დიდხანს და გულმოდგინედ მსინჯა....
- აღარ იჭინთო, სრული გახსნა არ არის, გაჭინთვა არ შეიძლება ჯერ მხოლოდ 9 სმ იაოოო....
ზარი დამეცაა..... მე ბავშვს ველოდები ყოველ წუთს, 1 საათია მთელი ძალით ვიჭინთებოდი და ეხლა მეუბნება აღარ გაიჭინთოვოოო....
უკვე ძალიან დაღლილი ვიყავი, 17 საათი არაფერი მქონდა ნაჭამი და 17 საათი ფეხზე ვიდექი.
ნერვები მომეშლა ამ ბებია-ქალზე.... მომსპო და მომთხარა მისმა სიტყვებმა....
- რატომ ადრე არ გამსინჯე და მთელი 1 საათი რას მაჭინთე... ეხლა როგორღა მოვითმინოტქოოო....
ჭკუა გადამეკეტა......
ცალკე დედაჩემს ვუთარგმნიდი ამ ყველაფერს....
ისიც გაგიჯდა.... ექიმს დაუძახეთოოოო.....ამ ბებია ქალს როგორ ვენდოთო.....
ჩემმა ქმარმაც მოითხოვა ექიმის მოყვანა....
ეს გოგო კიდევ- არაა საჭირო ექიმი,ყველაფერი კარგად არისოო....
მე ნამეტანი მოვწყდიი...
-აღარ შემიძლია მეტი, დაუძახე ექიმს და საკეისრო გამიკეთეთქო ვამბობდი.. დაღლილი ვარ და მე მეტს ვერაფერს ვიზავთქო.მაქსიმუმი გავაკეთეთქო.
-ეპიდურალს გაგიკეთებ და დაისვენებო- ეს შტერი მეუბნება...
9სმ გახსნაზე ეპიდურალი შემომთავაზა ამ დებილმა, ჯერ საერთოდაც არ მინდოდა ეპიდურალი და მით უფრო ახლა...ვიფიქრე ეს საერთოდ მგონი აზრზე არ არის რა ხდებათქო და ეჭვი სემეპარა მაგის ცოდნაში.
-დასვენება კი არა დროზე ჩაჩენა მინდათქო...
-ჯერ ბოლომდე გახსნა არ არის და ჯერ ვერ გააჩენოო....
მოკლეთ...ცალკე დედაჩემი გიჯდებოდა, ცალკე ჩემი ქმარი... ორივე ექიმს ითხოვდა და ეს დებილი გოგო კიდევ არ ეძახდაა...არააა საჭირო,ყველაფერი კარგად მიდისო...
მე ცალკე გავიძახოდი, მთელი ენერგია ამომეწურა და ჩემით ვერ გავაჩენ საკეისრო გამიკეთეთქო....
რამდენ ხანს გრდზელდებოდა ეს ყველაფერი არ ვიცი....
რაღაც მომენტში იქ აღარც ვიყავი და არარც არაფერი მესმოდა რას ამბობდნენ... ერთ რამეს ვფიქრობდი მხოლოდ, დილით რომ ირმანმა მითხრა "4-5სმ ზე ხარ გახსნილი და 6მდე იწელება, ელასტიური ყელი გაქვსო", სადაც 9 იქაც 10თქო.
გონზე მოვედი როდესაც გავიგე - გამარჯობა, მე ვარ ექიმი...., და კიდევ 2 ექიმი "გამაცნო"... მაღალი, გამხდარი, ცისფერთვალება ახალგაზრდა ქალი იყო და იმ 2 სთვის არც შემიხედავს...
სიტყვა არ ქონდა დამთავრებილი, რომ - ყოჩაღ, ყოჩაღ ბავშვის თავი აქ არისოოო...
-ნემსს გაგიკეტებთ და ჩაგჭრითოო... მორიდებით მითხრა.
-არ დავეძებმეთქი...
-მე ამას ვერ ვუყურებო - დედაჩემმა თქვა და თან ცალი თვალი აქეთ, ჩემსკენ ჰქონდა...
ბევშვის თავმა "გამოხეთქა"...
სეართოდ არ მიგრძვნია ჩაჭრათქო დედაჩემს ვუთხარი. ბავშვის "ბორხვენა"
თავს ვგრძნობდი (34.5 სმ იყო თავის გარშემოწერილობა) და გული სიხარულით მევსებოდა.
-ყელზე ჭიპლარი ხომ არ აქვს შემოხვეული - ვკითხე ცისფერთვალება ექიმს, რომელიც ჩემ ფეხებთან ფეხზე იდგა.
იმან მეორეს ჰკითხა - შეამოწმეო???
მივხვდი რომ არ ჰქონდა შემოწმებული, იმიტომ რომ მისი ხელის მოძრაობა ვიგრძენი.
-არა, შემოხვეული არ აქვს ნუ ნერვიულობ. ერთი გაჭინთვაც და დაიბადება შენი შვილიო...
თითქოს საუკუნე ველოდი ამ ტკივილს და გაჭინთვას...
და აიიიიი, მეღირსაააა.................ვიგრძენი როგორ დაეჯაჯგურნენ ბავშვ, ჯერ ერთი მხარი მერე კი მეორე გამოვიდა....
იქნე გადაუჩრეს ჭიპლარი, მე ვერც დავინახე და მუცელზე დამაწვინეს....
ისეთი თბილი, გრზელი და ცოტა მძომე 3700.
ვუყურებდი და ცრემლი მდიოდაა...
როგორი ყოფილათქო ვფიქრობდი......
თან ამშრალებდნენ.....
ისეთი სახე ჰქონდა თითქოს ეძინა და გააღვიძეს და ამითი უკმაყოფილო ცოტა ჭიჭყინებდა.
სამწუხაროდ სიგრძე არ ვიცი,აქ არ ზომავენ
მაგრამ საკმაოდ გრძელი ბიჭი დაიბადა
აგრესიული, უზრდელი, გამოტვინებული იდიოტების აღლუმია.
მეტი ჭკუა, სითბო, ალერსი და კარგი სექსი მათ.
· 
მშობიარობის მოგონებები, გაგრძელება
