ლილუმოფერებით მეც მოვეფერები მაზიანზე
მაგრამ ცუდად იქცევიან ხოლმე,
გუშინ ერთმა ბავშვმა გაჭიმა ფეხები, აუზში უნდა მოვფსაო(და სხვა რაღაცეებსაც აპირებდა მგონი), რომ ამოვიდე, ტუალეტამდე ვერ მივალო.
მეთქი ვარტყმევინებ ეხლა ამას თავს რამეზე.
მერე ძლივს ამოათრიეს და ისეთი პახოდკით წავიდა ტუალეტისკენ, გული შემიწუხდა.
მერე ვაკუნა ჩავარდა აუზში და შემთხვევით რომ არ დაენახა ერთ ერთის მამას, დაიხრჩობოდა.
ეს დებილი ბავშვები იქ იყვნენ ყველანი და ყველაზე უფროსს(7 წლისაა) ეკითხება დედამისი, რატო არ დაგვიძახეო, ხოდა იმან, მე მეგონა, კინო იყოო.
დებილი არაა?
მე რომ შვიდი წლის ვიყავი, ჩემს და ძმას მიტოვებდა დედაჩემი და სამსახურში მიდიოდა, ბლიაძ
ვაფშე ვინც იქ იყვნენ, ყველა ბავშვი ნერვებს მიშლიდა,
ვიჯექი ჩემთვის ამ შეზლონგზე, თან აუზში მინდოდა ჩასვლა და ვიბოღმებოდი
უჟმური სახით ვალთვალიერებდი ამ ბავშვებს:
ერთი მსუქანი, ქონიანი, ოფლიანი,
მეორე გამხდარი, აწოწილი, გაბრტყელებული თავით და დებილური გამომეტყველებით, (კინო რომ ეგონა, ბავშვი რომ იხრჩობოდა, აი ის
)
მესამე სომალიდან გუშინწინ ჩამოსული, კუილს გამოყოლებულს გავდა, დამყვებოდა ყველგან და რაღაცეებს მელაპარაკებოდა, ვერ გავიგე
მე მაინც ვუღიმოდი.
მერე გოგო მოვიდა ვიღაცა, ასე 7 წლის, პოტენციური პრაშმადოვკა
გაიხადა ეგრევე და ტრუსუკით ჩაუხტა ამ ბიჭებს წყალში, თან ეკეკლუცებოდა. მერე ჟილეტი გაიხადა, უნდა გავცუროო და რა თქმა უნდა ვერ გაცურა და დაყვინთა. ოთომ ამოათრია.
და ა.შ.
მომშალეს ნერვები რაა
აი, ეზოში რომ ქვეშაფსია ბავშვები დადიან, იმათზეც მეშლება ნერვები,
შემოვიდა ერთი, დადგა და მიყურებს, რა იყო მეთქი, ვუღიმი, რაც შემიძლია,
მარა როგორ გინდა გაუღიმო: შავი, ძუნძგლიანი, ჟღვლინტები ჩამოსდის ცხვირიდან...
მიყურებს კიდე პირდაღებული,
მეთქი რამე ხო არ მიჩანს.
მერე მივხვდი, ალბათ მუცელი ვერ დაამუღამა.
უცხო პლანეტელი ვიყავი თუ რა ვიყავი, ვერ გავიგე, დამაკომპლექსა
ზოგ ბავშვს რომ ვუყურებ, ვფიქრობ, რომ ეს მარტო იმ შემთხვევაში შეიძლება გიყვარდეს, თუ შენი შვილია
ალბათ ღმერთი დამსჯის და მეც ეგეთი შვილი მეყოლება, ჟღვლინტიანი, ჩემს გარდა არავის რომ არ ეყვარება
:ვინ გითხრა შვილო ოთხკუთხედი თავი გაქვსო:
· 
მომავალ მშობელთა კლუბი, ნაწილი II 
