რაჭა ჩვენი სიამაყე, თემა XVIII

seniormatanza

აი ეს კითხვა პირიქით რომ დაგესვა, ამოცანას უფრო გაუადვილებდი ხალხს...

ერთმანეთის გარდა ვინ გვყავს იმერელია, კახელია თუ ცივსისხლიანი ქართლელია
ყველა საქართველოს შვილები ვართ!!

ქურთებიც და სომხებიც

ratomac aRa
სადმელების გარდა ყველა !! ; ) : P: D : *

This post has been edited by avgusta on 13 Jun 2014, 22:26

ეგ სადაა?

ოზურგეთში თუ ჩოხატაურში?

ratomac aRa
სადმელი



სადმელი მდებარეობა რაჭა-ლეჩხუმისა და ქვემო სვანეთის მხარე
სადმელი - სოფელი ამბროლაურის მუნიციპალიტეტში, მდებარეობს მდინარე რიონის მარჯვენა და მდინარე რიცეულის მარცხენა მხარეს. თემის თემის ცენტრი (სოფლები:ბოსტანა, კლდისუბანი, ღვიარა, ძირაგეული). ზღვის დონიდან 760 მეტრი, ამბროლაურიდან 5 კილომეტრი. 2002 წლის აღწერის მონაცემებით სოფელში ცხოვრობს 594 ადამიანი. სოფელში ასევე მოქმედებს საბავშვო ბაღი.[2]
სოფელი სადმელი ექვემდებარება საქართველოს საპატრიარქოს ნიკორწმინდის ეპარქიას.

ძალიან განსაკუთრებული სტუმარი რო გყოლიათ წინა საუკუნეში არ გსმენია???


მიმაგრებული სურათი

ძვირფასო რაჭველებო I need your help! მოკლედ 2 რამე მაინტერესებს. 1. უდბნოში ჩასასვლელ გზას თუ მიმითითებთ გუგლის მაპზე და 2. ვინმემ თუ იცით როგორ მივაგნო გამოქვაბულს უდბნოში, რომლის შესწაავლაც ცოტა ხნის წინ დაუწყიათ. ინტერნეტში ამის შესახებ ძალიან მწირი ინფო დევს და იმედია თქვენ უფრო მეტი გეცოდინებათ. 5-6 დღით მინდა უდაბნოში კარვის გაშლა და სიცოცხლის გახანგრძლივება წინასწარ მადლობა მსოფლიოში ყველაზე სწრაფებო და ჯიგრებო

ზანგებმა კრიმანჭული არ ვარგაო და რაჭული შეუბერეს

ახლა იქნება 297

ეს საერთოდ აღარ არსებობს

მურმან ლებანიძე

უქუდო ღებელს
ქუდიანი გლოველი შეხვდა,
თოვდა, ყინავდა,
ის უქუდო წიფელას ჩეხდა ;
გადაეკიდა
ქუდიანი : ამ ზამთარშიო
ასე უშეშოდ,
თან უქუდოთ რაფრად დარჩიო?!"
უქუდომ უთხრა :
,,რა მაქვს ღმერთთან სამდურავიო,
ცარიელ საბძელს
რად სჭირია სახურავიო?!"
მკითხველო ჩემო.
ჩააკვირდი ორწვერს და ორკაპს -
ხუმრობა ესე, ორმხრივ მჭრელი,
ორლესულს მოჰგავს ;
მახვილი სიტყვა
ელვარებით გლეხური ხანჯლის,
ვითომც უქუდოს,
მაგრამ იქვე ქუდიანს დასჭრის...
ასე ხუმრობენ
გულუბრყვილო ჩვენს რაჭულ მთებში -
ყრუ ხეობებში -
ჭიორაში, გლოლაში, ღებში!

რაჭველებო ჩემი კუმირი ფორესტ გამპის არ იყოს მეც მჭირდება ახლა გაქცევა სადმე და არავის გინდათ აგვისტოს დასაწყისში ფეხით წავიდეთ რაჭაში? ))

chioreli
განსაკუთრებით "ფერხორციან"რაჭველებს თუ აიყოლიებ ორმაგი სიკეთე გამოგივა... ; *
* * *

---------------------------------------


გალაკტიონ ტაბიძე

მაქვს მკერდს მიდებული

ქნარი, - როგორც მინდა -

ჩემთვის დიდებული

სხივი გამობრწყინდა.

მკვიდრად ააშენა,

ვინაც ააშენა

და ცით დაამშვენა

დიდი ნიკორწმინდა.

გზნებით დამკარგავი

გრძნეულ ჩუქურთმებით,

ქარგით დამქარგავი

ნაზი შუქურ-თმებით,

ნეტა ვინ აზიდა,

ან როგორ აზიდა,

რა ხელმა აზიდა

მაღლა ნიკორწმინდა!

რა განძი გვქონია,

რა მხნე, რა მდიდარი,

ჟღერს ქვის ჰარმონია -

დარობს რამდი-დარი.

