მესამე რაუნდი:
ი ტაკ მე გადავედი ვაფენებისკენ, ჩავდივარ ქვემოთ ენერგიით დატვირთული და მხვდება სრული რაზრუხა მორალის მხრივ, თამაში პრაქტიკულად აღარ უნდათ. მეთქი იდეები რა გაქვთ
"ყველამ დავიკავოთ სათითაოდ პოზიცია და დავჯდეთ" - მეთქი წინა რაუნდებში იგივე არ ქენით? - და ხო გადაგიარეს, მეთქი პირველ რიგში ისენი მარტო არ მოვლენ და ცალ-ცალკე რო ნაწილდებით 500 კვადრატულ მეტრაზე იხოცებით ტოჟე ცალ-ცალკე. ამაზე წამოვიდა პასუხები რო "აბა აკნოტას რა გინდა უქნა" - მე წავიკითხე გრძელი მონოლოგი რო აკნოტა მაგარია იმიტო რო ცალ-ცალკე მიდიხართ, მიდით ორი სამი კაცი და აკნოტა არ იომებს, წავა, ან მოკლავთ . მთავარია ერთდროულად მიდით 2 ან 3 კაცი, ისე კი არა, ერთი იბრძვის და დანარჩენები წვანან და კანკალებენ, ის კვდება, ამასობაში სხვას უგროვდება ვაჟკაცობა - წამოდგება და იმას კლავს აკნოტა და ასე სათითაოდ გემრიელი პონჩიკებივით.
მოკლედ გეგმა იყო ასეთი:
ყველანი ვიშლებით ხაზად, და მივდივართ ჩქარი ტემპით, პერებეჟკებით ხიდან ხემდე, არავინ არ დატასაობს ხეებს შორის, გაჩერდი ხესთან, დაზვერე, მოძებნე შემდეგი ხე - გადაირბინე იქეთ, და გზაში სროლას და ნელა, ფეხაკრეფით სიარულს აზრი არა აქ - აკნოტამ თუ დაგთირა ღიაზე ტრუპი ხარ, გადაირბინე, დაჯექი - დაზვერე. პა ხოდუ მეთქი ყველა ერთად ვართ, ხმაური იქნება ტონა, ამიტო დამალვას აზრი არ აქვს - რამე საეჭვოს ხედავთ - ესროლეთ, რამე დიდი ბუჩქია - ესროლეთ. იქ თუ მტერია, დაჟე იქ ახლო მახლო, იმას ეგონება რო იმას ესვრით და დაგიწყებთ უკან სროლას მოუმზადებელი და დაიწვება. მოკლედ არანაირი stealth, 9 კაცი ვართ და ავდივართ სწრაფად და ხაზად.
ნუ ამაზე წამოვიდა ცინიზმი და მთქნარება, რაც ძალიან გამიტყდა, მართლა გეუნებით - ეგეთი განწყობით თამაშს ვაფშე რა აზრი აქ?! - ამაზე საფიქრელი აქ ყველა იგროკს, სტრაიკბოლი ავტომატის ყიდვა კი არ არი, განწყობა და ფიქრია ყოველ წამს...
დალშე, დაიწყო რაუნდი, წავედი სადღაც იქ სადაც ჩემი რიგების შუა უნდა ყოფილიყო, ხო მანამდე ვთქვი არავინ არ გაჩერდეს, ყველაზე წინ მე ვივლი. ხოდა უცებ ვიხედები უკან და მხვდება აი ეს სიტუაცია:
სამივე ავტომატი გაიქცა მარჯვენა ფლანგზე, მეოთხე, კალაშა, ამ წამს გარბის იქეთკენვე, ერთადერთი ვინც გაიგო რა ქნას - კლაიმბერა, ვინჩესტერი ჩემს მარცხნივ - მიიწევს წინ, ცალკე მიწევს ყვრილი რო კლაიმბერ ნელა, დაელოდე სხვებს, იყურე გვერდით არავინაა შენიანი, ცალკე ვღრიალებ რო კალაშ სად გარბიხარ, მარცხნივ ავტომატი ვაფშე არ მყავს, ცალკე მარჯვენა ფლანგიდან ყვირიან რო 6 კაცი, მტერი, გადავიდა მთაზე და მოდიან აბხოდში - რაზეც ვყვირივარ რო ბლიაძ დაიკიდეთ, კაია, ე.ი. ბაზაში ხალხი არ ყავთ, ე.ი. დროზე ვიღებთ დროშას და სანამ ესენი აბხოდს აკეთებენ ეგა ვართ. თან ვცდილობ ვიარო წინ, გავაჩერო კლაიმბერა, შევანელო მაკიაველი, შევაგნებინო კალაშას ბოლოს და ბოლოს გადმოვიდეს მარცხნივ, რომელიც პა ხოდუ მეკამათება რაღაცას.
