exidridიდეაში ყველგან გარტყმა, გარდა იარაღის ლულისა - ითვლება სიკვდილად.
ითვლება დაჟე რიკოშეტები, თუ უმიშლენნი რიკოშეტი არ იყო და ვინმე 3D ბილიარდს არ გეთამაშება სპეციალურად.
რატომ?
იმიტო რო არასოდეს იცი რო ის ტყვია რომელიც შენს მათარას მოხვდა იმ მტერმა გესროლა რომელსაც შენ ემალებოდი, და არა მეორემ - გვერდიდან და შენ მის თვალში სრულ ჩიტერად გამოიყურები - მოგარტყა და არ ამბობ.
ამიტომ ყველა ტყვია, ყველაფერში რაც თან გაქვს - გარდა იარაღისა, ითვლება სიკვდილად. ჯობია ასე, ჯობია ნეკა თითში მორტყმაც სიკვდილად ითვლებოდეს ვიდრე სუ იყოს დავა და გარჩევა ნეკაში მოხვდა თუ "არა მე დავინახე ფეხში მოდიოდა".
მათარაზე, ზურგჩანთაზე და ა.შ. მოხვედრების ხმა გესმის.
სხვაგანაც, უბრალოდ ზურგზე, ტანზეც ხშირად, ფეხებზეც - ვერ გრძნობ მოხვედრას, ნუ ძაან ოდნავ, ადრენალინი იმდენია ხალხი ფეხებს იღძობს და ვერ გრძნობს - სახლში იგებენ ხოლმე და ტყვიებს მითუმეტეს, ამიტომ მუდმივად უნდა გქონდეს კონცენტრირებული ყურადღების 20-30% იმაზე რო ტყვია ხო არ გხვდება ხმა გაიგონო. ეს საკმაოდ ძნელია და არიან ადამიანები რომლებიც ამას ვერ აკეთებენ, არ შეუძლიათ ყურადღების რაღაც ნაწილი სხვა რამეს დაუთმონ და მუდმივად იფიქრონ იმაზე რო ხო არ ხვდებათ ტყვია - რის გამოც ასევე ტოვებენ ხოლმე სტრაიკბოლს მოთამაშეების პატარა პროცენტი.
იასნია ბლიჟნიში და ზაფხულში, მაიკაში, კარგადაც გრზნობ და ხშირად მაგრადაც გტკივა და შრამებიც გრჩება და ყველაფერი მარა დიდ თამაშზე, ხებე რო გაცვია, ზედ რაზგრუზკა, ზურგზე რუგზაკი, წინ ჯიბეებში აბოიმები, რაცია, მათარები, რამ რუკები, GPS და ა.შ. - დიდია შანსი ვერ იგრძნო - მარა უნდა მზად იყო და ხმა გაიგონო. + ტამ 130-იანიდან ნასროლ ტყვიას უკვე როგორც მცირე ინერციას ისე გრძნობრა, ანუ რო მოგარტყან ტამ ზურგჩანთაში და დაგიცონ ყურები - პატარა ბიძგებს იგრძნობ რა რუგზაკზე.
და კი ამიტომ - ყველაზე ძნელია იგრძნო გხვდება თუ არა ტყვიები როცა გადარბიხარ, ხმაურობ, ყველაფერი ამუნიცია მოძრაობს შენ ტანზე და ვერაფერს ვერ გრძნობ. ამიტო ძირითადად როცა იავნა გადარბიხარ და იავნა კაი ოჩერედის ხმა გესმის შენი მიმართულებით - ჯობია სხოდუ ხელი აწიო და გამოხვიდე, ვიდრე მერე ჩიტერად გამოგაცხადონ.
ნუ დაახლოებით იგივე მომივიდა, რაც სუ მახსოვს, წოდორეთში, მივცოცავდი რაღაც გორაკისკენ და უკვე რო მეგონა რო ვსიო მტერი არ არი, კაი 50-60 მეტრა კი იყო, დამცხეს იქედან, და ტყვიები მოფრენილიც არ იყო ჩემამდე - ხელი მქონდა აწეული
- როცა ხვდები რო ფრაგი ხარ ჯობია არ იხტუნაო და გაიფრაგო, რომც არ მოგხვდეს. მარა იასნია ამას ვერავინ ვერ მოგთხოვს, ეს უკვე პირად იმაზეა შენ როგორ გადაწყვეტ.
ზოგადად რაც უფრო გაირთულებ თამაშს საკუთარი თAვისთვის - მით მალე ისწავლი და განვითარდები.
იგივე რიკოშეტებზე, ზოგი თვლის ზოგი არა და ცუდი/კარგი აქ არაფერ შუაშია.
რას ვგულისხმობ რიკოსეტში:
იასნია როცა ტყვია გხვდება - თუ არ იცი ვინ გესროლა, საიდან მოფრინდა და ა.შ. - კვდები სრაზუ.