კარგად გამოჰკვეთა,

ვინაც გამოჰკვეთა

სიბრძნით გამოჰკვეთა

მძლავრი ნიკორწმინდა.

აქ რომ თაღებია,

სვეტთა შეკონება,

ისე ნაგებია,

სიზმრის გეგონება.

ნეტა ვინ ააგო,

რა ნიჭმა ააგო,

რა მადლმა ააგო

სვეტი - ნიკორწმინდა!

გრძნობ - ვით დიადია

თორმეტი სარკმელი,

ხაზებში ანთია

ცეცხლი მისარქმელი:

ნეტა ვინ აანთო,

რომ გრძნობით აანთო

და წლებს გადაანთო

ნათლად ნიკორწმინდა.

ხვეულთ დიადება

ვხედავ - რა უხვია,

დრომ მას დიადემა

კრძალვით შეუხვია.

ნეტა ვინ მოჰქარგა,

და როცა მოჰქარგა

შიგ მიჰკარგ-მოჰკარგა

გზნება - ნიკორწმინდა!

მკვეთრი და მოქნილი

ხაზთა დასრულება

არის ამოდქმნილი -

ნატვრის ასრულება.

ეს ის სიმკვეთრეა,

ეს ის სიმდიდრეა,

რაითაც მკვიდრია

ძეგლი - ნიკორწმინდა.

შენის სულმნათისად

ასვლა ეროვანი:

ყელი გუმბათისა

მაღალღეროვანი,

ცამდის აღერილი,

ნებით აღერილი,

სათნოდ აღერილი

გშვენის, ნიკორწმინდა!

მზერა ქართულია

სივრცის დაუნჯებით,

თვალი გართულია

ფრთიან ფასკუნჯებით:

ფრთები, ფრთები გინდა,

კიდევ ფრთები გინდა,

გინდა დაეუფლო

სივრცეს, ნიკორწმინდა!

შენ, ფრთამოღუღუნეს

ჟამთა სიმაღლეზე,

ჩვენი საუკუნე

გიცავს, უახლესი:

მძლვრი ხელოვნება,

ხალხის ხელოვნება -

ბრწყინავს საქართველოს

ქებად ნიკორწმინდა!

1947

* * *
----------------------------------------
----------------------------------------
გზაზე მიდის ცხრა რაჭველი,ცხრა მზიანი, ცხრა ნათელი,ცხრა მწუხარე, ცხრა მქუხარე,ცხრა მოხუცი ნაღვლიანი.ალოთავებს იხსენებენ,ჯალაბებით გარჯასაო,გლახა შვილები გავზარდეთ –ვერ მიხედეს რაჭასაო...გზაზე მიდის ცხრა რაჭველი,ცხრა მზიანი, ცხრა ნათელი,ცხრა გზა, ცხრა მთა, ცხრა მარჯვენი,ცხრა სოფელი ხავსიანი....
* * *
რევაზ ლებანიძე




ვინა თქვა რაჭის სიკვდილი,

რა ჭირს მას სასიკვდილო,

ცოცხალია, ცოცხალი

მსურს ხმამაღლა ვიყვირო.

ზოგჯერ მეც ჩავფიქრდები,

იქნებ მართლა მკვდარია,

მაგრამ ვიღაც ჩამძახის,

კაცო, რამ გადაგრია.

გახედეთ მდინარეებს,

ნახეთ რა ამბებია,

შვილიშვილებს უხმობენ

ბაბუა და ბებია.

ეს ამდენი ბავშვები

რაჭის მონაგარია

ჩემი რაჭის ბუნება

ნახეთ რა მაგარია.

მოხუცების ხალისი

თითქმის დროებითია,

სექტემბერში ბავშვები

ქალაქებში მიდიან.

არ თქვათ რაჭის სიკვდილი

ის სიცოცხლის ღირსია

ხალხი დაგვიბრუნდება

მომავალი მისია.



* * *
---------------------
---------------------


გორზე სვანი გადმოდგა,

გადმიტყუა რაჭამაო

ნახა ედემი, იხუმრა :

რა ქვეყანაა რა ჭაო,

ფუძის ანგელოზს მოესმა

"რომელი ჭა და რა ჭაო"

კვირიკე წმინდა გწყალობდეს

ფუძეურყევო რაჭაო !

* * *
---------------
---------------
ბორის გუგეშაშვილი

სადღეგრძელო

... აქ აპრილები თვრებიან ახლაც,

"სუფრულს" ახურებს შეხლა ყანწების,

მეც მოდიდებულ ქვედრულას დავლევ

და ჯაჭვის ხიდზე შევბარბაცდები.

მერე ჩემს ღიღინს თუ მოჰკრა ყური,

შემიპატიჟებს რაჭველი გზიდან

უბრალო, როგორც ალალი პური

და ზეცასავით უხვი და წმინდა.

