..მოგონებები მშობიარობაზე.., ორსულებო და სამსულებო არ შემოხვიდეთ

მე საკეისროს მერე 2 წელი მითხრეს არაა სასურველიო

მე ქორიძემ მითხრა მომავალ წელს გელოდებიო ხოდა სულ მაგ ჭკუაზე ვართქო )))))))))))))))))) ისე ალბათ ინდივიდუალურიცაა, თუ რაიმე გართულება არაა 1 წელში შეიძლება , თუ ცუდად ხორცდება უფრო მეტი ინტერვალია საჭირო და ასე. ნუ ეს ჩემი აზრით რათქმაუნდა )

ამ გამოკითხვაში ახალი პუნქტი რო დავამატოთ შიძლება?>>>> გავაჩენდი რომ არ მეზარებოდეს

tatusia

+1

MELO - MELO

მე წელიწადნახევარი მითხრა ჩემმა ექიმაა და რა ვიცი აბა...

SWN

საკეისროს თუ გაიკეთებ ერთხელ მერე სულ საკეისრო მოგიწევს, ან ძალიან დიდი შუალედი უნდა იყოს, რომ ფიზიოლოგიურად შეძლო მშობიარობა.

მოკლედ გოგოებო დავაძინე ჩემი გოჭი და მოგიყვებით ჩემს მოგონებებს... მოგონებებს რა კაიფში ვიყავი, ამიტომ სხვის მონაყოლს გადმოგცემთ

მოკლედ 28–დან რომ დამეწყო ყრუ ტკივილები პირველში გვიან უკვე აშკარად გამიძლიერდა. დაურეკე ჩემს ექიმს და დამიბარა 2–ში დილას 10 საათზე გავაკეთოთ საკეისროო... მაგრამ წელი უფრო ამტკივდა და დავურეკე, ახლავე წამოვალ–მეთქი..

წავედით სამშობიაროში, ყველაფერი მოამზადეს, მეც ისეთ კარგ ხასიათზე ვიყავი, გაგიჟდნენ, მშობიარე ასეთი მშვიდი და მხიარული კარგა ხანია არ შეგვხვედრიაო....

მოკლედ კარგად რომ მომაკაიფეს და გამჭრეს კიდეც, ჩემმა ეწქიმმა მითხრა, ხელი შევყავი, ბავშვს თავში წავავლე და შუქი ჩაქვრაო.. გადაურთიათ ავარიულ ხაზზე და არც ია არ იყო...

საოპერაციოში მხოლოდ ლარინგოსკოპი გვქონდაო, ყელში რომ ანათებენ ავადმყოფებს და იმის შუქზე ვმუშაობდითო, მერე დეიდაჩემი შემოვარდნილა, მობილურები შემოუტანიათ, ასანთი და სანთელიც კი ვერ უპოვიათ უცბად...

ჰოდა, ამ უკუნ სიბნელეში დაიბადა ჩემი მესამე კაცუნა...

ანესთეზიოლოგს ორი კუბი დაუმატებია, ნელა მუშაობდნენ და არ გამოვიდეს ნარკოზიდანო... ასე მკერეს სიბნელეში...დამთავრებულა ოპერაცია და შუქიც მოსულა.

ჩემი ექიმი გაგიჟებული იყო, 24 წელია ვმუშაობ და ასეთი შემთხვევა პრაქტიკაში არ მქონიაო... არადა მეორე დილას 10 საათზე იყო საკეისრო დანიშნული, მაგრამ როგორც ჩანს უფალმა მეც და ჩემს ექიმსაც სერიოზული გამოცდა მოგვიწყო...

მე კი არაფერი გამიგია, მაგრამ ეს დღეები მთელი სამშობიარო მაკითხავდა უნიკალური ექსპონატივით

არადა ჩემს ქმარს ვეხვეწებოდი, წამოდი და ბავშვს რომ ამოიყვანენ გულზე დაიწვინე–მეთქი, კიდე კარგი არ წამოვიდა, თორემ მთელ ბრიგადას ეგ ეყოლებოდა მისახედი...

ასე გაჩნდა ჩემი ანდრია 21–ე საუკუნეში მესამე თაობის მობილერების, ლარინგოსკოპისა და სანთლების რომანტიულ ატმოსფეროში

მთავარია, ყველაფერი კარგად დამთავრდა, ჩემთვის ადვილი სათქმელია, თორემ ჩემები ერთი კვირა ადამიანებს არ გავდნენ

იმედია, მე ვიქნები გამონაკლისი შემთხვევა და ყვალა კარგად იმშობიარებთ, წარმატებები გოგოებოოოოოოოოოოოოოოოოოო

დიდი მადლობა გოგოებო რჩევებისათვის.. გაიხარეთ...

ekageo

მთავარია ყველაფერი კარგად დამთავრდა. ამდენ ისტორიებს რომ ვკითხულობ უფრო და უფრო ვრწმუნდები, რომ ყველაფერი ღვთის ნებაა... უფლის ნების გარეშე ქვეყანაზე არაფერი ხდება...

