აუ, ეს ჩემი აზრით არის ძალიან დიდი სისულელე...
ბავშვი კი არ იბრძვის მაგ დროს რო დაიბადოს, დედის ორგანიზმი აგდებს.
ბავშვს კიდევ ეშინია, არ იცის რა სჭრის და ეს ბრძოლა კი არა უდიდესი სტრესია.
მეცნიერებაში გავრცელებულია მოსაზრება, რომ ადამიანის ე.წ. "კლინიკური სიკვდილის" დროს ნანახი "ბნელი გვირაბი+ტანჯვა,+სიკვდილის შიში->სინათლე-შვება", არაფერია თუ არა ტვინის მეხსიერება შობის დროს განცდილი სტრესისა და სიხარულისა.
ნებისმიერი ცოცხალი ორგანიზმი, როცა ისეთი შემთვევაა, რომ მარტო ინსტიქტები ცოცხლობს, ფიქრობს გადარჩენაზე და ეშინია სიკვდილის.
რომელი ბრძოლის უნარის მიღება შეიძლება აქედან, ან რა პრაქტიკაა ეს, სიკვდილთან ვარჯიში?
ბავშვს ეშინია, ალბათ, სიკვდილის...
მე მეცოდება, ჯობია კიდევაც უწვალებლად დაიბადოს...
შეგიძლიათ გამლახოთ
This post has been edited by kato_Bato on 18 May 2008, 19:33