კაროჩე ბრატცი კროლიკიიიიი ეტო ბილო შტოტო.....
ბოი იყო მაგრამ რა ბოი...
ჯერ ძალიან ბევრი ვიყავით და და იმხელა კოლონა დაიძრა პოლიგონისაკენ რომ მეტქი.... ვსიოოოო !!!!
თავი ომში მეგონა სად გრანატები ფეტქდებოდა სად დიმაუშკები ვერ გაიგებდი. თან ეს მტერი რო მოწყდა კედლებს და ატყდა კაკანი მაგრად დავიბენი.. + ეს კალაშა ძალიან რელურია წონითაც და დაჟე ატდაჩაც აქვს ცოტა...
მერე მე მოვხვდი სერჟანტთან კაპიტანთან და კოღოსთან სამივე სამხედროა... კალაშა და დეპო კიდე სპეცრაზმელები არა მაგრამ მაგარი გამოცდილი იგროკები კი არიან. რაგაცეებს მაჩვენებდნენ ხელის ჟესტებით აზზე ვერ მოვდიოდი რა უნდოდათ, პირველი ორი სიკვდილის მერე მუღამი ავუღე თამაშს...
და წავიდაა მარა რა წავიდა, ახლა რა ხდებოდა. სცენარი ზუსტად კი არ ვიცოდი მაგრამ ვიცოდი რომ გერმანელები ვიცავდით ტერიტორიას რომელიც სინკარის კედლებით იყო გარსშემორტყმული პლიუს ამ ტერიტორიის შიგნით კიდევ რამდენიმე ანგარი და შენობა იყო, ხოლო რუსები და ამერიკელები გვიტევდნენ ორი სხვადასხვა ფლანგიდან. თავდაცვა ძალიან ნაჩქარევად დაიგეგმა ამიტომ ცოტა გარღვევები იყო. თავიდან მერე ცოტა გაუგებრობებიც მაგრამ ეგ იმენნა გასახსენებელიც არაა მეორე რაუნდთან შედარებით........
მეორე რაუნდი იყოოო აი რა ვიცი ეგეთი ადრენალინი არ მიმიღია ჯერ მარტო ადრენალინიც არაა კიდე სხვა დზალიან მაგარი განცდაა სიფრთხილე ტაქტიკა ინტუიცია კოორდინაცია არ არის უბრალოდ რომ გამოვარდა და დაიწყო სროლა. სანამ პოზიციას შეიცვლი წამებში უნდა გათვალო სადაა მტერი არადა ყველგან შეიძლება იყოს. უნდა იცოდე სადაა შენიანი და დაახლებით რას მოიქმედებს შენიანი... გადაადგილებისას რას ამოეფარები და ასე შემდეგ ტკივილი იმდენად რეალურია რომ გაიძულებს ძალიან ფრთხილი იყო რაც ძალიან ახლოსაა რეალობასთან იმიტომ რომ დაძაბული ხარ და გულისცემა აჩქარებული გაქვს და ტვინი იმენნა ექსრემალურ რეჟიმში მუშაობს... შეიზლება ისეტი რაღაცეები გააკეთო რასაც საკუთარი თავიდან არ მოელოდი.... მერე მუღამი ავუღე და მარტო სირბილს შევეშვი ვცდილობდი სერჟანტს გავყოლოდი და ერთმანეთს ვაზღვევდით გადარბენებზე აი ფილმებში და თანაშებში რაც გაქვთ ნანახი ზუსტად ისე რაა მივხვდი რა საჭიროა სუპრესინ ფაიერი ანუ ქოვერ მი ო რო იძახიან ფილმებში მერე კუთხეების კონტროლი...
მაგრამ ყველაზე ყველაზე მაგარი მაინც შენობის გაწმენდაა მაგარი დაძაბული ხარ ყოველი კუთხე პოტენციური სიკვდილია თან მერე ყველას ეს კალაშა და მაგარი იარაღი უკავით შუშებს ამტვრევს ეს შობელდზაღლი ისეთი მოშნია და ახლოდან რომ მოგხვდება მაგარი მტკივნეულია და თან ეს შენობა ძალიან ჩახლართული იყო ყველა ოთახი ერთმანეთში გადიოდა და უამრავი ადგილი იყო ჩასაფრებისათვის. ხოდა დეპადელი კაპიტანი იმ შენობაში იყვნენ კოღომ და სერჟანტმა მოკლე გადარბენებით იმ შენობისკენ დაიძვრნენ მეც მივყევი და ზურგის კონტროლი ავიღე ჩემს თავზე. შენობაში რომ შევედით უკვე სროლები იყო დეპო და კაპიტანი ესროდნენ მოწინააღმდეგეებს მაგრამ არ ჩანდა რამდენი იყვნენ... კაპიტანი აბხოდზე წავიდა და მოკლეს... არადა ვერ გვეტყოდა სად იყო მტერი როგორც მოგეხსენებათ მკვდრები არ ლაპარაკობენ მაგრამ ცდუნება კი დიდი იყო...