(მარცხნიდან მესამე ვინჩესტერი მე ვარ)
ვიყურები მარჯვნივ და... იქ უკვე პოლნი პიზდეცია, დგანან რიგში, პრი ტომ ბლადი, ავტომატი, დგას სუ ბოლო იმ რიგში. გავკივივარ რო გადმოვიდეს წინ, წინ წინ, გადმოდის 5 მეტრით და კიდე 1 წუთი ღრიალი მიჯდება რო გადმოვიდეს ხაზზე. და ამდენი წვალების მერე ჩემი ხაზი არის ასეთი:
მარცხნივ სუ კრაიზე არი მგონი აკაკი ერქვა, მერე წინ კლაიმბერა არსად არ იყურება, მიდის წინ, რაც ამ გუნდის ფონზე უკვე მიღწევაა, უკან მიყვება კალაშა და ნელ-ნელა აუღო ალღო და ცხრილავს პადაზრიწელნი ბუჩქებს, მერე ვარ მე, ტოჟე ვცხრილავ ბუჩქებს და ვმოძრაობ, ჩემ მარჯვნივ მაკიაველი, იმის გვერდზე ბლადი, დეპადელი და გოგო. ამ მომენტში ვამუღამებ რო მეოთხე ავტომატი გაქრა, კუჯიმ გადაწყვიტა 6 მტერს დაუხვდეს ბაზაზე თურმე და სუ თავიდანვე გაქრა... არადა კუჯი ერთადერთი დალნა ბოინნი ავტომატი მყავს აკნოტას დონის. ამავე დროს ჩემები არაპორტებენ რო აკნოტაა წინ ხევში და მარჯვნივ გადარბის, რაზეც ვიძახი რო წამოდით წინ, წინ წამოდით, იმიტო რო ისევ იწყებენ უკან დახევას და ხევის გასწვრივ დალაგებას, რო ვაიმე აკნოტა. მარა ამ წამს ასეთი მდგომარეობაა:
ი ტაკ დროშიდან 20 მეტრაში(მე ეს არ ვიცი, იმიტო რო დროშას ვეძებ კუნძზე და ამათმა თურმე ხეზე დაკიდეს, კაი ამხტარი კაცის სიმაღლეზე, კსტაწი ეტა ნი ჩესნა, იმიტო რო მე რო წავედი - ის დროშა კუნძზე დავდე, და მანამდეც იქ იდო - და ამათმა ზემოთ გადაკიდეს, მე ვეძებდი თეთრ დროშიან კუნძს და რო ვერ ვიპოვე ვიარე მერე ზემოთ და თურმე დროშიდან 20 მეტრაში ვიწექი... მარა ნუ ეტო ძიტალი) მთავარი - მარჯვენა ფლანგზე იასნია ინსტიქტური შიშით 4 კაცი ჩამწკრივდა მატარებელივით, ყველაზე წინ დეპადელია, მერე ბლადი, მერე ორი ვინჩესტერი უკან, ცენტრში ვარ მე, ჩემ მარცხნივ მაკიაველი, წინ წაწეული - კლაიმბერა ჩახტა აკოპში, მარცხნივ სადღაც ისვრის კალაშა რომელიც მალე გაუჩინარდება საერთოდ, უკვე კონტაქტი აღარ მაქ მასთან, აკაკიც დაიკარგა სადღაც. არადა მტერი იქ არავინაა, ბაზას იცავს მხოლოდ ერთი მტერი რომელიც ხეზეა და რომელიც ვერავინ ვერ შეამჩნია, მეც, ვაღიარებ - უნდა დამენახა.
