უუუფ, ვაიმე დედააა..
ეხლა მე მომისმინეთ:
გავიკეთე საკეისრო ოპერაცია სოსო ღოღობერიძესთან.
38-ე კვირაზე მოქნდა დაგეგმილი მაგრამ ცოტა ადრე დამეწყო ტკივილები, მოვლითი, აი ტონუსმა რომ იცის, მაგრამ ე სუფრო ხშირი იყო...
სოსოთან მივედი და ეგრევე დამაწვინა უნდა გაგსინჯოო... ნუ გასინჯვა რაცაა ყველამ ალბათ აკრგად იცით, ნუ საკმაოდ მტკივნეული პროცედურააა
გადაიყვანეთ სამშობიაროდო...
მე იმდენად მინდოდა უკვე რომ მემშობიარა რომ სულ სიცლით შევკუნტრუშდი ბლოკში....
დამაწვინეს, იმდენად კარგი რაღაცის მოლოდინშ ვიყავი, რომ საერთოდ არ მინერვულია ბლოკის დანახვაზე
და არც თქვენ არ გირჩევთ, მართლა არა არაფერი საშიში....
შემოვიდა ანესთეზიოლოგი და გვერძე გადამაბრუნა, რომ ხელხემალში ნემსი გაეკეთებინა..
რომ ვთქვა, რომ მტკივნეული არის, ნამდვილად მოგატყუებთ..
იმ ტკვიილებს არსაც ზემოთ აღწერილი ხალხი ყვება, ვერც შეედრება
და საერთოდ რატომ უნდა დაიტანჯო თავი, როცა არებობს ბევრად უფრპ ცივილიზებული და მარტივი გზები, რომელიც ნაკლებ სტრესს მიაყენებს როგორც დედას, ისე ნაყოფს...
ხოდა მოკლედ ეს ნემსი შემარჭო, მაგრამ არ უნდა გაინძრეო...
ერთადერთი უსიამოვნო ის მომენტია, რომ ცივია ნემსი და არ გსიამოვნებს... ვოტ ი ვსო
ამის შემდგე, ანესთეზიოლოგმა მიXთრა, რომ წელს ქვემოთ გაბუჟებას იგრძნობო...
ეს არის დაახლოებით შემდეგნაირი შეგრძნება: აი კბილში რომ ლიდოკაინს გიკეთებენ, გრძნობით ხო ვერ გრძნობთ ტკივილს, მაგრამ ყბას ხო ამოძრავებთ....
არავითარი დამბლა, ფეხს ჩვეულებრივად ვამოძXრავებდი... უბრალოდ მგრძნობელობა ნოლია...
ამ დროს შემოვიდა სოსო, მუცელზე სახესთან ამაფარეს თეთრი ნაჭერი რომ არ დამენახა მანიპულაციები...
იქვე წნევის აპარატი დამიდგეს რომ ეკონტროლებინათ წნმევა..
მოკელდ ძალიან შIნაურული და სახალისო სიტუაცია იყო..
ტკივილი ნოლი _ მოლოდინი უბედნიერესის...
ამ დროს, როცა ემ რაღაცას ვჭორაობ, თურმე სოსომ გამჭრა და ეხკა ამოპმყავსო რომ თქვა, ვერ დავიჯერე
ქაჩვის შეგრძნება იუყო, თურმე იმ პატარა გუნდას ექაჩებოდა, მაგრამ ტკივილი არააა ხალხნო...
და რო ამოიყვანეეს, ეს იყო შOკი...
ბავშვი არც ლურჯი, არც ნაწვალები... მზა მზარეული ყველაფერი
უსაზღვრო სიხარულიააა
არ დაიტანჯოთ თავი, დამიჯერეთ.. არც ნარკოზი არ გაიკაროთ, ეს არის სრულიად უწყინარი პროცედურა, როცა თვალგახელილი უსაქმურად წევხარ და ელოდები ბავშV როდის ამოგიყვანენ... ხედვითაც ვერაფერს ვერ ხედავ, გარდა ექიმებისა, რადგან ნაჭერია მუცლის გასწვრივ აფარებული...
ერთადერთი, ის გამაყუჩებელი წამალი, ცოტა ძილიანობის შეგრძენბას გიტოვებთ, მაგრამ ეგ რა აღსანიშნავია, ხოტა შეიძლება თავბრუც დაგახვიოთ
ცოტა ოპერაციის მერეა რთული, ტკივილი იცის საკეისროს ნაწიბურმა... მარა აბა ჩახევები და გულისწასვლები გირჩევნიათ???
მაგრამ ამ შემთხვევაშI, გართულება უფრო ნაკლებია ვიდრე ფიზიოლოგიურზე...
ინფექციის შეჭრის ალბათობა მინიამლურია, რადგან კოსმეტიკური ნაკერს აკეთებენ და ის სდღაც 3 საათAში შოხრცებას იწყებს
და თან გადასხემბის დროს ანტიბიოტიკებსაც გისხამენ.
მეორე დღEს ფეხზე წამომახტუნეს
არც გამჭირვებია, ჩიტივით ვიყავი...
ვოტ ივსოოოოო
გოგოებო, მე საკეისროს არ ვუკეთებ რეკლამს, უბრალოდ მინდა რომ რაც შეიძLება ნაკლებად დავიტანჯოთ, რომ უფრო მეტად შევიგრძნოთ ის სიხარული რასაც პატარა ბაია ქვია
· 
მშობიარობის მოგონებები :)
