NAVARA2-3 თამაში
თუ ათვისებას იმას დავარქმევთ რო აზზრზე არიან რას აკეთებენ ერაუნდ
მარა მაგალითად აკნოტა, რომელსაც შენ იცნობ, პირველივე თამშზე გონზე იყო რა ხდებოდა და მეორე თამაშიდან უკვე ფრაგების კეთება დაიწყო(მარა უნდა იარაღზე იჩალიჩო)
დღეს დღეობით აკნოტას ნათამაშები აქ გაწელე-გამოწელე 10-12 სხოდკა და უბიიცაა იმის ჭ...
მარა ნუ პირველ მოსვლაზე კაცი 6-ჯერ რო მოკვდე და ვერავინ ვერ მოკლა მთელი თამაში - კაი შედეგია, ყოფილა შემთხვევები 8-ჯერ 9-ჯერ მომკვდარან ფრაგის გარეშე ნიუბები.
მარა ყოფილა შემთხვევა რო პირველივე მოსვლაზე 2 კაცი მოკლა და 6-ჯერ მოკვდა - ეს უკვე სერიოზული ზაიავკაა.
ნუ ყველაზე კაი შედეგი ფრაგაობის პონტში არი... 10/1 -ზე (frag/death) ან 12/1 -ზეც ყოფილა.
მარა მთავარია არიენწირავაცსია რას აკეთებ რა, ფრაგები უნდა დაიკიდოს ნიუბიმ და იზრუნოს მისიის შესრულებაზე და კამანდაში დაკისრებული საქმის შესრულებაზე(როგორც წესი ნიუბის ვინმეს მიამაგრებენ ხოლმე, რამე პატარა სქუადს, ხოდა ის სქუადი ან იცავს, ან უტევს, ან შუაში დგას და წინაც ეხმარება და უკანაც თუ დაუძახეს, ხოდა იდეალური ნიუბი აზზეა რა ხდება, არ ადუნებს ყურადღებას და არ ცანცარებს - ვინმე მომაკვლევინეთო.
დაცვაში - ზის იცავს, თან პრიკიდივაეტ მისი პოზიცია კარგია თუ ცუდი, საიდან შეიძლება მოვიდნენ მტრები, ცდილობს მეტი ტერიტორია აკონტროლოს მარა ისე რო ნი ვისოვივაცსია.
შეტევაში - მიყვება სქვად ლიდერს, ცდილობს წარმოიდგინოს რას აკეთებს მთელი სქუადი ამ წუთას, საიდან არი გახსნილი ჯგუფის ზურგი, საიდან გვივლის მტერი, სად არი ჩასაფრებული ვინმე და ელოდება სანამ ახლოს მოვილათ, მერე უკვე დროშაზე სხვატკის დროს ცდილობს რამე კაი პოზიცია მონახოს.
მთავარია არ იბაცნოს ახალმოსულმა რა - არადა 90% პირველ მოსვლაზე სახლში გონიათ მივალ ეხლა დავხოცავ, რა უნდა იყოს ისეთიო, მერე ვერ ერკვევა რა ხდება, ტვინი უბნელდება, სად ამოყოს თავი და სად დაიმალოს ვერ არჩევს, იქ სადაც ფოფხვით უნდა გაიარო - გამართული გარბის, იქ სადაც დახმარებაა საჭირო სასწრაფოდ - ნელა მიიპარება. ხოდა ჯამში სუ კლავენ და ვერაფერს ვერ აკეთებს - მარა მაინც ბედნიერი და კმაყოფილი მიდის სახლში რო იომა, მერე 2 დღეში ნელ-ნელა ხვდება რა დააშავა და სად, შემდეგზე მოდის ს ტვიორდიმ ნამერენიემ რო საქმე ისწავლოს, პირიქით ძალიან სერიოზულია და ცდილობს ვინმე ლიდერი აირჩიოს და იმას წაყვეს და მოუსმინოს, მერე მე-4 მე-5 სხოდკიდან იმდენად იჯერებს საკუთარ ძალებს რო მარტო მიიწევს - "გავიტანთ კაცო აბა რას ვიზამთ" და ერთი ორჯერ გაუვა, და ერთი ორჯერ ცხვირჩამოშვებულს გამოაბრუნებენ უკან.
ხოდა აი გძეტა მე-10 სხოდკისკენ უკვე რო ხელით უმიზნებს და თვალი აღარ ჭირდება და ნაპარნიკებს რო გულით გრძნობს და მტრის ზასადაზე რო "პლახოე პრიჩუსტვიე" უჩნდება - მერე უკვე ხან კამანდნი იგროკია, ხან ადინოკი. უფრო სწორად მერე უკვე მთელ ბრძოლის ველზე იბრძვის რა, სინამდვილეში იცის თვითონ სად არი, ხვდება სად არიან მისი ანები(ამ დროს უკვე რაციაც ნაყიდი აქ, სათვალეც თავისი აქ და კარგი გამჭვირვალე, იარაღიც უკვე ნავაროჩენნი) ხოდა უკვე იმენნა იუნიტია რა კაცი, მებრძოლი ს კატორიმ სჩიტაიუტსია, ი სვოი ი ჩუჟიე - რო იცი რო იქ მემენტოა - ზნაჩიტ ვაკონტროლებთ, რო იცი რო აკნოტა უტევს - ზნაჩიტ მტერს კაი დღე არ დაადგება.
იგივე მეორე მხარეს - რო იცი რო სადღაც ზემოთ ინტეგრალაა ჩაწოლილი - ლუდშე ნე ვისოვივაცსია, რო ხედავ რო დეპადელი მთაზე დგას - ჯობია არც იჩალიჩო იქ გადასვლაზე, რო იცი რო ხუთი ვაფენ-სს -ელი გიტევს... ჯობია რამე 3 მხრიდან დაცული ადგილი მოძებნო, ჩაჯდე და ილოცო რო ვერ გიპოვნონ ისე წაიღონ დროშა
.
· 
სტრაიკბოლი, არა კომერციული კლუბი