ხოდა დეპადელმა გადაწყვიტა შტურმზე წასვლა სერჟანტმა დაასტრახოვკა კოღომ შენობის გარედან მარცხენა ფლანგი აიღო და მე შენობის შიგნით მარჯვენა და ასე ნელა ყოველ ნაბიჯს რომ აკონტროლებ იდელური სიჩუმე რომაა იმ მომენტში და მარტო გულის ბაგაბუგი რომ გესმისსსსსსს იმენნააა ამ გრდზნობაზე მაგარი არაფერი არაა იმენნა ერთი რასაც შემიძლია შევადარო ბანჯი ჯამფინგია... მაგრამ იქ მაინც სხვა რაღაცაა და ეს შეუდარებელი გრზნობაა იმენნა ზურგში რომ გრძნობ ადრენალინის გამოყოფას სისხლში იმენნა გბურძგლავს რააა ხოდა ისე მოხდა რომ მე წინ არმოვჩნდი დეპო მარჯვენა ფლანგზე და სეჟანტი კორიდორს აკონტროლებდა წარმოიდგინეთ ვიწრო კორიდორი სადღაც მეტრა ოცი რა და ორივე მხარეს მინიმუმ სამი პატარა ოთახი და ამ ოთახებში კიდე ოთახებია თან მარჯვენა მხარეს ერთი დიდი ოთახი იყო ბოლოში და ჩამონგრეული იყო იქ პატარაზე კედელი. სანამ სერჟანტი კორიდორს აკონტროელებდა პირველ ოთახში შევედი და ცარიელი იყო მაგრამ სიბნელე იყო შიგნით აი ქოლ ოფ დიუთი ოთხი თუ გითამაშიათ და დაკვირვებული თუ ხართ სასი როგორ წმინდავს შენობას კაკ რაზ მაგ პრინციპით ვმოქმედებდით მე რომ ოთახი გავწმინდე სერჟნატი დავასტრახოვკე და იმან შემდეგი ოთახი გაწმინდა და კაროჩე აი ასეთ ექშენში რომ ვიყავით დავინახე მტერი დადავუშინე იმანაც დამინახა მაგრამ მე ეგრევე ოთახში შევბრუნდიდა ნიუბისტურად დამემართა მოგარტYი ნმოგარტყი მეთქი ავყვირდი არა მართლა მოვარტყი და ერთი კი არა ბევრი მარა იმან ხელები აწია და მე მაინც მოგარტყი მოგარტყის ვყვიროდი ისე ვიყავი აგგზნებული კაროჩე იმ შენობაში არ ვიცოდით კიდევ თუ იყო ვინმე არადა ის შენობა მტრის შემოსვლის ადგილი იყო და ნებისმიერ მომენტში შეილება წამოსულიყვნენ მტრები. ხოდა გაწმენდა რომ გავაგრძელეთ კუთხიდან დამაყარა დეპადელმა მტერი ვეგონე... ხოდა ეგ იყო და ეგ მარაააააა ეგეთი სიტუაცია უამრავი იყო და სხვადასხვა სახის... მოკლედ რომ გითხრათ მტელი გუშინდელი დღე და დღევანდელიც ექსტაზში ვარ და ისევ და ისევ ვატრიალებ თავში კადრებს ვაანალიზებ სიტუაციებს და ველი შემდეგ თამაშ.
აი ყველას გირჩევთ რა ეს კალაშა იყიდოთ და წამოხვიდეთ სათამაშოდ პროსტა რაც არ უნდა ეცადო მაგ გრძნობას ვერ აგიღწერთ. ექრემალური და ურბანული სპორტის ფედერაციის ერთ ერთი დამაარსებელი ვარ ყოფილი სკეიტერი ბიემექსერი სტრიტრეისერი და რავი რანაირი ექსრტიმი არ განმიცდია რორგორ პერედრიაგებში არ მოვყოლილვარ.. მაგრამ ეგეთი რამეეეეე....
ერთი სექსს ვერ ჯობია თორე ისე მაგაზე პატალოკი აღარაააა არა პინტბოლიც ხომ მითამაშია მარა ამასთან ვერ მოვა რააა იმენნა ეს სცენარი მაგარი იყო სულ ნაპრიაგში ვიყავით და განუწყვეტლივ შეტევის ქვეშ მოვიგერიებდით ერთ ტალღას მეორე მოდიოდა გაარღვევდნენ დაცვას აიღებდნენ ბუნკერს შევიდოდით ზაჩისტკაზე გავდევნიდით უკან დავახევინებდით და ისევ ახალი ტალღა მოდიოდა სხვა ფლანგიდან და ასე გრძელდებოდა.. და რესპაუნზე რომ შეხვიდოდი და შემოვიდოდნენ დაღლილი მებრძოლები და ჩამოჯდებოდნენ და იარღს ტენიდნენ იმენნა ბლეკ ჰოკ დაუნში რომააა ხომ იცით ტიპები უკან რომ უნდა დაბრუნდნენ ეგეთი სახეები იყო ზუსტად აი გეგონებოდა რეალური ბრძოლის მერე თქვენი არ ვიცი და მე მეორე თამაშამდე დასაბმელი გავხდებიიიი
პ.ს. უუუფ რამდენი დამიწერია რო მირტყა ძალით ამდენი დამწერი არა ვარ რააა რას გვისჰვება ეს სტრაიკბოლი რააა
მერე მე მიტრაკებენ ამდენს როგორ წერო - ე, ასე . - prim redaqtora This post has been edited by Cyborg-Mcloud on 18 Mar 2008, 09:16 
ახალი მებრძოლები, ტოპიკი ახალმოსულთათვის