თქვენ გაგიმარჯოთ! მზისფერი ყანწით

თქვენთვის ლოცვაში დავთვრები დღესაც,

თქვენს სადღეგრძელოს ზეცამდე ავწევ

და შემოვითრობ უსაზღვრო ზეცას

------------------
------------------



მურმან ლებანიძე

მოწყენილ სოფლებს–

აღარც სტვირი, აღარც ფანდური!

გაპარტახება,

მყუდროება მზარავს საყდრული!

არც ვაზის მყნობა,

არც შენება მაღალმხატვრული!

არც ქალის წკვრელა,

არც ყიჟინა ახალგაზრდული!

აღარც ,,ქვედრულა"

და ფერხული მრავალსართული!

აღარც მომსვლელი

და, პასუხად, აღარც დამხვდური!


* * *
--------------------------------------
--------------------------------------
გიგა ჯაფარიძე

ვერა, ვერ დავადნე

მე შენი ალერსი...

ხალიბის ნაწრთობი გული,

აზრი ნაპერწკალი

გრძნობის დანაკვესი

ვერავინ გახადა კრული.

ვადიდებ ჩემს გულში

ვინაც ეს დატესა...

ვითომ, რა ამაოდ დაშვრა?!

ბუდიდან ააფრენ

მთების მართვესა

ბევრიც, რომ უკივლო აქშა,

ამ მთების შვილი ვარ

ლაღი, ამაყი !

რიონმა მაწოვა ძუძუ.

ვერაფრით მომაშტობ

ვიდრე მთლად არ აყრი

ამ ჭაში ჩაჭედებულ კუნძულს...

ფიცხელი შევარდნით,

მირბიან ფიქრები

ნალები კლდეებზე კვესავს!

თუ მთლად დავინქმები,

მრწამს გარდავიქმნები

"ცახელის" უტკბილეს ლექსად

და ბაჯის ბორანთან

ნამღერი ფერხულის ბანისგან

მიწა რომ იძვრის,

რაღაცას მაყვედრის...

ამ დროს ნაფეხური

ამ მიწის "შავტუხა სიძის"

ეს ჩემი სუნთქვაა,

ცამდის აზიდული

შენ რომ ნიკორწმინდას უხმობ...

ერისთვის ასული,

აქ გვყავს დაწინდული

რწმენას ნუ ჩამიხშობ უღვთოდ.

მაჩაბლის ციხესთან

მოუხმობ მაჩაბელს

და "მინდა ციხესთან" როსტომს,

მინდა "ხიდიკარში"

ზეიმი გაჩაღდეს

შეშურდეს სხვა მრავალ

უფროს ტომს,

"ბრილი" საგანძური,

ამ მთების მურაზი...

ჭედის გაჭედილი რვალი

საგლოლოს ბესიკის,

ხიმშს თეიმურაზის

ბარაკონს რუსთველის კვალი...

ჯანი შოვს ნაშოვი,

გლოლის ფიჭვი, ნაძვი...

ქვედრულის ნარჩენი ბექობს,

რიონის სათავეს

ჰიმნი ჭიჭინაძის

ხარ-ჯიხვთა კვეთების ექოდ!

თუ ვინძლო ცხოვრების

დღენი გადითვალა,

ან ნისლმა შეჟანგა სული?!

უწერავ,ხვანჭკარავ,

ჩემო ხარისთვალა,

ისევ თქვენ დამილოცეთ წყლული

ხალასი გრძნობები,

რომ მუდამ უტყვია,

შემინდე ამდენს რომ ვბედავ,

მაგრამ უნაზესო

როდის გაბუტვია

შვილს უზენაესი დედა ?!

ეს ჩემი ბუტბუტის

მიიღე ისევე, როგორც

აღსარება წრფელი,

ამ წმინდა მიწაში

სინდისი ისვენებს და

კვლავ აღზევებას ელის!

This post has been edited by avgusta on 27 Jun 2014, 20:54

chioreli

მინდა, თანაც როგორ ახლა მთლად ფორესტ გამპივით ვერ ვირბენ, ასე ნებ-ნება ჩოჩიალ-ჩოჩიალით ვივლი (გავსივდი კომპიუტერთან)

პ.ს. მარცხნივ კვაისა მოჩანს

This post has been edited by Amo_bak on 28 Jun 2014, 18:34

მიმაგრებული სურათი

chioreli

ემანდ ფრთხილად იყავი, ფეხით სიარულისას სადმე ოკუპირებულ ზონაში არ გადაუხვიო შემთხვევით, თორე შენ გამოსასყიდ თანხას ამ თემიდან ვერ ავაგროვებთ...

EDENA
Amo_bak
ესეიგი ამ ზაფხულს ყველა თუარა ზოგი რაჭველი ფეხით მიდიხართ რაჭაში??? ; )

This post has been edited by avgusta on 29 Jun 2014, 19:53

avgusta

მეორე ტარქტორი რომ დააპირებს გავლას გავყვები, როც იქნება ჩავალთ ორივე