ი ტაკ - აკნოტა გვადგება გვერდიდან, იმენნა გადმორბის ღიაზე ხევს, ამოდის ზევით და უკანა ვინჩესტერს ადგება 3 მეტრაში, კლავს ორივე ვინჩესტერს, დეპადელა წვება ზურგზე და უშვებს ოჩერედებს სადღაც მისკენ, მე გადმოვრბივარ ხევისკენ, ვხედავ აკნოტას, ვერ ვხვდები რა ჭირს - ისიც მხედავს და არ მესვრის და იმიტო, და გავრბივარ ზევით იმის შემდეგ რაც აკნოტას კლავს შემთხვევითი ტყვია თორე მანდ სუ ჩახოცავდა ორივე ავტომატს
აკნოტა მოკვდა, მარცხნივ დავკარგე ყველა, კლაიმბერაც და მაკიაველიც მოხსნა ხემ, კალაშა და აკაკი სად გაქრენ არ ვიცი, ბაზაში კუჯი იასნია მოკლეს ზედმეტი პრობლემების გარეშე. მე დროშას ვერ ვხედავ, ვმოძრაობ ზევით, ავდივარ სუ ზევით და ვხვდები რო დროშას გამოვცდი. ავტომატებიც მომყვებიან და ვეძებთ მტერს, გარდა იმისა რო მთელი შტურმი იკარგებოდა დრო დალაგებაზე, ეხლა იკარგება დრო ჩემ გამო - იმიტო რო დროშას გავცდით კაი 100 მეტრით...
ჩამოვდივარ ქვემოთ, დროშას ვერ ვხედავ ეგრევე, დავეხეტები დაბნეული იმის რკვევაში - რამდენად ზემოთ ამოვედით. მხვდება ერთი შარიკი უცნობი მიმართულებიდან, ვკვდები, ვმოძრაობ დალშე რო დროშა ვიპოვო და იმენნა მივედი ხესთან რომლის ჯირკვიც მეცნო და დროშას ვერ ვხედავდი, ბოლოს ავიხედე ზემოთ და სადღაც ჩემ თავზე 20 სანტიმეტრით მაღლა ეკიდა ტოტებზე - რაც გენიალურია რა თქმა უნდა, გარდა იმისა რო სპეციალურად ორივე დროშა ქვემოთ იდო თAვიდან - იმიტო რო ხოხვით შეიძლებოდეს აღება, კიდე იმსიმაღლეზე იყო რო მამენტ ახტომა უნდა დამჭირვებოდა და რაც უფრო საინტერესოა - უბრალოდ როცა ერთხელ იცი რო დროშა აქ დევს - იქ ეძებ და 2 მეტრით ზემოთ როა - ამაზე 10 წუთი დამეკარგა და შეტევის მიმართულება წამივიდა ზევით, იასნია საუბარი უკვე საკუთარ პერსონალურ შეტევაზეა, არანაირი გუნდური თამაში აღარ მიდის.
ამასობაში სასტავმა აიღეს ჩვენი დროშა და მორბიან უკან პა ცენტრუ.
ი ტაკ ანალიზი, მათთვის ვინც ეს კრახად შეაფასა:
1. ხაზი რო ნორმალურად დამდგარიყო და 2 ავტომატი მარცხნივ ყოფილიყო და ორი მარჯვნივ გასგებია რო პირი არ ამიყროლდებოდა ღრიალით.
2. კუჯის რო ცოტა ნაკლები ეღადავა ჩემზე და გაეგო რამდენად მნიშვნელოვანია ერთად წავიდეთ - არ დარჩებოდა სარემბოვოდ.
3. ნუ იმაზე საუბარი რო ყველა მარტო 2 მეტრს ხედავს თავის წინ და მე თუ უკლებლივ ყველა ვიცი სად არი ჩვენიანი - არაფერი უჭირთ იმათმაც თვალები გაახილონ - სხვა თემაა. მეორე თემაა რო რო ვიძახი რო ამოიწიე, იარე, ამოიწიე, აქ, აქ, აქ ამოდი, გაშტერებული თვალებით არ უნდა მიყურებდენ...
4. აკნოტა რო დაინახეთ რო მარჯვნივაა და ხევს რო მოუყვებით შერენგაში - მარჯვნივ გახედვა გრეხია?!... ბოლოს და ბოლოს რო იცი რო ბოლო კაცი ხარ არ გაწუხებს რო შენგან მარჯვნივ უკვე არავინაა და შეიძლება მოგკლან?
5. რატო აქ ყველას მოთხოვნილება უკან ჩარჩეს? - რატო უნდა ყველას მისი ტყვია სხვამ მიიღოს? - რატო უნდა ყველას დააგვიანოს გაქცევა? - თუ დაგვხოცავენ შენც ხო მოგკლავენ, იარე რა წინ, კალაშასთან პრეტენზიები პირველი მომენტის მერე აღარ მაქ, დალშე კარგად იარა, პროსტო ბოლოში სად გაქრა არ ვიცი... ეჭვი მაქ მარცხნიდან მოვლა დაიწყო რაც იასნია სრული სისულელე იყო.