ცარმატებებს გისურვებთ ყველას...

ან "გავაჩენ... ოდესმე"

netarato
------------------------------------

ekageo
კიდევ ერთხელ გილოცავ,
მთავარია კარგადა ხართ დანარჩენი ადვილად გავიწყდება ადამიანს

ხოდა , რომანტიკული კაცი გეყოლება პატარაობიდან

ekageo
გილოცავ საუკეთესო სურვილებით

მოკლედ, "დოკუმენტური ფანტასტიკის" სფეროდანაა შენი ისტორია


ninchancho

ზოგადად, ბუნებრივად ნამშობიარებისთვისაც არ არის ორი წელი სასურველი შემდეგი მშობიარობა და აი რატომ - ორგანიზმი უნდა მოძლიერდეს და მომაგრდეს, ისევ შეივსოს საჭირო მინერალებით და ვიტანებით, რომ ნაყოფს "არაფერი მოაკლოს" . . ეს "დოგმა" არ არის, უდავოდ . . უბრალოდ რჩევაა

ekageo
გილოცავ ბედნიერები იყავით შენ და შენი პაწუკა ანდრია
მადლობა ღმერთს რომ ყველაფერი კარგად დასრულდა
რომელ სამშობიაროში და ვისთან იმშობიარე?

This post has been edited by ele_sofi on 9 Mar 2009, 14:39

ekageo

აუ შენი ახლობლები ყოჩაღ რა ნერვებმა გაუძლოთ წარმოიდგინე ჩემს ქმარს უთხრეს წყლები დაღვრილი აქვს ყელი არ ეხსნება ახლა რომ საკეისროზე გავჭრათ და ჭინთვები დაეწყოს შეიძლება დედა დავკარგოთო და კინაღამ ინფარქტი მიიღო და მე არაფერი ვიცოდი ამ ვარაუდების შესახებ და ერთი თვის მერე ძლივს მითხრა ჯერ კიდევ ხმის კანკალით მიყვებოდა რო ახსენდებოდა სუნთქვა ეკვროდა ხოდა მოკლედ ეს რაღაც რო უთხრეს უბრალოდ მამაჩემი ექიმია და მის იმედად შედარებით ინარჩუნებდა სიმშვიდეს თორე მამაშენი რომ არ ყოფილიყო მანდ ალბათ ვიღაცას მაინც დავასახიჩრებდიო და მერე რო დავურეკე ბლოკიდან ბაია ნახემეთქი თურმე ჯერ არ იცოდა რო გავაჩინე და ტელეფონში ტიროდა სიხარულისაგან ვერ ლაპარაკობდა და ნუ მერე ტელეფონი კრუგზე წავიდა მილოცვებით და ჩემი ქმრის ხმა მესმოდა როგორ ზლუქუნებდა და როგორ ამშვიდებდნენ, კი გამიკვირდა მეთქი რა დღეშიათქო და თურმე მარტო ბავშვის გაჩენას კი არა ჩემს გადარჩენას დარდობდა და კინაღამ მოკვდა კაცი ნერვიულობით მოკლედ რამდენი ვიბოდიალე ისე ძალიან ცუდად მახსოვს ტკივილები მაგრამ მაგრა მახსოვს რო გაჩნდა როგორ მომეშვა ყველაფერი, ახლა ზუსტად ვიცი რომ კიდე 2 ბავშვს გავაჩენ

კეთილო ხალხო, არვიცი სად ვიკითხო, შეილება ბევრჯერაც დაგიწერიატ აქ მარა აარ მაქ ამდენის თავი რო გადავიკითხო ყველაფერი.
თათია ტუღუში რომ არის, ქორწინება და ოჯახი ქვია თუ არ ვცდები იმ დაწესებულებას. მაგა ადამიანის კოორდინატებ ხომ არ იცით?
და ვინმე თუ ყოფილხართ და კმაყოფილი თუ ხართ?

თათიას ოფისის ნომერი იყო 290337, მობ- 899 54 34 96 - 2 წლის წინ, ახლაც იგივეა თუ არა არ ვიცი, მისამართი ჭავჭავაძის 62. ვიცი რომ ერთ-ერთი ძლიერი გინეკოლოგია, მე ვიყავი ორჯერ მასთან და იმ პრობლემაზე რაც მქონდა ძალიან ადვილად და მარტივად მიშველა. ნუ შეიძლება პრობლემა იყო თავისთავად მარტივი. ვიღაცეებისგან გამიგია რომ პიროვნულად არ მოეწონათ, თუმცა მე დადებითი შთაბეჭდილებები დამრჩა, ერთ-ერთი იმ იშვიათ გინეკოლოგთაგანია, რომელიც პაციენტთან კონსულტაციას არ იწყებს კითხვით - გათხოვილი ხარ?