infinity-infinitypraviniaგეთანხმებით ყველაფერში
და ვერც იმას დავეთანხმები, რომ ყველა დედის რძე
ბავშვისთვის ოპტიმალურია.
ოპტიმალური იყო დედაჩემის რძე ჩემი ძმისთვის,
რომელიც წყალივით იყო, არ აკმაყოფილებდა, ჯღაოდა
და მუდა კუჭი ქონდა აშლილი?
ან მე....ცოტა მქონდა, ეს ჭუჭყუნებდა ჯერ, გაზები მეგონა.
ბოლოს ღამის 2 საათზე რო აკივლდა ლამის გადაბჟირდა
და ვიკადრეთ, ფეხით გარბოდა ჩემი ქმარი ჰუმანას ამოსატანად.
ჭამა და დაიძინა დილამდე.
ყოველ მოშივებაზე ძუძუს ვტენიდი პირში, სანამ დამატებას მივცემდი,
ჭამდა ხოლმე 1 საათი და მერე ისტერიკით თავს მირტყავდა და ბღაოდა
თავს მომაჭამდე რომ არ მიმეცა დამატება
2 კვირაში (ანუ იმ პერიოდში, როცა მარტო ძუძუს ჭამდა)
მომატება კი არა, იმდენიც არ იყო, რამდენიც დაიბადა. კლებაში
იყო.
3 თვემდე გავქაჩე და ცოტას, მაგრამ მაინც ვაძლევდი ჩემ რძეს.
1 თვის რომ იყო გამიწყალდა ერთი პერიოდი, სულ გამჭირვალე
ცისფერი ფერი დაედო მაგრამ ცოტა მეტი წამოვიდა .1 თვის ბავშვმა ჭამა 100 გრამი ჩემი რძე
და დააყოლა 100 გრამი ჰუმანა. წარმოიდგინეთ, 200 გრამი
რატო? იმიტო, რო რძე არ ვარგოდა არაფრად და ვერაფერი ვერ მისცა
ვერც დაანაყრა.
ისევე, როგორ ხელოვნური საჭმელი უნდა იყოს კარგი,
დედის რძეც უნდა უყოს კარგი და საკმარისი რაოდენობის.
ხო, მოვრჩი ამაზე
ახლა რაც შეეხება სანდროს, მთელი ღამე იჭუჭყუნა
ადიალა ღეჭა, თან ეძინა და ძილში კრუსუნებდა, 7-ზე გაიღვიძა
ძალიან წუხდა, აი ძალიან. არა და არ აქვს ისევ დიდიზე შეისებული
შედარებით შეუწითლდა, მაგრამ როგორც მინახავს და სხვები
ამბობენ არ აქვს ისე...
დილის მერე უკვე 3-ჯერ გავიდა კუჭში, ბოლოს ცოტა თხლად იყო
ახლა კია ხასიათზე. კალგელიც ამოვუტანე
· 
Mom's Club
