამადუმა, ხო იცით დიდი გრძნობა ჩუმია და მდუმარე
ტობულდარ, შენი სურათების სემდეგ რატომღაც ჩემს ნაცნობ სვანებზე ვფიქროფ და უშბას რომ დებ ზალიკო ქიქოძე მახსენდება და იმ ამბების შემდეგ სვანებსი თქმული, რომ უშბა მხოლდო სვანებს უშვებს თავისთანო... ესე რომ არ იყოს, აბა რანაირად ავიდოდა ის კაცი, აი თოვლიან უშბაზე რომ დგას, იმაზე გეუბნები. მაგ სურათს რომ შევხედე, მგონი კარგა ხანი ვეღარ ვსუნთქვდი, ანუ დროს ვაჩერებდი
* * *
annak
რომ იცოდე, რამდენი ვხაზე ის ვარსკვლავები და რა გამოვიდა ბოლოს, კლიაქსა