6. ხეებზე რო არ ვიყურებოდით და დროშა რო ვერ დავინახე -ჩემი ბრალია.
7. მიუხედავად ამ ყველაფრისა:
ა) მივედით დროშამდე
ბ) აკნოტა მოკვდა(მართალია არ უნდა მომკვდარიყო, იმიტო რო მარჯვენა ფლანგზე 4-მა კაცმა ჭამა)
გ) დროზე რო გვექნა ასვლაც და დროშის პოვნაც, იმასაც როგორმე დავადგენდით რო ხეზეა კაცი და დროშა უკვე აღებული გვექნებოდა ისენი რო ჩვენსამდე მიდიოდნენ. და მერე რა იქნებოდა და ვინ მოიგებდა - ხ.ზ.
დ) კუჯიმ ეგრევე ვერ გაიგო მისი მნიშვნელობა, რო წამოსულიყო კუჯი, სუ სხვანაირად იქნებოდა შეტევა - მარცხენა ფლანგზე ორი ავტომატი რო მყოლოდა ერთი კალაშას ნაცვლად - კაკ რაზ მარცხენა ფლანგს უნდა დაენახა ხეზე კაცი, პროსტო კლაიმბერა ჩAხტა დროშიდან 10 მეტრაში აკოპში და ზევიდან მოხსნეს და ვერ მოწვა საიდან მომხვდაო. და კალაშა და აკაკი გაუჩინარებულები იყვნენ უკვე... ანუ რეალურად მარცხენა ფლანგი ამიორთქლდა, მარჯვენა ფლანგი პარაოზივით დაეწყვნენ და დროშა მაგიტო ვერ ავიღეთ საერთოდ. სხვა საუბარია რო კაცი შვილი თვალებში ვერ იყურება, ვმეორდები, არაფერი არ ესმით და ვერ გრძნობენ ბრძოლის დროს, წინ სიარული აქვთ "ჯერ სააკაშვილის შვილი წავიდეს ჩემ წინ და მერე მე წავალ" -ს დონეზე, რაიმე ოპერატიული იმპროვიზაცია ან კონტროლი სიტუაციის - 0 - აკნოტა დაინახეს მარჯვნივ გადავიდა, ამდენი ხალხი მოდიან რიგში და იქეთ გახედვის აზრი არ ებადება არცერთს.
ისევ და ისევ:
ნაწყენი ვარ კალაშაზე, იმიტო რო იავნი სისულელე გააკეთა დაწყებისას და კიდე მეკამათა ღრიალით რო შენ შიგ ხო არ გაქ მე მეკიდა, მიჟღარუნებდა ფლიაგა და არ მაინტერესებდა მარცხნივ ვინ იყოო(ვიმეორებ - თუ არავინ არ იყო მითუმეტეს არ უნდა აიღო მარცხენა ფლანგი?)
კუჯიმ რა ქნა ვერ გავიგე... რემბოიზმის შეტევა ქონდა...
ბლადი რო დაბნეული დადის ეტა იასნო - უცებ იმ წამს ზუმა გამახსენდა, წინ დეპოა, აქეთ ცოტა მაკიაველი, დეპოს უკან გოგოა და იმის უკან ბლადი წევს... კაკოვა ხრენა... დიაბლო რო ჩერეზ ხევი აკნოტას ეომებოდა ვინჩესტერით და ერთი 10 მეტრაში უკან ჩაწოლილი ზუმა არც მოძრაობდა... მოკლა იასნია აკნოტამ დიაბლო და ზუმა ბედნიერია - ის გადარჩა...
კლაიმბერა - გამბედაობა არ აკლია. და არც არაფერი აკლდა პროსტო ვერ დაინახა ხეზე კოღო, მეც ვერ დავინახე, მაკიაველი - შევიდა აზარტში, გაიგო რას აკეთებდა მარა ბოლოს დროშა მგონი მარტო მან დაინახა და იმენნა ღიაზე გაიქცა - ურა-თი და მოკლეს დიდი ოჩერედით...
აკაკი - კარგად მოდიოდა მარცხენა ფლანგზე თავიდან მარა მერე კალაშას დაუბექაფა და სადღაც გაყვა, არ ვიცი, სადაც კალაშა გაქრა იქ.
