ლილუმოკლედ არ ვიცი გოგოებმა გიპასუხეს თუ არა, წაკითხვის თავი არ მაქვს, გუშინ კოშმარული ღამისთევა მქონდა, მე ჩემი გამცოდილებიდან გიპასუხებ

თომას ქონდა ფიზიოლოგიური სიყვითლე, რომელიც ორ კვირაში გაუვიდა ნელ_ნელა, მაგრამ 2_3 კვირის მერე თუ გაუგრძელდა მაშინ უკვე ექმი უნდა ჩაერიოს და ზომები მიიღოთ.
რაც შეეხება სპირტით დამუშავებას ეგ აუცილელბად გაუკეთე, ყელი გამოუწმინდე დაბანის შემდეგ აუცილელბად, რძე ჩასდით ხოლმე ჭამისას და არ გამოეშუშხოს გაბრიელს

ყურის უკანა მხარეები, ტაკოები და საერთოდაც მე მთლიან ტანზე სპირტს ვუსმევდი დაბანის შემდეგ.
პროდუქციას რაც შეეხება ლლილუ, ძალიან კარგი ხარისხისაა ფრანგული ბიოლაინის, რომელიც ჯიპისის აფთიაქებში იყიდება, თავიდან მე სულ მაგის პროდუქცია ვუყიდე, რომელიც საკმაოდ ძვირი დამიჯდა, ბიოლაინის სარეცხი საშუალება ბავშვებისათვის ღირს 18 ლარი, რმელიც 4 გარეცხვაზე მყოფნიდა მარტო (სარეცხის მანქანაში)

ამიტომ მერე მივხვდი რომ ტყუილად ფულის ყრა იყო დ ა ორჯერ ვიხმარე ეგ, მაგსი მერე ბულგარული სარეცხსის ფხვნილია ბავშვების, თეო ბებე ალოეთი, ეგრე ქვია, 2 ლარი და რაღაც ღირს და მაგაში ვურეცხავ, ძალიან კარგია

აღარც ბიოლაინის პუდრას ვყიდულობ და აღარც ბიოლაინის სალფეტკებს, ერთადრთი ვახმარ ბიოლაინის მაზს, სახე ცოტა უშრება ხოლმე და სვუმევ. ბუბხენის პუდრას ვახმარ და სანოს სველ სალფეტკებს.
რაც შეეხება ჩემს კოშმარულ ღამეს, გუშინ თომას 39 ქონდა სიცხე, აი ვერაფრით დავუგდეთ, ვერც კალპოლმა, ვერც ეფირანგალის სანთელმა, ოკლედ ვერაფერმა უშველა ყველაზე დაბალი 37 და 9 ქონდა, საყალი ბავშვი ისე კვნესოდა, ხელში მეჭირა და კვნესოდა

თუ არ მოვკვდებოდი არ მეგონა, ცხვირში სისველე არა აქვს, პოლიკნინიკის ექიმა გვითხრა ოდნავ აქვს ყელი შეწითლებულიო, მაგრამ ეჭვი მაქვს რომ ყელის ბრალი არაა ეს სიცხეები, რადგან ძალიან ხშირად გადის კუჭში და ბოლოს უკვე წყალივით გადიოდა, მგონი რომ ენეტეროვირუსია, გამოვიძახეთ სასწრაფო, რომელიც მოვიდა და აქეთ მეკითხებოდა შენ რას იტყვი წავიყვანოთ საავადმყოფოშიო?!

ვაიმეეე, რასი მჭირდებოდნენ ეგენი, თუ წაყვანა იყო მე ვერ წვაიყვანდი? იჯდნენ უბრალოდ და წავიდნენ, ბევრ რამეს დავწერდი მაგათზე მაგრამ თავი არ მაქვს. მეთქი თუ არ დაუწია სიცხემ და თუ კდიე გავიდა კუჭში თხლად წავიყვანოთ იაშვილში. მერე უკვე ნელ_ნელა დაუწია, სადღაც ეგრე 4 საათისაკენ, ჩამოუვიდა 36 და 6 _ზე და როგორც იქნა დაიძინა მშვიდად

მთელი ღამე გაუნძრევლად ეძინა, მაგრამ ჩვენ გავუთენეთ, მეშინოდა კრუნჩხვაში არ ჩავარდნილიყო, ჩემი ქმარი ვარდებოდა ბავშვობაში და მაგრად გვეშინოდა მე და გიოს. კუჭშიც აღარ გასულა მთელი ღამე. დილით როგორც იქნა საჭმელი ჭამა 150 გრამი, აღარც სიცხე აქვს, მეთამაშება, კუჭში ჯერჯერობით ერთხელ გავიდა და თხლად. მერე ისევ ცოტა შეჭამა საჭმელი, 50 გრამი ახლა სძინავს, ჩვენი პედიატრი საღამოს იქნება და უნდა წავიყვანო დ ავაჩვენო, მეშინია ენეტროვირუსის, მოკლედ ყველაზე სასინელი ღამე იყო ჩემს ცოვრებაში.
_ახლა, რამდენიმე სათხოვარი მაქვს თქვენთან, მაღალო ღმერთო, ნუ გამაწბილებთ! – დავეღრიჯე და მუხლებზე დავეცი.
_ მთხოვე, შე კაცო! – გამამხნევა ღმერთმა.
_ ხომ ხარ, ღმერთო, ღმერთი? – ვკითხე.
_ახლა ვარ ღმერთი, რომ გაგიჭირდა?