თუ იცი რო გესროლა ვიღაცამ და აირეკლა ტამ ხემ ან კედელმა და მოგხვდა - კონკრეტულად დარწმუნებით იცი რა - მაშინ ეს არი ის რიკოშეტი რომელიც შენ უნდა გადაწყვიტო ჩათვალო საკუთარ სიკვდილად თუ არ ჩათვალო. მე მირჩევნია ჩავთვალო იმიტო რო ასე სწავლობ კუთხესთან სწორ დგომას, აი კინოებში რო შესასვლელთან კუთხეს აეკრობიან ხოლმე - მანდ მოდის ყველა რიკოშეტი კაკ რაზ მოპირდაპირე კედლიდან, როცა გესვრიან. და ეს რეალისტურიც არი - ჯერ ეს ერთი ნაღდი ტყვიებიც რიკოშეტირებენ და მერე - ნაღდი ტყვიები იმ კუთხეში გაივლიან, მოანგრევენ და ა.შ. და მაინც დაიჭრებოდი. მორალი? - დაივიწყე კინოები. ბოლოს და ბოლოს მასე ზურგით აკრული კუთხესთან მისვლა ქინძობაა მარტო იმიტო რო სროლისთვის მოტრიალება გჭირდება და დროს კარგავ და მტერს დამიზნების დროს აძლევ...
კიდევ ერთი მიზეზი რატო ჩათვალო რიკოშეტი? - ნუ კარგი მაგალითი რომელიც მახსოვს, ფონიჭალაში კიბეების ატანისას დამცხეს სართულიდან რომელიც გამქონდა, მოვასკაწი ჩაკუზვა და ცოტა ქვემოთ ჩარბენა, მტერი თან უკან იხევდა და სანამ მოძრაობდა ისროდა. მთელი ტყვიები ხვდებოდა ბალკას ჩემს ზემოთ და მეყრებოდა ზევიდან რა, საუბარი მაქ 1 წამიან მომენტზე იასნია რომელიც იმ წამს იასნია წუთები გრძელდება ხოდა მეთქი ვსიო ვსიო მოვკვდი. რო მოვდიოდი მაგრა მტკიოდა მარცხენა ფეხი, დაჟე შარვალი ავიწიე და კაი ხოშიანი სინიაკი მეჯდა, მეთქი რა იარაღი აქვს ასეთი ტო რო რიკოშეტი ასეთებს შვება.
უკვე რესპაუნზე ცოტა ხანში მოვიდა integral -ი და გავიგე რო თურმე კიბეზე მესამე თვითონ იდგა და უკან რო ჩავხტი როცა მესროდენ 1 ტყვია დამაჭედა ფეხში (ინტერა სნაიპერობს ხოლმე და...) ხოდა მაგას კი აქვს მოშნი სტვოლი და 10 მეტრიდან კი ამაგლეჯდა კანს... მარა იმ წამს 100% მეგონა რო რიკოშეტების მეტი არაფერი მხვდებოდა...
და ბოლოს არსებობს 3D ბილიარდი, როცა აშკარად შენ არ ეტენები კუთხეში, მტერმაც იცის რო არსად იქ ახლოს არ დგეხარ და არადა მაინც ისვრის და ეს უბრალოდ "აგნევოე პრიკრიწიე" არ არის, აშკრად ჩალიჩობს ერთხელ აირეკლოს ტყვია, მეორედ აირეკლოს და კორიდორის მეორე ბოლოში მოგკლას რა მოკლედ. თუ იავნა იცი რო მეტი არაფერი არ გხვდება არც კვდები.
ასეთი სიტუაციის კლასიკური მაგალითია წოდორეთში გავიტანეთ მე-2 სართული, მე-3-ზე დარჩენილია მარტო Mafioz -ი და Makaveli ხოდა ქვემოთ ერთი 10 კაცი ვართ და გაგვყავს ზალოჟნიცა და მიგვაქ გრუზი (ეს ხდება დაახლოებით 6 საათიანი თამაშის ბოლოსკენ, ერთ-ერთ შენობაში რა, ვიდეოც არსებობს) ხოდა ისენი ზიან მე-3-ზე სადაც ასასვლელიც კი არ არი ნორმალური, რკინის კიბისგან დარჩენილი 1 რელსი რა, იასინა ჩვენ ახლოსაც არ მივდივარ იმ დირკასთან სადაც ასასვლელია და საიდანაც ისვრიან - არაფერში გვჭირდება, ისენი კიდე აშკარად ზიან ზედა ოთახის შორ კუთხეებში და პროსტო ბილიარდის ამბავში ისვრიან დირკისკენ. იმიტო რო უამრავი ხალხი იყო გარშემო, უამრავი სროლა და ვერავინ ვერ იტყოდა დარწმუნებით რო მოხვედროდა რო ბილიარდი მოხვდა - მომიწია მტერთან საუბარი და განმარტება რო ტყვილა რიკოშეტების იმედზე ნუ ისროდენ. უბრალოდ სტრესის ქვეშ, როცა 2 კაცს 10 კაცი გიტევს ტვინი გეკეტება და საჭიროა რო გამოგაფხიზლონ და გაგახსენენონ რო ვსვოლიშ თამაშია. მეც მომსვლია იგივე და მეც დამჭირვებია გამოფხიზლება, ხდება ხოლმე.