* * *
და ბოლოს მეოთხე რაუნდი, კაპიტანიც ჩვენ მხარეზეა და აქ უნდა ვთქვა კაპიტანის დიდი კამანდირული შეცდომა, რომელიც წინაზეც დაუშვა ფონიჭალაში:
რო დათქვამს რო უტევს, მერე სუ 2 კაცი რო ყავს 10 წინააღმდეგ - მაინც უტევს... არადა მაშინაც და ეხლაც - და ამას თვითონ აღიარებს, რო ჩაწოლილიყო - მტერი მასზე მოდიოდა და ნახევარს მაინც გაწყვიტავდა, იმიტო რო პირველმა დაინახა, მარა ტვინი გადაეკეტა და სკამანდავალ ვ ატაკუ - და... წინაზე, ფონიჭალაში, ქვემოთო 5 კაცი მაინც დადიოდაო, კაპიტანია და კუჯი, და ჩახტნენ მესამედან მეორეზე დირკაში - ორივე გააფაიზაღეს ადგილზე...
ი ტაკ გეგმა იყო მარტივი - 4 ატომატი მიდიან პა ცენტრუ, ჯოხებს აღარ ვუხატავ, მეზარება, 5 ვინჩესტერი ვაკემპერებთ რკალად დროშის უკან.
მტერი მოდის შტურმზე, თურმე, რაც დაინახა კაპიტანმა და თვითონაც გადავიდა შტურმზე, ვიღაცა დაკარგა მტერმაც, ჩვენი 4-ვე მოკლეს.
რესპაუნდება კაპიტანი, მოდის კოღო, აქ ხდება პატარა გაუგებრობა, რომელსაც არ გავიხსენებ, იმიტო რო ადამიანმა აღიარა რო სქლად მეცვაო, პროსტო აკნოტამაც თქვა, მის მხარეზე იყო და მოკვდაო ეგ კაცი მანამდეო... ნუ აზრი არა აქ - მანდ ყველა მხრიდან გავიტანეს ვინჩესტერები ჯამში და სულ ერთი იყო.
ანალიზი: კაპიტანმა ნე სკამანდავალ დავწვეთო როცა წინ აშკარად აგრესიულად მომავალი მტერი დაინახეს. პირიქით - გადავიდა შეტევაზე და მერე იქ მიდიოდა გარჩევა ვინ ჩარჩა ოდნავ უკან და რეალურად ყველას თავისი პასუხი აქ - ყველა ვიღაცას ხედავდა და თავის მიზანს უყურებდა, ამიტო ვერ იტყვი რო კუჯი უკან დარჩა მარცხენა ფლანგზე - ისიც ვიღაცას ესროდა პროსტო უნდა გაჩერებულიყვნენ და გადმოეცა რო ბევრნი მოდიან, მოგვეხმარეთ და რახან თვითონ პირველებმა დასპოტეს მტერი - 2-3 კაცს მაინც დააგდებდნენ თავიდანვე - იმიტო რო მტერი ღიაზე მოაჭრიდა ნა ურა. ნუ ლადნა ეგ უკვე დაღლილები ვიყავით ყველა, მე მშიოდა სიკვდილამდე, დილით მქონდა ნაჭამი ნახევარი ფენოვანი ი ვსიო. აკნოტასაც კი გულმა გაუხურა დაღლილობისგან, მოკლედ ბოლო რაუნდი ისე იყო...
* * *
KALASH =Waffen-SS=ვინ იძახდა @!@-ზე მკიდიაოს და რაზე?
ენივეი - თუ რამე გწყინს, ძალიან კაი და ძალიან ცუდი - კრიტიკას რო ვერ იღებ ზოგადად, ჩემი პრობლემა არ არის, მეც რო დავრჩენილიყავი ჩემებისკენ, კიდე 2 რაუნდს მოვიგებდით ჩისტა კლასიკურად და ეგ იქნებოდა. კი არაფერი შეცვლილა, მარა ქე მაინც ვნახე როგორ თამაშობდით და ქე მაინც მესამე რაუნდში მაგარი შანსი გვქონდა მოშნი ბოი მიგვეცა, ვაღიარებ შემდეგ თEზებს მესამედ:
1. რო გავიგე რო 6-ნი არიან, ან უნდა ყველა ჩამეკემპერებია, ან ყველა წამეყვანა, ორივე სწორი გადაწყვეტილება იყო - მარა თუ წავიყვანე, უნდა მცოდნოდა რო გუნდს ამის ტრაკი აქ და რო ყველა წამოვა.
