ეხლავე
ცოტა დრო მომცა ჩემმა კნუტმა და მოგიყვებით
პირველ რიგში იმან გაიხარა ვინც ეპიდალური მოიგონა.
მოკლედ ტკივილები ჯერ კიდე 4-ში დამეწყო,5-ში გამიძლიერდა და ყოველ 10 წუთში მივლიდა.აქაც დავწერე რა ვქნა წავიდე თუ არათქო. დავრეკეთ კლინიკაში და მითხრეს ინტერვალები 5 წუთამდე მაინც უნდა დავიდეს ან წ###ბი უნდა დაღვაროო. წ###ბი არა მაგრამ უკვე 3 წუთშიც მივლიდა და წავედით 5-ში საღამოს. შემიყვანეს სასწრაფო განყოფილებაში და შემიერთეს აპარატი,სადაც ჩანდა ტკივილის სიძლიერე და სიხშირე,რა ქვია არ ვიცი მაგ აპარატს. გამსინჯეს და არც ერთ თითზე არ ვარ გახსნილი, დამიდგეს დამაჩქარებელი,წვეთოვანის სახით და გაიხსნა როგორც იქნა ერთ თითზე. მერე გადამიყვანეს პალატაში სადაც რეგულარულად გმსინჯავდნენ ხოლმე. ნუ ეს გასინჯვა არის ჯოჯოხეთი,ძააან მეტკინა.
ვატყობ რომ ტკივილი მემატება და აუტანელი ხდება,ჩემ ქმარს ვუთხარი ანესთეზია გამიკეთონ ჩქარათქო, ბებია ქალმა ჯერ უნდა გავსინჯოო,ჰოდა აი მანდ დამერხაა, ალბათ ისედაც რო მტკიოდა უფრო მეტკინა თუ რა ვიცი და შევიშალე
არ ვკიოდი მაგრამ დამეწყო კანკალი,ნუ კანკალი ლაითად ნათქვამია,ვხტუნაობდი მთელი სხეულით.ამ დროს 2 თითზე ვარ მარტო. წამიყვანეს ბლოკში სადაც დამხვდა ექთანი და მომამზადა ეპიდალურისთვის, ექიმიც მოვიდა და ნუ მოკლედ დიდი ტანჯვაწამებით გამიკეთეს, ძაან ვძაბავდი სხეულს კანკალი რო შემეჩერებინა. ხელში მომცეს რაღაც კნოპკიანი და მითხრეს თუ იგრძენი ტკივილი დააჭირე და ახალ დოზას შეუშვებო. მოკლედ მაგარი შვებაა,ვიწექი და ვუყურებდი მონიტორზე როგორ ურტყავდა მაქსიმუმს ტკივილები და ვერაფერს ვგრძნობდი, ნუ მთელი ღამე ვთვლემდით მე და ჩემი ქმარი და დილას როგორც იქნა გაიხსნა ყელი სრულად. ნუ ყველა ძაან თბილად მეპყრობოდა და ცდილობდნენ არ მენერვიულა.
ბოლოს ექიმი შემოვიდა და მითხრა ერთ საათში დავიწყებთო. მკარნახობდნენ როდის უნდა გავჭინთულიყავი და მეც ვიჭინთებოდი
თუმცა ბავშვი არ გამოდიოდა,სახით იყო გვერდზე. ბოლოს კიდე შემოვიდა ორი ექიმი და მივხვდი რომ რაღაც ვერ იყო და კანკალი არა მაგრამ ჰალუცინაციები კი დამეწყო, 5 კაცი 15-ად მეჩვენებოდა,დაჟე დედაჩემიც დავინახე
არავისი არ მესმოდა ქმრის გარდა.საბოლოოდ ვაკუუმით გამოათრიეს ჩემი კნუტი
თავზე თავიდან ამობურცული ქონდა, მერე გაუარა.
მკერდზე რო დამიწვინეს მაშინ მოვედი აზრზე და გული ამიჩუყდა,ამ განცდას ვერაფერს შევადარებ
This post has been edited by merkantil on 13 Aug 2009, 16:16 
· 
მოგონებები მშობიარობაზე -- II, .....................