2. რო წავიყვანე პასუხს ვაგებდი პირადად მე იმაზე კოღო დამენახა ხეზე ასული. და შესაბამისად პასუხისმგებლობა იმაზე რო ეგ რაუნდი წავაგეთ - ჩემზეა, იმიტო რო მე გადავწყვიტე რო ვსე იძიომ ვპირიოდ, და რამდენი თვალიც არ უნდა ყოფილიყო - მე ვარ დამნაშავე რო კოღო ვერ დავინახე. აკნოტა რო გვერდიდან აცუნცულეს - ჩემი ბრალი არი მხოლოდ კოსვენნა, არ მეგონა თუ საჭიროა თქმა რო შენ მარჯვნივ რო კაცი არ არი - უნდა იქეთაც აკონტროლო...
3. და დანარჩენი დავწერე კრიტიკა ვინ როგორ იქცეოდა შეტევაში.
4. კი შეიძლება განხილვა იმისი რო ჩაგვეკემპერებია რა გამოვიდოდა. ვიმეორებ, მოდიოდა ყველა გარდა კოღოსი, აკნოტაც იმ სასტავის კაცი იყო, რო მივლენ უკვე კუჯისთან, ვიდეოზეა, კაპიტანი ყვირის აკნოტა სად არიო? - ხოდა რამდენად რეალურად გეჩვენება რო ჩვენ დავდგებოდით ფლანგიდან, და ცოტა უკნიდან, მოსული 7 კაცის წინააღმდეგ იმ მორალით რომელიც გუნდს ქონდა? - პლიუს რო თავიდან დავგეგმეთ რო ვუტევთ, ანუ არანაირი აბარანიწელნი პლანიც არ არსებობდა. მოკლედ მე ამაზე ვფირობ, ეს იყო ვარიანტი - რომელიც მე არ ავირჩიე. მარა ის რო გუნდი დაეხეტება ცხვრებივით და ბრმაა - მე ამის გამოსწორებას ვეცდები აწი, მარა კაი იქნებოდა აქამდე გეფიქრათ ამაზე.
იგივე ხდება სულ - პირველ რაუნდშიც, არსად არ არი ხაზი თქვენთან, ერთი კაცი არი ვიდვინუტი, მეორე წევს უკან, მესამე კიდევ უკან, ხოდა შენ მემენტომ მოგკლა ზურგში და დეპოშა სროლის მანძილზეც არ იყო რო return fire მიეცა.. ერთადერთი ეგ ტაქტიკა ამართლებს როგორც აკნოტამ ქნა - წინ ვინჩე მირბის პრიმანკად, და უკან ავტომატები და უტევენ აგრესიულად... თქვენ კიდე ვ აბარონე წევხართ - ერთი მეორის უკან და იდეალნაია ცელ აკნოტასთვის და ვაფშე ყველასთვის, კვდება ერთი, კვდება ორი, კვდება სამი რიგ რიგობით, ისე რო მეორეს მარტო ნერვები აწყდება - საიდან მოკლესო და ელოდება რო ეხლა მასზე მოვა ჯერი...
მოკლედ:
ვიმეორებ, შაბათს იქნება კამანდირების სხოდკა.
იქითა კვირიდან იქნება ვარჯიშები და საუბრები რა როგორ უნდა კეთდებოდეს. არც ჩვენი გუნდია იდეალური, მარა ჩვენი გუნდი ქაჩავს იგროკების პერსონალური გამოცდილების ხარჯზე, აკნოტა ისეთივე მოზგია როგორც მე, როგორც კაპიტანი, მემენტოც გონზეა რას აკეთებს - და არავის არაფრის თქმა არ ჭირდება, ნიუბიკების და ლადოს გარდა - რო ხაზი დაიკავონ, მტერს უყურონ, როგორ იარონ, არავის უკან არ დაიმალონ და საით იყუროს ბოლო კაცმა თუ იციან რო მტერი გძეტა მარჯვნივაა..
This post has been edited by Cyborg-Mcloud on 10 Sep 2007, 10:26 Жизнь - смертельная болезнь, передаваемая половым путем.
"ავღანეთია და იობანი ვროტია" (c) Zyklon
ჟოპოზიციონერთ მოძულე ანტიმიშისტი
ამ ქვეყანაში ქალიშვილების 90% იმიტომაა ქალიშვილი, რო მაგათ პროსტა არავინ მოტყნავს (c) Kissie
· 
სტრაიკბოლი, Round 4
